ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν νομίζω ότι είμαι ερωτευμένη πια. Είναι ένας άνθρωπος που χωρίς να έχουμε ποτέ τίποτα μου ξύπνησε ένα σωρό συναισθήματα μέσα μου. Κοντευει τριετία που δεν τον βλέπω πέρα από κάποιες εντελώς τυχαίες και σπάνιες φορές. Εδώ και κάνα χρόνο χονδρικά δεν τον σκέφτομαι όπως παλιά , ξεχνιέμαι εύκολα. Είναι όμως κάποιες ανεξήγητες στιγμές ρε παιδιά ,πώς να το περιγράψω ,σαν να μου δίνει κάποιος μια δυνατή κλωτσιά κ θέλω να βάλω τα κλάματα. Εκεί που οδηγώ για παράδειγμα , μπορεί να τον σκεφτώ και να τρέχουν δάκρυα απ τα μάτια ,να νιωσω έναν ανεξέλεγκτο πόθο!Να τον θέλω εδώ και τώρα!! Με πιάνει ένα παράπονο σαν μικρού παιδιού που θέλει ένα παιχνίδι . Δεν μου έχει ξανασυμβεί. Τι φλασιες είναι αυτές που παθαίνω και πότε θα τον ξεπεράσω επιτέλους εκατό τοίς εκατό;;;