Mια πόλη στον καθρέφτη

Mια πόλη στον καθρέφτη Facebook Twitter
16
Mια πόλη στον καθρέφτη Facebook Twitter
Αυτοκίνητα παρκαρισμένα με θέα το Ηρώδειο. Ελλάς 2013.

Αν υπάρχει μια πόλη στην οποία να αποτυπώνεται η αποτυχία της Μεταπολίτευσης αυτή είναι η Αθήνα (και όχι πως δεν υπάρχουν άλλες) /

προσπαθούν Τσίπρας, Καμμένος και λοιπές αντιμνημονιακές δυνάμεις να μας πείσουν ότι για τον κατήφορο του κέντρου της πρωτεύουσας φταίνε το Μνημόνιο, τα κλειστά καταστήματα, το ρημαγμένο εμπόριο και ο κόσμος, που δεν έχει να ξοδέψει /

αναρωτιέμαι αν θυμούνται πόσο «υγιές» ήταν το κέντρο της Αθήνας πριν πέσει ο ουρανός στα κεφάλια μας /

αν θυμούνται τη Σταδίου από την Κλαυθμώνος και κάτω /

το κέντρο της Αθήνας άρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα από τις αρχές της δεκαετίας του '80 με τους εμπρησμούς στα μεγάλα πολυκαταστήματα /

οι κραταιές εμπορικές οικογένειες της εποχής, εμπορικά σήματα με μεγάλη ιστορία, δέχτηκαν χτυπήματα που αποδείχτηκαν στην πορεία του χρόνου καταδικαστικά /

από το '74 και μετά οικοδομήθηκε μια κουλτούρα καταστροφής και, κυρίως, ανοχής στην ανομία και την καταστροφή που μετέτρεψε την Αθήνα στο αντίθετο της ορθολογικής πόλης /

υπάρχουν μερικά πράγματα που συμβαίνουν μόνο στην Αθήνα /

ας πούμε, οι χιλιάδες διαδηλώσεις στο κέντρο που κόβουν την πόλη στα δύο /

εντάξει, οι 5.600 διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν το 2012 μοιάζει εξωπραγματικός αριθμός /

αλλά είναι και μια εξαιρετική συγκυρία που δεν νομίζω πως θα επαναληφθεί σύντομα /

όμως η νομοθετική πρωτοβουλία του Δένδια, όπως και το Προεδρικό Διάταγμα του Καμίνη που οδηγήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες στον κάλαθο των αχρήστων αφορούν αποκλειστικά τις μικρές σε όγκο διαδηλώσεις /

σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, στο κέντρο της Αθήνας έγιναν μέσα στην περασμένη χρονιά 796 διαδηλώσεις με λιγότερα από 200 άτομα που έκλεισαν τους δρόμους /

άκουσα τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, που κατά παράδοση είναι εναντίον κάθε σχετικής νομοθετικής ρύθμισης, να λέει πως «οι ελεύθεροι δημοκρατικοί άνθρωποι γνωρίζουν και ξέρουν να αυτοπεριορίζονται» /

δυστυχώς, η εμπειρία εκατομμυρίων Αθηναίων τον διαψεύδει πανηγυρικά /

στην Ελλάδα, οι «ελεύθεροι δημοκρατικοί άνθρωποι» δεν δίνουν δεκάρα για τις επιπτώσεις των κινητοποιήσεών τους (όσο μικρές κι αν είναι) στους άλλους συμπολίτες τους, στους ανθρώπους που δουλεύουν στο κέντρο, στους ανθρώπους που έχουν επιχειρήσεις στο κέντρο, στους ανθρώπους που θέλουν κόσμο στην αγορά για να δουλέψουν /

τους νοιάζει μόνο το συντεχνιακό τους αίτημα και πώς αυτό θα κάνει μεγαλύτερο ντόρο /

το Μνημόνιο κατηγόρησε η πρόεδρος του τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πολυτεχνείου για να δικαιολογήσει τα συνθήματα που γράφτηκαν στο πρόσφατα ανακαινισμένο κτίριο Αβέρωφ, το οποίο τιμήθηκε με Grand Prix στα βραβεία της Europa Nostra /

λες δεν ήταν τα ελληνικά πανεπιστήμια και πριν από το Μνημόνιο τα πιο βρόμικα στον κόσμο /

