Το έχω κι εγώ λίγο αυτό, παλιότερα κιόλας πιο έντονα. Όσο το σκαλίζω βλέπω ότι είναι και πιο βαθύ και πως πρόκειται για μπλέξιμο διαφόρων εννοιών. Το να μη μπορείς να πεις "όχι" είναι εύκολο, το να ασχοληθείς με τις ανάγκες άλλου και να παραμελήσεις τις δικές σου, είναι μια πολύ εύκολη διαδικασία. Ακόμα και στην προσπάθεια να κρατήσουμε ομαλές σχέσεις, πολλές φορές κάνουμε πίσω προκειμένου να μη στεναχωρηθεί κανείς. Μπαίνουν και τα ενοχικά στη μέση... γενικά είναι μια περίεργη κατάσταση.Ίσως αν καταφέρεις να βρεις από πού πηγάζει όλο αυτό και τι ξεκινάει να παρακινεί την όλη διαδικασία, να καταφέρεις να το δουλέψεις κιόλας. Η ψυχοθεραπεία σίγουρα βοηθάει, θα σε διευκολύνει να καταλάβεις με περισσότερη ακρίβεια όλον αυτό το μηχανισμό. Εύχομαι να απαλλαγείς από αυτά τα δεσμά σύντομα και αποτελεσματικά.
29.4.2020 | 21:43
Πραγματικα..
Εχω καταντησει τοσο ευαισθητη με τους αλλους που ειναι παραλογο!Δεν μπορω να πω οχι,δεν μπορω να απορριψω καποιον επειδη δεν μαρεσει.Δεν μπορω να πω ΔΕΝ ΘΕΛΩ δεν μπορω να πω οτι δεν μαρεσει κατι το οποιο ο αλλος κανει.Δεν αντεχω ουτε καν να μου ζητανε συγγνωμη ακομα και αν μου χουν κανει κατι χοντρο.Νιωθω οτι τους στεναχωρω με το να τους βαζω στην διαδικασια να μου απολογουνται και οτι θελω να το παιξω ανωτερη.Τι συμβαινει πια με εμενα;
2
