ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε φορά που ερωτεύομαι χάνω το μυαλό μου. Δεν μπορώ να ηρεμήσω, να ησυχάσω και δεν μπορώ να εστιάσω απερίσπαστη σε κανέναν άλλον τομεα της ζωής μου. Αν δεν ειμαι ευτυχισμένη και καλά ερωτικά νιώθω πως τίποτα δεν παει καλά ακόμα και αν στη ζωή μου κυλούν ολα ομαλά. Κάθε φορά που εμφανίζεται κάποιος στη ζωή μου δινομαι ολοκληρωτικά. Κάνω τα πάντα για να τον ευχαριστήσω, είμαι πάντα εκεί, κανω ο,τι γίνεται για να κρατήσω τη σχέση και πολλές φορές κρατάω μόνο εγώ. Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, όταν δεν μου φέρεται πια ο άλλος καλά, όταν με πληγώνει και με κάνει δυστυχισμένη, όταν το μυαλό μου τρελαίνεται από τις σκέψεις και όταν γνωριζω πράγματα που θα μπορούσαν να είναι αιτία χωρισμού, δεν έχω τη δύναμη να φύγω. Δεν μπορώ να αφήσω όλο αυτό, πάντα έχω την ελπίδα πως τα πράγματα θα φτιάξουν και αυτό με κάνει να υπομένω και αλλά και αλλά και αλλά. Κάθε φορά που έρχεται κάποιος νέος άνθρωπος στη ζωή μου λέω πως δεν θα κανω τα ίδια λάθη ξανά, αλλά πάντα πέφτω ξανά στην ίδια παγιδα. Δεν έχω πια αξιοπρέπεια. Και σε αυτη τη φάση της ζωής μου είμαι με εναν άνθρωπο που δεν κάνει τίποτα για να είμαστε ευτυχισμένοι και οι δυο, που δεν προσπαθεί, που πετάει και κανει πράγματα χωρίς να με σκεφτεί, που δεν νοιάζεται για μένα. Όλο αυτό γίνεται μήνες και υποφέρει η ψυχή μου. Νιώθω όμως πως είναι αδύνατον να προχωρήσω τωρα και να το αφήσω όλο αυτό. Ξέρω ποιο είναι το σωστό, ξέρω ποσό ηλιθιο είναι αυτό που κανω αλλά η καρδιά μου δεν με αφήνει να κανω το σωστό και το καλύτερο για εμένα. Μου χαρίζει κάποιες φορές παρηγορητικά λόγια αλλά πάντα τα παίρνει πίσω. Είμαι καλά μια μερα και δυο νιώθω πως πνίγομαι. Δεν έχω κουράγιο και δεν θέλω να το αφήσω αλλά πνίγομαι μέσα μου.