ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.5.2020 | 22:57

Στρατός και ομοφοβία

Έχω αναβολή μέχρι το 2026 λόγω σπουδών αλλά τελείωσα τη σχολή μου φέτος και σκέφτομαι ότι θα ήταν χάσιμο χρόνου να το αποφεύγω!! Είμαι γκέι και τόσα χρόνια σκεφτόμουν να πάρω απαλλαγή αλλά νομίζω πως το σωστό είναι να εκπληρώσω τη θητεία μου μιας που είναι υποχρεωτική. Όλο αυτό με φοβίζει αρκετά μιας που ζω τη ζωή μου σαν ανοιχτός ομοφυλόφιλος και τώρα που θα πάω στο στρατό δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω... Στο παρελθόν είχα υποστεί εκφοβισμό στο σχολείο και δεν θέλω όλο αυτό να το βιώσω ξανά. Μήπως κάνω λάθος που θα κόψω αύριο την αναβολή; Μήπως αρχίσει ένας φαύλος κύκλος εκφοβισμού και βίας; Θα μπορέσω να ανταπεξέλθω; Θα ήταν προτιμότερο να κρύψω τη σεξουαλική μου ταυτότητα; Άραγε θα τα καταφέρω;
10
 
 
 
 
σχόλια

Αγαπητέ φίλε
Στη θέση που είσαι εσύ βρέθηκα και εγώ πριν πολλά χρόνια. Μεγάλωσα στην Ελλάδα, από Έλληνα πατέρα και ξένη μητέρα. Η κοινωνία τότε ήταν ακόμη πιο ομοφοβική και ο στρατός δεν ήθελε τους γκέι. Εγώ μεγαλώνοντας, ήμουν αθλητικός, πειθαρχημένος και κατά βάθος αγαπούσα το στρατό. Όταν όμως ήρθε η ώρα να καταταγώ, φοβήθηκα, γιατί ήμουν και γεμάτος ανασφάλειες, και πήρα απαλλαγή.
Πολλά χρόνια μετά, κατάλαβα ότι τελικά ήθελα να πάω στρατό, και επειδή κατέχω και δεύτερη υπηκοότητα, κατατάγηκα εθελοντής και κατάλαβα ότι ο στρατός είναι αυτό που ήθελα από την αρχή, και στο τέλος έγινε και αξιωματικός.
Πιστεύω σήμερα ότι εάν κάποιος θέλει να πάει στρατό, η ομοφυλοφιλία δεν πρέπει να είναι εμπόδιο, ούτε ακόμη στην Ελλάδα, αλλά τα θέματα που έχει κάνεις, ως νέος ομοφυλόφιλος, πρέπει να τα εκφράσει και να τα λύσει.
Είναι φυσικό, ένας νέος γκέι που μεγαλώνει σε μια ομοφοβική κοινωνία, όπου πολλές φορές και οι γονείς τον απορρίπτουν, όπως ήταν η δική μου περίπτωση, να έχει πολλές ανασφάλειες, φόβους κλπ. Ο κάθε άνδρας έχει το αρχέγονο ένστικτο της ομάδας, γιατί είμασταν κυνηγοί και πολεμιστές εδώ και δεκάδες χιλιάδες χρόνια και λειτουργούσαμε στην ομάδα, αυτό διασφάλιζε και την επιβίωσή μας, για αυτό και κατά βάθος μας αρέσει ο στρατός. Αλλά αυτό το ένστικτο ενέχει και το φόβο του αποκλεισμού, που είναι πολύ δυνατός στους γκέι. Ο ΄φόβος είναι παράλογος γιατί σήμερα δεν κυνηγούμε αρκούδες, αλλά και συνάμα βαθιά ριζωμένος. Είναι εξαιτίας αυτού του φόβου της απόρριψης από την ομάδα που νέοι γκέι αυτοκτονούν.
Το πρώτο βήμα είναι να μιλάσ ανοικτά για τις ανησυχίες σου, και να είναι ειλικρινής με τους γύρω του, και με το στρατό, και τη διοίκησή του. Σήμερα μπορεί να πήγαινα και στον ελληνικό στρατό, και δεν πιστεύω πια ότι θα με έφτυναν κιόλας αλλά θα το έθετα από την πρώτη μέρα, ότι είμαι γκέι και έχω ανησυχίες, λογικές ή παράλογες, τις οποίες θέλω και να μοιραστώ. Ο στρατός βασίζεται στην ομάδα, και στο αίσθημα του ανηκειν, και πρέπει κανείς να είναι ξεκάθαρος με τους γύρω του και τον εαυτό του. Δεν μπορεί να πας με αμφιβολίες και ανασφάλειες.
Ο στρατός, ειδικά οι ειδικές δυνάμεις, λειτουργούν δαρβινιστικά και με αρχέγονο τρόπο. μπορεί να φαίνεται σκληρός στην αρχή, γιατί σε δοκιμάζουν, αλλά όταν αποδείξεις στην ομάδα ότι αξίζεις και είσαι χρήσιμος, τότε γίνεσαι μέλος της ομάδας, και σε αποδέχονται. Επίσης, το να δοκιμάζεις το όρια σου και να συνειδητοποιείς που μπορείς να φτάσεις με την στήριξη των αξιωματικών σου και της ομάδας, είναι μια απίστευτη εμπειρία, για την οποία μπορείς να είσαι περήφανος, και κάνεις και κάτι χρήσιμο για τη χώρα σου.

