ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.7.2020 | 02:53

Ποτέ μη λες ποτέ

Με πολιορκούσε για καιρό ένας άντρας πολύ έξυπνος, ευγενικός, με χιούμορ και ιδιαίτερα εμφανισιμος. Θα ήταν ο τέλειος άντρας αν δεν ήταν...10 χρόνια μικρότερος μου.Πριν από δύο χρόνια, κουρασμένη από αλλεπάλληλα ανούσια ραντεβού, αποφασίζω να του δώσω την ευκαιρία που ζητούσε. Για να είμαι ειλικρινής, ήθελα μια μικρή περιπέτεια και λίγο καλό σεξ έτσι για την ανανέωση. Μέχρι τότε δεν είχα βγει ποτέ με μικρότερο. Εγώ ήμουν τότε 34 κι αυτός 24.Το πρώτο μας ραντεβού κράτησε τρεις μέρες! Δε μπορούσαμε να ξεκολλήσουμε!Περνούσα τελεία μαζί του και μόνο μαζί του. Πέρασε ο καιρός κι αρχίσαμε να δενομαστε οπότε θεώρησα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να το σταματήσουμε. Του έκανα μια κουβέντα εξηγώντας τους λόγους που δεν πρέπει να συνεχίσουμε και έπεσε απ' τα σύννεφα. Κολλημένη σε χαζά στερεότυπα με είπε, τυφλή που δε βλέπω πόσο ταιριάζουμε, αρνητική που κλείνω την πόρτα στην ευτυχία κλπ.Πήρα με πόνο τις αποστάσεις μου αλλά δεν έβγαζε νόημα. Ήθελα κι εγώ να είμαστε μαζί οπότε συνεχίσαμε για...Όσο πάει.Γνωρίζαμε ο ένας τις παρέες του άλλου αλλά όχι γονείς και αδέρφια.Ήρθε και η πρόταση γάμου την οποία αρνήθηκα. Ήδη ανεπίσημα μέναμε μαζί οπότε δεν υπήρχε λόγος για μένα. Ήθελε να γνωρίσει τους γονείς μου και να με γνωρίσει στους δικούς του αλλά και σ' αυτό ήμουν αρνητική.Πριν από λίγους μήνες είχα ένα ατύχημα. Τα παράτησε όλα και ήταν συνέχεια μαζί μου στο νοσοκομείο. Όλη νύχτα διπλά μου. Να προσπαθεί για τα πάντα, να με κάνει να γελάω και να μου προσφέρει απλόχερα όλη του την αγάπη. Σα να άλλαξαν τα πάντα μέσα μου. Σα να καθαρισε το τοπίο.Ένιωθα ευτυχισμένη στο κρεβάτι του πόνου!Κάποια στιγμή μπήκε ο πατέρας μου μέσα και του είπα "Ο Παύλος δεν είναι ένας φίλος. Είναι ο σύντροφος μου και μόλις συνέλθω θα παντρευτούμε ".Τα έχασαν και οι δύο.Το ίδιο σκηνικό έγινε σε όλες τις επισκέψεις που δέχτηκα. Ήθελα να το φωνάξω! Ήμουν τόσο ευτυχισμένη!Μόλις συνήλθα γνώρισα τους γονείς του. Δεν ενθουσιάστηκαν ιδιαίτερα όπως και οι δικοί μου. Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό έτσι κι αλλιώς. Πριν από ένα μήνα παντρεύτηκαμε και ευτυχώς ήρθαν. Ο άντρας μου πιστεύει πως ένα μωράκι θα πολλαπλασιάσει την ευτυχία μας. Εγώ είμαι κλασικά διστακτική αλλά η ιστορία δείχνει ότι πρέπει να τον εμπιστεύομαι...
3
 
 
 
 
σχόλια
Ο, τι πιο όμορφο έχω διαβάσει!! Εύχομαι και στους δύο σας κάθε ευτυχία!Εύχομαι να έρθουν ακόμη περισσότερες και καλές στιγμές στο μέλλον!Υ.Γ. Η ηλικία είναι ένας αριθμός και μόνο :)))
Scroll to top icon