παρόμοιες νοοτροπίες δεν αποκαλύπτουν μόνο τον δρόμο που έχει να κάνει η Αθήνα για να αρχίσει να βλέπει κάπως τις άλλες δυτικές πόλεις, αλλά απογυμνώνουν το βαθύ πολιτισμικό ρήγμα που χωρίζει τους Έλληνες από άλλους Ευρωπαίους που θεωρούμε «ισότιμους» /

Ιταλούς, Ισπανούς ή Πορτογάλους /

αλλά στην Πορτογαλία κανείς δεν διανοείται να βάψει ιστορικά κτίρια ή αγάλματα /

τα τελευταία τα ντύνουν με μαύρα υφάσματα σε ένδειξη διαμαρτυρίας /

κι ας έχουν οι Πορτογάλοι μικρότερους μισθούς από τους Έλληνες /

εμείς εδώ ακόμα συζητάμε αν μια διαδήλωση 50 ανθρώπων μπορεί να ακινητοποιεί το κέντρο μιας πρωτεύουσας τεσσάρων εκατομμυρίων /

ο καθένας με τα προβλήματά του.

Αθήνα
16

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι όμορφοι συριακοί Ιβίσκοι

Αστικό πράσινο / Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι συριακοί ιβίσκοι

Εκατοντάδες δέντρα της Αθήνας πεθαίνουν. Είναι συριακοί ιβίσκοι που ξεραίνονται ο ένας μετά τον άλλο, από μια ασθένεια που πρώτη φορά επελαύνει στο αστικό πράσινο. Η LiFO έμαθε ποια είναι η μυστηριώδης ασθένεια που αποδεκατίζει τους ιβίσκους και ρώτησε τον δήμο τι κάνει γι' αυτό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Αθήνα / Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Στην τελική τροχιά για την υλοποίησή του μπαίνει το πρότυπο πάρκο στον Φαληρικό Όρμο, το μεγαλύτερο έργο αστικής ανάπλασης που έχει γίνει ποτέ στην Περιφέρεια Αττικής. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωσή του, πώς διασώθηκε στο παρά πέντε και ποιο θα είναι το προφίλ του έργου.
LIFO NEWSROOM

