ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχει μέλλον ακόμη. Ούτε θα εξαλειφθούν πλήρως τα μέτρα έως ότου να βρεθεί εμβόλιο, δε θα ζήσουμε πάλι όπως πρώτα εύκολα...

Εγώ θέλω, αλλά δε βιάζομαι.Δεν άλλαξε και πολύ η ζωή μου. Συγκατοίκηση με γκομενο στο εξωτερικό, μαθήματα μέσω σκάιπ, σπίτι, σπιτι, σπίτι, σούπερ μάρκετ με γάντια και ιστορίες, οι έξοδοι μας οκ ναι περιορίστηκαν πολύ δεν λεω, αλλα δεν είμαστε και τύποι του μπαρ και του εστιατορίου. Κάνουμε τις επιτρεπόμενες βόλτες (εδώ δεν στέλνουμε μηνύματα για να βγούμε έξω, χαχχααχαχ, πολύ κλάμα μ' αυτό όταν το διαβασα) με το αυτοκίνητο για να ψωνίσουμε ή για να πάμε μέχρι κάποιο μεγάλο δάσος για περπάτημα (έρημο πάντα, ζούμε και σε περίχωρα, όχι μέσα στην πόλη). Άντε να πετύχεις και 10 άτομα μέσα σε μια ώρα γύρω γύρω.Ένιγουει, ο καθένας το περνάει διαφορετικά. Δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει αλλά ξέρουμε τι μπορούμε να κάνουμε ΜΕΧΡΙ να τελειώσει. Και ο καθένας μέσα του ξέρει πάρα πολύ καλά τι μπορει, τι θέλει και τι πρέπει να κάνει έστω και κλεισμένος σπίτι του. Είμαστε ζωντανοί και αυτό είναι ευλογία κάθε μέρα και το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτόμαστε μόλις ξυπνάμε. Η καραντίνα είναι ένα λογικό μέσο να αυξήσουμε τις πιθανότητες να ξυπνάμε κάθε μέρα ευγνώμονες για τη ζωή μας και των ανθρώπων που αγαπάμε, τα συλληπητρια μου σε όσους έχασαν δικά τους άτομα.