ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα! Μην κατηγορεις τον εαυτο σου και εγω μεγαλωσα σε λιγο παρομοια κατασταση full αντικοινωνικη αλλα μας βγηκε σε πολλα σημεια σε καλο λογω του οτι ημασταν σε μια κλειστη κοινωνια με πολυ ασχημη νοοτροπια. Και μενα με πληγωνε αυτη η κοινωνικη της φοβια και τα κακοβουλα σχολια της να με εχει σαν στρατιωτακι της και να νιωθω σαν πιονι σε σκακιερα που οπου το πανε οι γονεις του θα κατσει, τα συνειδητοποιησα αργοτερα αυτα αλλα και οι γονεις μου θυματα ηταν εννοω οι γονεις τους δεν ηταν καλοι γονεις και δεν μεγαλωσαν σε φυσιολογικο περιβαλλον οποτε ηταν αναμενομενο να μην μεγαλωσω και εγω και ο αδερφος μου σε μια φυσιολογικη οικογενεια. Δεν κανουμε μαζι γιορτες απλα τυπικα χρονια πολλα με κανα μηνυμα αυτο. Τωρα θα μου πεις τι φταιω και τι φταις? Δυστυχως δεν μεγαλωσαμε ουτε στην τελεια οικογενεια ουτε στην τελεια κοινωνια και δνε ξερω και αν υπαρχουν σιγουρα υπαρχουν αλλες οικογενειες καλυτερες απο τις δικες μας και χειροτερες ας εστιασουμε ομως στο οτι ειμαστε ενηλικες και μπορουμε να βαζουμε ορια. Νεα κοπελα 37 χρονων εισαι και μην τα βαζεις κατω, μια χαρα μπορεις να βρεις κοσμο για παρεα σχεση τοση μοναξια υπαρχει γυρω μας ασε τα ψευτικα χαμογελα στα facebook instagram πιστευεις οτι αυτοι ειναι οντως χαρουμενοι? βιτρινα. Μπραβο σου που εντοπισες ολα αυτα τα στοιχεια και δες πως μπορεις να αλλαξεις τι ζωη σου, εγω π.χ. σταματησα επαφες με τοξικους ανθρωπους ναι δεν μιλαω με τον αδερφο της μανας μου ο οποιος με ειχε προσβαλλει απειρες φορες και δεν με αφηνε να αντιμιλησω επειδη ειναι αιμα της, μου επεβαλλε να συαναστρεφομαι αυτο το ατομο επειδη τον ειχε πανω απο μενα ωσπου μια μερα ειπα τερμα ο,τι με χαλαει εξω απο τη ζωη μου της εβαλλα ορια κανε ο,τι θες στη ζωη σου και ασε τι θα κανω εγω στη δικη μου παντα εβαζες τους αλλους και εσυ και ο πατερας μου πανω απο τα παιδια σας, δεν θα αενχομαι να με προσβαλλουν χωρις λογο και αφορμοι κομλεξικοι ανθρωποι ειτε ειναι συγγενεις ειτε φιλοι απλα τελος μακρια απο μενα. Δεν ξερω πως εισαι οικονομικα αλλα θα ταν ακλο να αλλαξεις παραστασεις ισως να μεινεις μονη σου, να ξεκινησεις καποια δραστηριοτητα ειναι βεβαια δυσκολο με τον κορονοιο τωρα αλλα εστω μια εθελοντικη ομαδα οπως το Ολοι μαζι μπορουμε, το WE4ALL, με δρασεις για περιβαλλον κλπ. Εγω τα ριχνα σαν μπαλακι ολα στους γονεις μου ναι μεν φταινε για τη δυστυχια μου αλλα ξερω οτι δεν θα μπορεσουν να μου αλλαξουν κατι μια ζωη σπιτι φροντιστηριο διαβασμα με ειχαν και ακομα και ως φοιτητη δεν μου διναν λεφτα ποτε να βγω εξω, θεωρουσαν την προσωπικη ζωη αμμαρτια, αυτοι ειναι αρρωστοι οχι εγω. Δεν εχεις εσυ θεμα η μανα σου το χει, προσπαθησε να προχωρησεις παρακατω. Δεν σε πηραν τα χρονια νεοτατη εισαι, και σχεση και παιδια και γαμο και καριερα και ζωαρα μπορεις να κανεις και σου αξιζει. Απλα εμενα με βοηθησε να μην επαναπαυομαι στο οτι οι γονεις μου μου εκαναν αυτο το κακο η το αλλο και λογω αυτου δεν μπορω σαν δικαιολογια να κανω αλλα , ναι μεν εφταιξαν αλλα πλεον δεν μπορουμε να αφησουμε τα ασχημα να μας κανουν κουμαντο, θα τους κανουμε εμεις και ολες αυτα τα κλωθογυρισματα μονο κακο μου εκαναν. Ελπιζω να βοηθησα!

Τους γονείς μας δεν τους διαλέγουμε. Το μόνο εύκολο είναι να τους ρίχνουμε όλες τις ευθύνες για τη ζωή μας. Μέχρι να ενηλικιωθουμε αναγκαζόμαστε να είμαστε μαζί τους. Μετα τι έκανες; Φαντάζομαι δε σε κρατάει δεμένη μες στο σπίτι. Προσπάθησες ποτέ να μην γίνεις σαν τη μαμά σου; Πότε δεν είναι αργά για αλλαγές.

Μα είσαι 37 χρόνων δεν μπορεί να ρίχνεις ακόμα τις ευθύνες στην μητέρα σου..να ήσουν 20-25, να το έκανες λόγω άγνοιας να πω εντάξει. Είσαι μια οντότητα μόνη σου.Εσύ διαχειρίζεσαι την ζωή σου, τις επιλογές σου, τις σκέψεις σου. Με το να ρίχνεις τις ευθύνες στους αλλους μπαίνεις στο ρόλο του θύματος οπότε και αδράνειας.Με λίγα λόγια δεν κάνεις τίποτα για να αλλάξεις την κατάσταση. Το καλό στην υπόθεση είναι οτι νιώθεις 15. Εκμεταλλεύσου το..