ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δημιούργησα λογαριασμό μόνο και μόνο για να σου απαντήσω ... και σε εσένα και στους άλλους σχολιαστές
Μπορεί να σου φανούν λίγο "αυστηρά" αυτά που θα πω, αλλά να ξέρεις ότι τα λέω από ενδιαφέρον και με αγάπη ...
Λοιπόν, φίλη/οι μου ...
Η πρακτική σε μια εταιρεία είναι ένα σκαλοπάτι προς την αποκασταση στον επαγγελματικό τομέα. Οι πιθανότητες να προσληφθείς στην εταιρεία, είτε αμέσως μετά την λήξη της πρακτικής είτε αργότερα όταν θα δημιουργηθεί ένα κενό, αυξάνονται ... τίποτε δεν είναι σίγουρο βέβαια, αλλα μην ξεχνάς πως πλέον έχεις μια "ευκαιρία" ... μπορείς να την αξιοποιήσεις ή μπορείς να την κλωτσήσεις!!!
Το γεγονός ότι σου αναθέτουν περισσότερες ευθύνες, είναι, ταυτόχρονα, εκτός από κουραστικό και "καλό" για σένα γιατί έτσι αφενός μεν μαθαίνεις αφετέρου δε αξιολογείσαι! Ξέρεις πόσοι νέοι πηγαίνουν για πρακτική και το μόνο που κάνουν είναι να βγάζουν φωτοτυπίες; και φεύγουν απο εκεί με ένα μεγαλύτερο κενό και μια μεγαλύτερη απογοήτευση από όταν πηγαν; και αγχώνονται όταν θα πιάσουν την πρώτη τους δουλειά γιατι θα είναι τελείως άσχετοι; ενώ εσύ; θα γνωρίζεις πέντε πράγματα!!!!! Και υπάρχουν πιθανότητες όταν θα παρουσιασθεί η ευκαιρία,κάποιος να σε θυμηθεί ... γι'αυτό προτείνω, αν σε ενδιαφέρει να εργασθείς, να καλλιεργήσεις καλές σχεσεις με τους συναδέλφους/προϊσταμένους
Κατανοώ το θέμα των χρημάτων ... αλλά είτε έκανες περισσότερη δουλειά, είτε και τίποτε τα ίδια χρήματα θα έπαιρνες! Συνεπώς, δεν "δικαιούσαι" να παραπονιέσαι!
Μην ξεχνάς πως οι εταιρείες δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα ... κάνατε μια συμφωνία: "θα εργασθείς Χ μήνες και θα παίρνεις Ψ χρήματα/μήνα". Κανένας δεν σου υποσχέθηκε ότι θα κάνεις λίγη δουλειά επειδή είσαι "εκπαιδευόμενη"

Όσο για την υπομονή που σε συμβουλεύουν οι φίλοι ,,, να θυμάσαι πως, πλέον, θα πρέπει να κάνεις υπομονή μέχρι να ... πεθάνεις! Οπότε, δεν σε συμβουλεύω απλά να περιμένεις ...

Wellcome to the real world!!!!
Μπορείς να πέσεις μέσα και να κολυμπήσεις ή, απλά, να ... πνιγείς!
Δική σου απόφαση είναι. ...

Αυτά γίνονται στις πρακτικές. Θα περάσει ο καιρός και θα φύγεις. Υπομονή.

Απλά ξέρω ότι θα ακουστεί κλισέ, αλλά κάνε υπομονή όσο μπορείς, θα περάσουν τέσσερις μήνες είναι. Να περνάς τον υπόλοιπο χρόνο με άτομα που σε καταλαβαίνουν (εύχομαι να υπάρχουν) για να παίρνεις δυνάμεις.