σχόλια

9 σχόλια
5.600 διαδηλώσεις μέσα στο 2012 δηλαδή 15 και κάτι διαδηλώσεις ανά ημέρα (ΚΑΘΕ ημέρα)! προς στιγμήν σκέφτηκα ότι ζω σε άλλη χώρα... ευτυχώς μετά από μόλις 9 γραμμές μαθαίνω ότι ΚΑΘΕ ημέρα μόνο ΠΑΝΩ από 2 φορές την ημέρα (ΚΑΘΕ ημέρα) λιγότερο από 50 άτομα παρέλυαν ΟΛΟ το κέντρο της Αθήνας. Ρώτησα και έμαθα ότι όντως ο κύριος Ρηγόπουλος έχει δίκιο: λιγότερο από 50 άτομα (ουσιαστικά 1 μόνο, ο εκάστοτε αστυνομικός διευθυντής) παραλύει όλο το κέντρο ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΝΤΑΣ αυταρχικά να κλείσει 20 δρόμους επειδή 50-100 άτομα ανεβαίνουν την Σταδίου. Επίσης από το άρθρο του κου Ρηγόπουλου μαθαίνω ότι την δεκαετία του '80 εμπρηστές καψανε ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ μαγαζιά που ο κος Ρηγόπουλος δεν μπορεί να τα θυμάται ένα-ένα (τα θυμάμαι εγώ: Μινιόν). Ο Κάπα-Μαρούσης κάηκε το'90-'91 από δακρυγόνα αστυνομικών. Δυνατό άρθρο, τεκμηριωμένο, που βάζει βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλο και λέει τα πράγματα όπως θα έπρεπε να είναι (αν είχαν κερδίσει τον 2ο ΠΠ οι ναζί...)
Έχουμε και λέμε, ημίθεε: Μινιόν (έμεινε ο σκελετός), Κατράντζος (το πολυκατάστημα κατέρρευσε, και μετά προσπαθήσανε να κάψουν και τον άλλο Κατράντζο στην Κηφισίας) ταυτόχρονοι εμπρησμοί μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων το '80. Ακολούθησαν Κλαουδάτος, Ατενέ, Δραγώνας, και Λαμπρόπουλος του Πειραιά, πάλι ταυτόχρονοι εμπρησμοί, το 81. Όλες ήταν ιστορικές οικογενειακές επιχειρήσεις, που δεν συνήλθαν και εξαφανίστηκαν μέχρι τη δεκαετία του 90. Και ναι, ο κόσμος είχε τρομοκρατηθεί. Το όνομα της οργάνωσης ήταν "Οχτώβρης 80" (με Χ), και πιθήκιζε τους Μπαάντερ Μάινχοφ και την Action Directe (γίναμε Ευρώπη τότε, βλέπεις).
Οι πορείες έχουν παίξει καταστροφικό ρόλο στην υποβάθμιση της πόλης. Όμως η εγκατάλειψη του κέντρου από τους κατοίκους του και η ανεξέλεγκτη προαστιοποίηση των δεκαετιών 80, 90, 2000, με άξονα το εργολαβικό κέρδος, είναι η βασική αιτία της κατάρρευσης. Η Αθήνα είναι πια αλλού... δηλαδή πουθενά.
Παιδια υπαρχει και αλλη μια διασταση μαζι με ολα τα παραπανω: το time-lag μεταξυ διαδοχικων φασεων εξελιξης της ποληςΑυτο που συμβαινει στο κεντρο της Αθηνας συνεβει σε ολες σχεδον τις μεγαλουπολεις: Πολλα καταστηματα εφυγαν απ’το κεντρο διοτι η πελατεια τους μετακομησε στα προαστια. Το ιδιο και πολλα κεντρικα γραφεια μεγαλων εταιριων και τραπεζων λογω ακριβων και παλιων κτηριων στο κεντρο. Την θεση ολων αυτων πηραν ακριβες κατοικιες, νεας κοπης καταστηματα, εστιες ποιοτικης διασκεδασης κτλ κτλΑυτο το τελευταιο επισοδειο αργει στην Αθηνα κυριως λογω των πορειων. Διοτι ποιος τολμαει πχ να παρει το ρισκο να ανακατασκευασει καποιο υπουργειο στην Σταδιου και να το μετατρεψει σε yuppοκατοικιες? Και ποσοι θα θελανε να πανε να μεινουν εκει οταν ξερουν οτι μπρορει να φανε δακρυγονο/μολοτωφ στη μουρη την ωρα που κατεβαζουν τα σκουπιδια?
η έλλειψη σεβασμού σε ο,τιδήποτε έχει κάποια ιστορική αξία σ αυτή την πόλη, είναι κι εν μέρει φυσική αντίδραση του ταλαιπωρημένου ανθρωπίνου οργανισμού, αφού ασφυκτιά σε μια κακάσχημη, επιθετική και βρώμικη πόλη σαν την Αθήνα (την οποία εποπτεύει και διαμορφώνει ένα κράτος-μαφιόζος εργολάβων) οπότε ξεσπά σε ό,τι βρει μπροστά του.
