ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε φορά που κάθομαι στο παγκάκι του κήπου μου και κοιτάζω το φεγγάρι, μου έρχονται όλες οι ωραίες στιγμές που είχα ζήσει με τον άνθρωπο που αγαπούσα πολύ..και με αγαπούσε πολύ. Ναι, έχουν περάσει χρόνια από τότε αλλά τον έχω πάντα στη καρδιά μου. Τον άνθρωπο δεν τον ξε-αγαπας τόσο εύκολα, ειδικά αν η μεγαλύτερη σου τρελα από έρωτα ήταν να του πεις πράγματα που δεν έχεις πει σε κανέναν, είχες αφεθεί παντελώς και έκανες σαν μικρό ερωτευμένο κοριτσάκι.8 χρόνια έχουν περάσει, εχω φτάσει κιόλας τα 27, κάποιοι έχουν έρθει και φύγει από τη ζωή μου, οι οποίοι δεν το άξιζαν (τους έδιωχνα με τις κλωτσιές) , επειδή πουλούσαν το ενδιαφέρον τους με ψίχουλες και όχι με πραγματικό ενδιαφέρον.Ελπίζω μια μέρα να έρθει αυτός ο άνθρωπος που θα καταφέρει να με κάνει να ξανά αγαπήσω και να του δώσω όλα όσα του αξίζουν και τα αισθήματα να είναι αμοιβαία :)