ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
3.8.2021 | 20:38

Παραίτηση....πως;;

Βοήθεια! Εργάζομαι εδώ και 6 μήνες σε μία μικρή οικογενειακή επιχείρηση, βρίσκομαι στον ίδιο χώρο με το αφεντικό μου και τη γυναίκα του. Θέλω να φύγω εδώ και αρκετό καιρό (2 μήνες) κυρίως λόγω της γυναίκας του (δεν παλεύεται με τίποτα η τύπισσα, έχω κάνει υπομονή αμέτρητες φορές). Η επιχείρηση δε θα κλείσει καθόλου για καλοκαίρι και τον είχα ενημερώσει πως δε θέλω άδεια ενώ με είχε ρωτήσει αρκετές φορές πότε θέλω άδεια κ ότι πρέπει να πάρω για να ξεκουραστώ κτλ. Ας μπούμε στο κυρίως, το αφεντικό μου είναι εξαιρετικός άνθρωπος και δε ξέρω πως να του πω ότι θέλω να παραιτηθώ! Δε μου βγαίνει, έχω προσπαθήσει τόσες πολλές φορές, δε ξέρω τι να κάνω! Μου έβαλε "με το ζόρι" άδεια μέσα Αυγούστου, αλλά δε θέλω με τίποτα να την πάρω και με το που επιστρέψω να του πω παραιτούμαι! Το θεωρώ πολύ κακό. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται, εννοείται πως δε θα τον αφήσω ξεκρέμαστο, θα κάτσω εως ότου ολοκληρώσω όλες μου τις εκκρεμότητες και μέχρι να βρει μία αντικαταστάτρια, όσο χρειαστεί!! Το θέμα είναι ότι οι μέρες περνάνε και εγώ θέλω να του το πω όσο πιο γρήγορα γίνεται. Πως να το κάνω; Ναι ακούγεται και είναι πολύ απλό αλλά νιώθω ότι τον κρεμάω γιατί πραγματικά είναι πολύ καλός και θα χρειαστεί να μπει στο τριπάκι να βρίσκει νέα κοπέλα, ξανά εκπαίδευση κτλ.
14
 
 
 
 
σχόλια

Μπορείς να προτείνεις στον εργοδότη σου να αναλάβεις μερικώς την εκπαίδευση της καινούριας κοπέλας που θα βρει, αν βρει πριν φύγεις. Κι επίσης, όπως έχει ήδη γραφτεί, αν η γυναίκα του είναι αυτή που σου κάνει το βίο αβίωτο ώρες-ώρες, τότε μαζί της πρέπει να θυμώσει, όχι μαζί σου. Αλλά και μαζί σου να θυμώσει... Δεν μπορείς να τους κάνεις όλους χαρούμενους, δεν είσαι εκατοστάευρω. :-) Κάπου-κάπου πρέπει να κάνεις επιλογές που ξεβολεύουν ή δυσαρεστούν άλλους. Εσύ παραμένεις επαγγελματίας, κάνεις μια ντόμπρα συζήτηση και όπου βγάλει. Ναι, δεν θα είναι χαρούμενος να σε χάσει από υπάλληλο, αλλά αν είναι κι εκείνος επαγγελματίας, θα σου ευχηθεί ό,τι καλύτερο και θα είναι εντάξει απέναντί σου μέχρι και το τελευταίο εργάσιμο λεπτό σου.

Μπα, μην αγχώνεσαι. Ουδείς αναντικατάστατος σε αυτή τη ζωή. Θα βρει άμεσα άλλη υπάλληλο και πιθανώς καλύτερη κι από σένα. Έλεος κάπου. Άλλοι δεν έχουν δουλειά κι άλλοι βρίσκουν αφορμές να φύγουν και νομίζουν ότι είναι και top to the top...

Καλησπέρα, είμαι η κοπέλα που έγραψα την εξομολόγηση. Άλλοι βγάζουν 2000 ευρώ το μήνα πρέπει να αρχίσω να τους κράζω αντί να εστιάζω σε εμένα; γιατί πρέπει να κρίνεις τόσο άσχημα έναν προβληματισμό; Συμβουλή ζήτησα, όχι λογοκρισία.
Δεν επισήμανα σε καμία περίπτωση ότι έχω το πιο σοβαρό πρόβλημα του κόσμου. Δεν κάνουμε διαγωνισμό εδώ, τα εσώψυχά μας βγάζουμε.
Όπως επίσης δεν αναφέρθηκα καν στους υπόλοιπους λόγους που με οδηγούν στην απόφαση της παραίτησής μου οι οποίοι είναι καθαρά βιοποριστικοί (μία δουλειά με 540 ευρώ και ένα νοίκι 280 ευρώ. Υπολόγισε τα λίγο μαζί με σούπερ μάρκετ κάθε μήνα και φυσικά χωρίς καμία βοήθεια από κανέναν).
Παρ' όλα αυτά σε ευχαριστώ για την απάντηση σου, έβγαλες κάπου τα νεύρα σου και ίσως ηρέμησες λίγο.

[με ξεπερνά το γεγονός ότι γνωρίζεις τα σκιλλς μου κ θεωρείς δεδομένο οτι ή νέα αντικαταστάτρια θα είναι σίγουρα καλύτερη από εμένα :) τέτοια μυαλά θέλουμε! ]

+ Το αφεντικό σου εαν είναι σωστος θα πρέπει να θυμώσει με την γυναίκα του που έδιωξε ακομα ενα καλο υπάληλο και όχι μαζί σου. Αλλάξε τρόπο σκέψεις γιατι αν συνεχισεις έτσι κινδυνεύεις να πάθεις καθαθληψη λόγο της ενοχης και τον κατηγοριων που αποδίσεις στον εαυτό σου.
Αυτα, ελπίζω να βοήθησα κάπως.

