ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 20 χρόνων . Πάντα από το δημοτικό μέχρι το λύκειο ήμουν ένα κορίτσι αδιάφορο προς τα αγόρια. Κανένα δεν μου είχε δείξει ενδιαφέρον και τι έβλεπα και εγώ στον καθρέφτη πως ήμουν άσχημη. Έτσι ένιωθα. Πάντα σε όλες τις χρονιές από την α' δημοτικού μέχρι γ ' λυκείου ήμουν συμμαθήτριά με ένα αγόρι το οποίο όχι μόνο δεν με ήθελε αλλά μου ψιλό έκανε και τη ζωή δύσκολη. Ενώ ήμασταν φίλοι κάποτε, μια μέρα τσακώθηκαμε και από τότε όταν έβρισκε ευκαιρία με σχολίαζε αρνητικά και με έκανε να αισθάνομαι άσχημα για εμένα. Τελείωσε το σχολείο, δώσαμε πανελλήνιες και περάσαμε και η δύο Αθήνα αλλά δεν τον είχα συναντήσει ποτέ αυτά τα χρόνια. . Αυτά τα χρόνια όμως εγώ άλλαξα αρκετά " έγινα όμορφη" σε σχέση με τα γούστα της κοινωνίας. Δεν υποβλήθηκα σε κάποια επέμβαση απλώς άλλαξα , μεγάλωσα " hit puppetry" πως το λένε. (Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες για να μην δώσω την εντύπωση σε οποιαδήποτε κοπέλα πως δεν είναι όμορφη τώρα και πρέπει να αλλάξει για να γίνει) . Πριν την καραντίνα είχαμε έρθει στην πόλη μας και η δύο στα πατρικά μας και αποκλειστικαμε εκεί. Μια μέρα τον είδα στον δρόμο και τον χαιρέτησα. Του πήρε χρόνο να με αναγνώρισει. Μετά μου έστελνε μηνύματα στο Instagram ζήτησε τον αριθμό μου και γενικά έδειχνε ενδιαφέρον. Εμένα πάντα μου άρεσε αλλά τώρα που τον έχω ξεπεράσει και έχει κολλήσει αυτός είναι η ευκαιρία μου να πάρω το αίμα μου πίσω. Από την μια σκέφτομαι αυτό από την άλλη με τρώει λίγο και η ηθική μου πλευρά και λέω να γίνω και εγώ όπως ήταν αυτός να γίνω ο εφιάλτης της εφηβείας μου ;