Συγγνώμη, αλλά σχόλια τύπου ''Μπορείς να είσαι ό, τι θες'' είναι άτοπα. Ο φόβος του βασίζεται στην αντίδραση του περίγυρου και συνεπώς στην συμπεριφορά αυτού ως προς τον εξ. . Όταν ζεις σε μια ομοφοβική κοινωνία, είναι λογικό να προβληματίζεσαι για το αν θα γίνεις αποδεκτός για αυτό που είσαι ή όχι. Ο ίδιος μια χαρά τα έχει με τον εαυτό του, οι υπόλοιποι όμως; Εξ., θάρρος, δύναμη και κουράγιο.
Αν μου επιτρέπεις δυο κουβέντες για την ομοφοβία, που όλοι χρησιμοποιούν κατά κόρον. Στην πράξη δεν ειναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.Όλοι πλεον είμαστε ευαισθητοποιημένοι με το ζήτημα και το προσεγγίζουμε χωρίς να το βάζουμε στο βάθρο με τον τίτλο "προβληματική σεξουαλικότητα".Ένας από τους φίλους μου ειναι ομοφυλόφιλος. Ποτέ δεν τον είδα σαν κατι διαφορετικό από τους υπόλοιπους, ουτε ομως αυτός ο ίδιος αντιμετώπισε ετσι το θέμα. Παρόλη την ευαισθησία που αποπνέει η φυσιογνωμία του παραμένει σοβαρός και φυσικά υπάρχει σεβασμός προς το πρόσωπο του.Με αυτό δεν εννοω οτι δεν υπαρχουν κρούσματα. Προβληματικοί τύποι που αρέσκονται να κακοποιούν ψυχικά τους συνανθρωπους τους υπάρχουν και δυστυχώς θα συνεχίσουν να υπάρχουν οσο η "μαγκιά" αυτη ταυτίζεται με το λεγόμενο αντριλικι.Νομιζω κανεις δεν εχει ξεχάσει την περίπτωση του Βαγγέλη Γιακουμακη.Ο ευαίσθητος χαρακτήρας πάντα και παντού γίνεται στοχος κακοπροαίρετων. Η ιδια η κοινωνία οφείλει, περα απο το να μιλα απλως για "ομοφοβία",-που κι αυτό ως κοινωνικός διάλογος είναι απαραίτητη λειτουργία- να δραστηριοποιηθει και να βάλει στο περιθώριο τέτοιες συμπεριφορές.
Καταλαβαίνω το σκεπτικό σου. Έχω κι εγώ γνωστούς γκέι οι οποίοι είναι πλήρως αποδεκτοί στον περίγυρό τους. Και αυτός ο περίγυρος τους αποδέχεται ακριβώς για αυτό που είναι, αδιαφορώντας για την σεξουαλική τους ταυτότητα.Υπάρχουν όμως άλλοι άνθρωποι που θα παραλείψουν το ποιοι είναι αυτοί οι γνωστοί μας -και οι κάθε γνωστοί μας- και θα σταθούν στον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Και το πρόβλημα του στρατού είναι ότι αποτελεί μια μικρογραφία της κοινωνίας, όπου οι άνθρωποι έχουν διαφορετικά βιώματα, ανατροφή και στόχους. Δεν πρόκειται δηλ. για έναν συγκεκριμένο κύκλο