Εγώ θα σου πω απλά κουράγιο και με τον ένα ή άλλο τρόπο θα περάσει. Ή θα καταλάβει ότι άξιζες και θα γυρίσει, ή θα καταλάβεις εσύ ότι δεν άξιζε και θα πας παρακάτω. Υπομονή. Δεν χρειαζόμαστε όλοι τον ίδιο χρόνο...
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Εγώ θα σου πω απλά κουράγιο και με τον ένα ή άλλο τρόπο θα περάσει. Ή θα καταλάβει ότι άξιζες και θα γυρίσει, ή θα καταλάβεις εσύ ότι δεν άξιζε και θα πας παρακάτω. Υπομονή. Δεν χρειαζόμαστε όλοι τον ίδιο χρόνο...
Με βάση την τελευταία σου κουβέντα στο κείμενο , εγώ το μόνο που διακρίνω είναι εγωισμός και ανασφάλεια..
Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο..
Όπως σχολιάστηκε και παρακάτω , οι άνθρωποι και στην συγκεκριμένη περίπτωση οι άντρες που θα συναναστραφείς δεν είναι πειραματόζωα αγαπητή μου για να καλύψουν τα δικά σου συναισθηματικά κενά όπου έχεις από τον πρώην σου.. Ο χρόνος λειτουργεί θετικά. Διαφορετικά βέβαια στον καθένα.. Αλλά , όπως ήδη είπα , εγώ διακρίνω εγωισμό κ ανασφάλεια , οπότε κάτσε δούλεψε με σένα και αποδεξου τις καταστάσεις.. Όλα τα υπόλοιπα είναι να 'χαμε να λέγαμε..
Τα λόγια σου (ειδικά αυτό με τη λοβοτομή) μου θύμισαν εμένα σε μεγάλο βαθμό και θα προσπαθήσω να σου πω, πως είναι να είσαι ένα παράδειγμα προς ΑΠΟΦΥΓΉ.
Αγάπησα έναν άνθρωπο πολύ, με ιδιαίτερο χαρακτήρα και μέσα σε ιδιαίτερες συνθήκες. Κι αυτός με αγάπησε θέλω να πιστεύω. Παθιασμένη σχέση με αρκετές ευτυχισμένες στιγμές που σταδιακά άρχισαν να λιγοστεύουν έως που έφτασαν να σπανίζουν. Οι αρχικές προσδοκίες μου κατέρρεαν μέρα με τη μέρα γιατί αυτό που στην αρχή άφηνε να εννοηθεί ότι θα διορθωναμε τις λάθος επιλογές του παρελθόντος, στην πορεία έδειχνε ότι η λάθος επιλογή ήμουν εγώ κι αυτό που ζούσαμε. Τα λόγια βέβαια έλεγαν το αντίθετο.
Μην πολυλογώ ειπώθηκαν κι έγιναν πολλά σε αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα όλα οδηγώντας μαθηματικά σε ένα τέλος που δεν μπορούσα καν να διανοηθώ τότε ότι θα το έδινα εγώ αλλά όταν σε φτάνουν οι καταστάσεις να ρωτήσεις "με θέλεις ή όχι;" και η απάντηση που παίρνεις είναι "ΔΕΝ ΞΕΡΩ" έχει μεγάλη απόσταση από το "σ' αγαπώ" και δεν έχεις άλλη επιλογή από το να βάλεις τελεία.
Θα σου πω λοιπόν ότι παρόλη την αγάπη που είχα κι έχω ακόμα, παρόλο που θεωρητικά έκανα το λογικό και σωστό κι άφησα έναν άνθρωπο να ζήσει την όποια άλλη επιλογή του αλλού, παρόλο που δεν έχει περάσει δευτερόλεπτο να μην τον σκέφτομαι και να μην τον νοιάζομαι, παρόλα αυτά λοιπόν η αίσθηση μέσα μου είναι ότι όσο και να άντεχα να κάτσω με εκείνα τα δεδομένα, πάλι θα το οδηγούσε στο τέλος εκείνος με κάποιο τρόπο.
Γνώμη μου λοιπόν είναι μην κοιτάς πόσο χρόνο χρειάζεται κάτι είτε για να υπάρξει είτε για να τελειώσει, αλλά πόση αλήθεια κουβαλάει όσο υπάρχει.
Καλή συνέχεια.
Σορρυ για το σεντόνι
Σε αγαπάω λίγο να ξέρεις. Ελπίζω η παρέα σου να σε έκανε να νιώσεις όμορφα μετά και να μην ήταν από αυτούς που θεωρούν ότι τους έκανες ρεζίλι κιόλας. Το χω πάθει και όταν το ξανασκέφτηκα λέω ότι οι "φίλοι" με έκαναν να νιώσω πιο άσχημα από το πραγματικό γεγονός. Μακριά από τέτοιους.
Αυτή η απάντηση ( που κάποιος την θεώρησε και λογική και πάτησε και λαικ ) πήγαινε σε άλλο ποστ και καταλάθος την είχα γράψει εδω. Μπερδεψα τα αράθυρα.. ελπίζω να δημοσιευτεί
Σχέση - χωρισμός - περίοδος με σεξακια - ξανά σχέση κτλ κτλ. Αυτό κάνω εγώ τουλαχιστον
πόσο χρόνο ? 24 ωρες max
Ο λόγος ή οι λόγοι που χώρισες δεν είναι αρκετοί .
Τι άλλο θες ;
Κάποιν που να γεμίσει κάποιο κενό από τον χρόνο σου , τα θέλω σου ή κάτι άλλο ;
Ο άλλος είναι και αυτός ψυχή και έχει τα ίδια με σένα δικαιώματα .
Δεν είναι παιχνίδι να περνάς την ώρα σου , όσο θες , όταν θες , άμα θες .