Οποιος εχει συζητησει με καταστηματαρχες του κεντρου γνωριζει πολυ καλα την αποψη για την καταστροφικη συνηθεια των αλλεπαλληλων διαδηλωσεων. Επισης ολοι οσοι προσπαθουν να πανε στις δουλειες τους καθημερινα πλητονται βαναυσα απ'αυτες!Ειναι κριμα να αγνοουμε τα προβληματα που δημιουργουμε στους αλλους ανθρωπους γιατι θελουμε να υπερασπιστουμε τα συντεχνιακα μας μικροσυμφεροντα! Ειναι κριμα να αδιαφορουμε μονομως για το συλλογικο καλο και να ασχολουμαστε μονο με το ατομικο μας!
Μια ένσταση μόνο.Το κέντρο ερήμωσε για 2 λόγους,απ'ότι έχω αντιληφθεί.Επειδή μεταφέρθηκαν οι περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες περιφερειακά,όποτε πάρα πολλοί άνθρωποι που είτε δούλευαν εκεί είτε πήγαιναν για να κάνουν την δουλειά τους δεν κατεβαίνουν πια κέντρο. (Παρεπιπτώντος,δεν κατάλαβα ποτέ γιατί τις μετέφεραν,από τη στιγμή που το κέντρο τους βολεύει όλους.σχεδόν από όπου και να μένεις στη Αθήνα, με μια συγκοινωνία είσαι κέντρο).Επειδή άνοιξαν ένα σωρό εμπορικά κέντρα παντού,οπότε πάλι χάθηκε ένας σημαντικός λόγος για να κατέβει κάποιος στο κέντρο.Όσο για τις πορείες,και πιο παλιά γινόταν πολλές,αλλά δεν επηρέαζαν την αγοραστική κίνηση!
(πάτησα enter καταλάθος) κατεβαίνεις κέντρο εκτός αν έχεις πολύ υπομονή. Αυτό μην το συνδέεις μόνο με "βόλτα στα μαγαζιά" και άρα "μειώνεται η αγοραστική κίνηση¨". Υπάρχουν άνθρωποι που έχει δεν έχει πορεία θα κετέβουν κέντρο και άρα η πορεία τους βάζει σε διαδικασία να χάσουν 1-2 ώρες την ημέρα στον δρόμο. Επίσης πόσες δουλειές πάνε πίσω γιατί άνθρωποι αποφεύγουν την ταλαιπωρία αυτή. Αν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας ας πούμε, κάθε φορά που έχει πορεία αναρωτιέσαι αν το ραντεβού σου θα έρθει η θα σε πάρει να το ακυρώσει για... όταν δεν θα έχει πορεία. Η ουσία όμως δεν είναι το πόσο πίσω μας πάει η κάθε πορεία. Η ουσία είναι ότι πολλές πορείες με λίγους συμμετέχοντες πάνε πίσω την έννοια και ουσία των ίδιων των πορειών. Όταν μια φορά την εβδομάδα κάποιος κατεβαίνει στο κέντρο για να διεκδικήσει (χωρίς κανένα πλάνο) το κάτι δικό του, από κάποιο σημείο και μετά ΔΕΝ παίζει ρόλο τι διεκδικείς. Είσαι απλά ο γραφικός με το πανό στον δρόμο ακόμα και αν εσύ έτυχε να είναι η μοναδική φορά που "κατεβαίνεις". Δεν έχει κερδιθεί κανένα "δικαίωμα" με πορεία στην Ελλάδα -τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον- και αυτό γιατί η συχνότητα των πορειών και η ευκολία με την οποία μια τέτοια οργανώνεται, από μόνα τους έχουν στρέψει -δικαίως- τον πολύ κόσμο κατά της οποιασδήποτε πορείας και των -πιθανός δίκαιων- αιτημάτων της.Πρέπει κάποια στιγμή στην Ελλάδα να καταλάβουμε πως ζούμε ΟΛΟΙ μαζί σε ΜΙΑ κοινωνία. Δεν επιτρέπεται να κλείνεις την Αθήνα με άλλους 30 για να ζητήσεις το οτιδήποτε. Μόνο όταν σταματήσει αυτό το συνεχόμενο και ανούσιο Ελληνικό street party λίγων ανθρώπων, υπάρχει περίπτωση να αντιμετοπιστεί με σοβαρότητα και στην ουσία του, το οποιοδήποτε αίτημα.
Δεν διαφωνώ μαζί σου για το ότι λίγοι άνθρωποι δεν μπορούν να κλείνουν το κέντρο.Στο πεζοδρόμιο,άντε σε μια λωρίδα κυκλοφορίας,και πολύ είναι για πορείες 50-500 άτομα.Και συμφωνώ και ότι το χάνεις το δίκιο σου όταν στρέφεσαι εναντίον άσχετων πολιτών και τους ταλαιπωρείς για να περάσει το δικό σου.Όμως,όχι μόνο πρόβλημα δεν προκαλούσαν οι απεργίες,ίσα ίσα,οι μεγάλες πορείες βοηθούσαν τα μαγαζιά,γιατί όλο και κάποιος θα πήγαινε για ψώνια μετά το τέλος της διαδήλωσης.Όσο για τώρα,μέχρι πέρυσι που άρχισε η αστυνομία να κλείνει όλους τους σταθμούς του μετρό,μια χαρά μπορούσες να κατέβεις κέντρο και να κάνεις την δουλειά σου,είτε είχε πορεία είτε όχι. Και επιμένω λοιπόν,το πρόβλημα του κέντρου δεν είναι οι πορείες,αλλά τα εμπορικά κέντρα και η μεταφορά των δημόσιων οργανισμών από εκεί.