ανθρώπων με ορισμένα γνωρίσματα, τα οποία είναι γνωστά στον εξ. και επομένως μπορεί να προβλέψει την αντίδρασή του. Και φτάνω στο σημείο που ανέφερες εσύ. Πολλοί άνδρες εκεί έξω νιώθουν την ανάγκη να επιδείξουν την μαγκιά και την αντρίλα τους, βγάζοντας μια ματσίλα εις βάρος ανθρώπνων, τους οποίους θεωρούν λιγότερο άντρες. Αυτός θεωρώ είναι ο φόβος του εξ. . Ούτε εσύ, ούτε εγώ συμμεριζόμαστε τον τρόπο σκέψης τους, όσο όμως και να τον καταδικάζουμε, αυτός δεν παύει να υπάρχει και να αποτελεί μέρος της σύγχρονης πραγματικότητας.
Δεν χρειαζεται να πας εκει και να φωναζεις τον σεξουαλικο προσανατολισμο σου. Αν εισαι θηλυπρεπης ειναι πολυ πιθανο οτι θα βρεθουν γιδια που θα κανουν χοντροκομμενα σχολια στην αρχη. Ενοχλητικο ειναι αλλα μπορεις να τους χειριστεις. Σοβαροτητα, αποφασιστικοτητα και αυστηροτητα χρειαζεται απο πλευρας σου. Αν δεις οτι ξεφευγει το πραγμα τους τραβας και μια καταγγελια για εκφοβισμο και να δεις για ποτε μαζευονται.
Ο στρατός έχει και αυτό το κακό, που υπάρχει μια μόνιμη στρατοκαυλίαση με όλα. Είσαι οπλίτης, γενναίος άντρας, περήφανος πατριώτης κλπ. Οι άνθρωποι που θα γνωρίσεις θα είναι κάθε καρυδιάς καρύδι (με ό,τι συνεπάγεται αυτό). Μπορεί και να μην έχεις θέματα, αλλά αν τυχόν προκύψει κάτι, υποψιάζομαι ότι θα προέρχεται από άλλους φαντάρους ή από ΕΠΟΠ (μονιμάδες δηλαδή). Από τους ανώτερους αξιωματικούς σου μάλλον δε θα έχεις θέματα. Αυτό ίσως να σου φανεί χρήσιμο, γιατί αν έχεις και την παραμικρή υποψία ότι κάποιος σε προσέβαλε μπορείς να πας και να παραπονεθείς. Να έχεις δηλαδή με το λοχαγό σου μια κατ’ ιδίαν συζήτηση και να του τα πεις. Στη δική μου εμπειρία, είδα πως ήταν λίγο πιο διακριτικοί με προσωπικά ζητήματα. Αν αυτό επαναληφθεί 2-3 φορές, θα αναγκαστούν να δώσουν σημασία. Αλλά θα πρέπει να είσαι έτοιμος αν έρθει ανάγκη να το υποστηρίξεις κι εσύ με σθένος, ακόμα και αν χρειαστεί να βγεις στην αναφορά να μιλήσεις.