++
Προσωπικά αμφιβάλω και για το εάν το αφεντικό είναι πράγματι τόοοσο καλός άνθρωπος. Γιατί πολλές φορές σε τέτοιες περιπτώσεις παίζεται ένας ρόλος – καλός μπάτσος, κακός μπάτσος για να κάνουμε την δουλειάς μας.
Δεν λέω ότι είναι κακός, αλλά αμφιβάλω εάν θα ήταν τόσο καλός εάν δεν είχε στριμμένη γυναίκα. Γιατί τώρα ΕΧΕΙ λόγο. Να κρατήσει το προσωπικό, με γαλιφιές πληρώνοντας ψίχουλα.
Πως θα το καταλάβεις; Από τον τρόπο που θα αντιδράσει φεύγοντας. Συνήθως τέτοιοι άνθρωποι ή δείχνουν κατανόηση αν είναι πράγματι καλοί ή βγάζουν το προσωπείο που φορούν και δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο (θα εκπλαγείς το πόσο αγενής μπορεί να γίνει ξαφνικά ένας «καλός» άνθρωπος).
Καμία ενοχή λοιπόν και καμία αμφιβολία. Το κόλπο είναι να μην το παίρνεις προσωπικά.
Κοιτά μπροστά.( Μόνο και μόνο που την παλεύεις με αυτά τα λεφτά, είσαι αξιέπαινη και αξίζεις να σε αγαπούν αυτοί που πραγματικά αξίζουν στην ζωή - και πίστεψε με, δεν έχεις ανάγκη, κανέναν άλλο).

Λες ότι ξέρεις τι φοβάσαι αλλά ουσιαστικά νομίζεις ότι ξέρεις - προκειται όχι για φόβο αλλά για φοβία.
Φοβία είναι ένα αίσθημα απειλής απο μια αιτια την οποια δεν αντιλαμβανεσαι. Φαινομενικά ο φόβος σου είναι το «πως θα το πάρει» ενώ ουσιαστικά έχει να κάνει με το φόβο της αποριψης όταν δείξεις ένα διαφορετικο προσωπο απο αυτό που έχεις δειξει μέχρι τώρα το αφεντικό σου.
Κάνε το καλύτερο που μπορεις για τον εαυτό σου και εάν το αφεντικό σου είναι καλος ανθρωπος πράγματι, θα καταλάβει. Το να εξαρτας την ψυχολογική σου ηρεμία απο το τι σκευτονται οι άλλοι για εσενα ποιόν βοηθα ακριβώς; Το ότι κάποιος δεν σε αγαπά πλέον (γιατι δεν του θα κάνεις την δουλεια πλέον) δεν συμαίνει ότι σε μισει.

Αγαπητή φίλη, κάποιες φορές καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις που δεν δύναται να είναι αρμονικές για όλες τις πλευρές. Δύο μήνες ανοχής μια δυσφορικής κατάστασης είναι πολλοί: πότε ακριβώς περιμένεις να δράσεις; Δεν έχεις καν γνωστοποιήσει στον εργοδότη σου την έλλειψη ομαλής συνεργασίας που βιώνεις στον εργασιακό σου χώρο με την σύντροφο του ή έστω σκέψεις ότι θα ήθελες να δοκιμαστείς εργασιακά σε έναν άλλο χώρο γιατί (και καλά) νιώθεις ότι θα ήθελες νέες προκλήσεις. Πρέπει να αποδεχτείς ότι στην ζωή θα χρειαστεί να σπάσεις αβγά. Το να νιώθεις ότι είσαι υπεύθυνη για την ομοιόσταση των άλλων κ να θυσιάζεις την δική σου ψυχική ισορροπία, κρύβει τον κίνδυνο να νανουρίσεις την δυσφορία σου κ να συναινείς στην κακοποίηση της ψυχής σου. Μόνη σου δημιουργείς αυτήν την στιγμή συνθήκες εγκλωβισμού. Μίλησε του κ εξήγησε του πως για προσωπικούς σου λόγους θα ήθελες να σταματήσεις. Δώσε ένα εύλογο χρονικό διάστημα πχ δυο εβδομάδων (όχι παραπάνω) κ απέδρασε από τα δεσμά του δράματος που σε εχεις υποβάλλει. Η διατήρηση της ψυχικής σου υγείας είναι χρέος δικό σου! Η διατήρηση της ισορροπίας της επιχείρησης είναι χρέος του εργοδότη σου. Δράσε! 😊

Έχεις εξασφαλίσει άλλη εργασία φευγοντας από αυτην;
Όπως και να έχει πες του ότι πρέπει να φύγεις για προσωπικούς λόγους και ότι θα κάτσεις όσο σε χρειαστεί μέχρι να βεβαιωθεί ότι βρήκε μια αξιόλογη αντικαταστάτρια. Το να φύγεις ξαφνικά ή μετά τις διακοπές δε θα είναι ο.τι καλύτερο για την εικόνα σου .

Δεν έχω βρει κάτι διότι δε μπορώ να προγραμματίσω συνεντεύξεις επειδή δουλεύω ήδη.
Αυτό εννοείται, σε καμία περίπτωση δε θα τον άφηνα έτσι, ακόμα κι αν δεν τον συμπαθούσα που λέει ο λόγος, το θεωρώ άκρως αντιεπαγγελματικό να φύγεις έτσι από μία δουλειά (εκτός αν παίζουν περιπτώσεις εκμετάλλευσης!)
Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου :)

Scroll to top icon