Είναι απλό! Είσαι 18 ή 19 χρονών, άρα νέα, άρα πολίτης δεύτερης κατηγορίας. Το κράτος έχει επιλέξει να θυσιάσει την ευημερία του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας. Όπως βλέπεις κανείς δεν ενδιαφέρεται ούτε για τις ψυχολογικές ούτε για τις οικονομικές συνέπειες των lockdown.
3.3.2021 | 20:43
Ένα βήμα πριν τη κατάθλιψη
Πριν αρχίσω... Σας παρακαλώ μην αρχίσετε να λέτε για τους άρρωστους τους θανάτους κτλ... Εννοείται πως τα βλέπω... Αλλά και η ψυχική υγεία είναι εξίσου σημαντική. Είμαι πρωτοετής φοιτήτρια. Δεν έχω ζήσει φοιτητική ζωή και ίσως να μη ζήσω ούτε του χρόνου. Υποχρεωτικά κοιτάω μια οθόνη αρκετές ώρες την ημέρα και ως διάλειμμα κοιτάω μια μικρότερη οθόνη (κινητό). Πλέον αισιοδοξία δεν υπάρχει. Νιώθω ότι χάνω τον εαυτό μου. Νεύρα, κλάματα, απότομες αντιδράσεις και πολλά άλλα. Δεν αντέχω άλλο. Δε θέλω να επεκταθώ άλλο γιατί είμαι σίγουρη ότι πολλοί νιώθουν το ίδιο. Ένα πράγμα ήθελα να σας ρωτήσω. Τι μπορώ να κάνω μέσα σε όλη αυτή τη κατάσταση για να μη χάσω τη μπάλα τελείως; Για να αισθανθώ καλύτερα;
3
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?h=748d7e9c&itok=xZ3nWt1B)
