ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τα παιδιά θέλουν να βλέπουν τους γονείς ευτυχισμένους και ψυχικά ήρεμους είτε είναι μαζί είτε όχι. Να σε σίγουρη όλη αυτός ο εκνευρισμός που νιώθεις επειδή είσαι σε μια σχέση που τελείωσε την αντιλαμβάνονται και τα παιδιά και αυτό είναι πολύ χειρότερο, δεν είμαι της άποψης ότι πρέπει να χωρίζουν τα ζευγάρια με την πρώτη δυσκολία πόσο μάλλον όταν υπάρχουν και παιδιά όμως είμαι τις άποψης ότι εφόσον έχεις προσπαθήσει να σώσεις τη σχέση σου και δεν τα κατάφερες θα πρέπει να φύγεις απο αυτή εφόσον νιώθεις ότι πνίγεσαι και δεν χρειάζεται ούτε να σε κακοποιεί ούτε να στερήσε υλικά αγαθά για να πεις φτάνει δεν θέλω άλλα να είμαι σε αυτή τη σχέση ,και φυσικά επειδή έγινες μητέρα δεν σημαίνει ότι έπαψες να είσαι και γυναίκα και ότι θα πρέπει να παρατήθεις από τη ζωή είτε είσαι χωρισμένη είτε όχι δεν θα σταματήσεις να είσαι μητέρα και να νοιάζεσαι για τα παιδιά σου και να τα βάζεις πάνω από όλα και από όλου. Ίσως να χρειαστεί να επισκεφτείς κάποιον ψυχολόγο που θα σε βοηθήσει να βάλεις τις σκέψεις και τα συναισθήματα σου σε μια τάξη

Εσύ για ποιον ακριβώς λόγο αφήνεις την κοινωνία να επηρεάζει τις επιλογές σου;

Περιμένεις την συγκατάθεση του κόσμου για να αποφασίσεις τι θα κάνεις με την δική σου ζωή? Έχεις ευθύνη απέναντι σ αυτά τα παιδιά, για το περιβάλλον που τα μεγαλώνεις!
'Έχεις τα κότσια και το κουράγιο να χωρίσεις και να μεγαλώσεις τα παιδιά σου μόνη σου? Εάν ναι, ποιος σε σταματάει από το να το κάνεις?
Θα πρέπει να είσαι έτοιμη όμως ψυχολογικά και οικονομικά για να το κάνεις.

Καλά λέει η κοινωνία. Δεν γίνεται να κάνουμε παιδιά και να χωρίζουμε για το παραμικρό. Δηλαδή αν εμένα μου έλεγε η μάνα μου θέλω να χωρίσω να βρω τον έρωτα όταν ήμουν μικρή πως θα μου φαινόταν. Ακόμα άθλιο μου φαίνεται

Το πρόβλημα δεν το έχει η κοινωνία, αλλά εσύ, από τη στιγμή που η βασική σου καούρα είναι τι θα πει η κοινωνία (και ο κόσμος) και όχι τι επιθυμείς εσύ.