ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τόσο απλά. Αυτή είναι η άποψη μιας γνωστής μου, σε συζήτηση που είχαμε προ μερικών ημερών. Ότι δηλαδή, όταν ένας άνδρας δεν ξοδεύει για την γυναίκα που έχει δίπλα του, αυτό αυτομάτως σημαίνει ότι δεν έχει αισθήματα για εκείνη και δεν ενδιαφέρεται πραγματικά (το πόσο πρέπει να ξοδεύει δεν μου το επεξήγησε περαιτέρω, αλλά απ' ό,τι μπόρεσα να καταλάβω εννοούσε να ξοδεύει αρκετά). Εντάξει, την έχω ξανακούσει αυτή την θεωρία ότι κατά βάση πρέπει να πληρώνει ο άνδρας σε μια σχέση κλπ., αλλά ποτέ δεν την είχα ακούσει την θεωρία αυτή ''συνδυασμένη'' με τα αισθήματα του άνδρα προς την γυναίκα και ότι, το πόσο ξοδεύει ένας άνδρας είναι ευθέως ανάλογο με το πόσο την αγαπάει ή τέλος πάντων, με το πόσο ενδιαφέρεται για εκείνη.Αν με ρωτήσετε, θεωρώ τον εν λόγω τρόπο σκέψης παντελώς λανθασμένο και παράλογο. Και αντιστρέφω τον προβληματισμό: Άραγε, μια γυναίκα που πιστεύει κάτι τέτοιο, πόσο ενδιαφέρεται για τον άνδρα που έχει δίπλα της; Διότι, με την λογική αυτή, μια γυναίκα η οποία σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο, κατ' αποτέλεσμα, εκείνη είναι αυτή η οποία ''συσχετίζει'' την αγάπη(;) της (ο Θεός να την κάνει) με το τί της προσφέρει ο άνθρωπος που έχει δίπλα της. Με άλλα λόγια, κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια.Το ευτύχημα είναι ότι, τέτοιες γυναίκες αποτελούν την μειοψηφία. Υπάρχουν αρκετές που σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο, αλλά ευτυχώς, είναι ένα μικρό μέρος από το γενικό σύνολο. Επίσης, όσα τα χρόνια περνάνε, τέτοιες νοοτροπίες, καμουφλαρισμένες με μια ιδιότυπης μορφής ''νομιμοποίηση'' - ''φυσικότητα'' φθίνουν, μιας και η νοοτροπία των γυναικών έχει αλλάξει εντελώς και δεν βρισκόμαστε στην δεκαετία του 1980. Υπάρχουν ακόμα βέβαια και τέτοιες γυναίκες και πάντα θα υπάρχουν, όσα χρόνια και αν περάσουν. Και αν ποτέ τύχει να βρεθεί μια τέτοια γυναίκα στον δρόμο ενός άνδρα, απλά να την προσπεράσει και να συνεχίσει...Τόσο απλά...