Το μόνο σίγουρο είναι πως κάποια μέρα θα απολυθείς. Πάντως μέσα στο στρατόπεδο θα είσαι ασφαλής ως προς τη σωματική σου ακεραιότητα, δεν παίζουν ακρότητες συνήθως. Υπάρχει και ψυχολόγος, αν νιώσεις την ανάγκη να του μιλήσεις. Από την ίδια την εμπειρία δεν πρόκειται να αποκομίσεις ΤΙΠΟΤΕ απολύτως που να σου είναι χρήσιμο στην πραγματική ζωή, πέρα από κάνα δυο φίλους που μπορεί να κάνεις, αν είσαι τυχερός. Γενικά μην περιμένεις και πολλές συγκινήσεις. Παρόλα αυτά, κάποιοι άνθρωποι καταφέρνουν να περάσουν καλά στη θητεία τους. Λίγο ο κόσμος που γνωρίζεις, λίγο καλαμπούρι, λίγο οι δύσκολες στιγμές που σας φέρουν πιο κοντά, μπορεί και να δημιουργήσει ένα παρεΐστικο κλίμα που να διευκολύνει την κατάσταση.Να σου τονίσω πως αυτή είναι η δική μου άποψη, βασισμένη σε προσωπικά βιώματα και ερεθίσματα. Στην πραγματικότητα μπορεί και να πάνε όλα καλά. Αλλά ξέρεις, δεν είσαι απλώς στην Ελλάδα. Είσαι στον ΕΣ!!! Καλή τύχη!
Ωραίες οι συμβουλές που διαβάζω στα σχόλια, αλλά καθόλου ρεαλιστικές στην κοινωνία που ζούμε. Προφανώς γράφονται απο γυναίκες χωρίς να ξέρουν την νοοτροπία του στρατού.Θα στο πω στα ίδια χωρίς να σου χαιδεύω τα αυτιά.Αν είσαι κάπως θηλυπρεπής τότε ναι, θα μαθευτεί και θα υπάρχει bullying. Δεν το επικροτώ, απλά έτσι θα συμβεί. Το πως θα το διαχειριστείς είναι δικό σου θέμα.Αν από την άλλη δεν φαίνεται και το κρύβεις-για όσο μπορείς-τότε θα αποφύγεις παρεξηγήσεις. Διαλέγεις και πράττεις ανάλογα.
Προσωπικά δεν βλέπω τον λόγο να μιλάνε οι άνθρωποι για την σεξουαλική τους ταυτότητα όπου κι αν βρεθούν. Τι νόημα έχει κάτι τέτοιο και ποιόν αφορά; Είτε πας στον Στρατό είτε για δουλειά αυτά είναι προσωπικά δεδομένα και δεν χρειάζονται δημοσιοποίηση.
Θεωρω πως δεν υπάρχει λογος απόκρυψης. Είσαι αυτος που είσαι ( κι εγώ πχ. ειμαι αυτή που είμαι, -όλοι διαφορετικοί μα όλοι ίσοι) και από τη στιγμη που είσαι εντάξει προς τους απέναντι σου δεν πρεπει να αφορά κανεναν.Οταν στέκεσαι αξιοπρεπως θεωρώ οτι δεν θα υπάρξει θέμα. Σου ευχομαι να πανε ολα καλά.
Πιστευω ειναι θεμα χαρακτηρα, αν μπορεις να ανταπεξελθεις και να αγνοησεις οτιδηποτε θα ακουσεις, καντο. Στην τελικη δεν εχεις τιποτα να ντρεπεσαι, εισαι αυτος που εισαι και δεν χρειαζεται να το κρυβεις. Παρολα αυτα, αν πιστευεις οτι θα σε επιρεασουν αρνητικα, καλυτερα να κρατησεις μια επιφυλακτικη σταση, αν τελικα αποφασισεις να εκπληρωσεις τη θητεια σου.

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Scroll to top icon