Ημουν μεταξυ γερμανικης και γαλλικης φιλολογιας αθηνα ως δευτερο πτυχιο.
Γνωριζα και τις δυο.
Και επελεξα... την γαλλικη με τον πιο επιπολαιο τροπο: το εκανα κατοπιν συμβουλης απο μια ασχετη που μου ειπε οτι τα γερμανικα ειναι δυσκολα και οτι απαιτειται πτυχιακη, ενω στην γαλλικη φιλολογια αθηνας οχι.
Ομως ο μερος ορος φοιτησης στην γαλλικη υπερβαινει σχεδον ολες τις σχολες...!!
Εχω πελαγωσει διοτι πρωτα απ´ ολα η γλωσσα απο μονη της ειναι απάλευτη.
Απειρο λεξιλογιο και εκφρασεις, απειρα ομοηχα που δυσκολευουν την ακουστικη κατανοηση,στρυφνη και περιπλοκη γραμματικη γεματη εξαιρεσεις..προβληματα στην προφορα..
Πραγματικα, ενω μου αρεσουν, οταν παω να μελετησω με πιανει πανικος.
Ενω τα γερμανικα μου φαινεται οτι εχουν μια απλοτητα που δεν συγκρινεται..
Δεν ξερω αν κανω λαθος.
Κι επειτα, ειναι και το μετά. Εχουν ζητηση τα γαλλικα;;
Θελω να διδαξω.
Θα βρω σε φροντιστηριο; Τον καιρο που πηγαινα εγω ειχαν καλη ζητηση, πρωτη επιλογη ως δευτερη ξενη γλωσσα...
Τωρα ακουω οτι δεν βρισκεις δουλεια τοσο σε σχεση με τα γερμανικα.
Τοσος κοπος τζαμπα λοιπον;;!
Ειμαι ηδη για να μπω στο τριτο ετος. Και εχω αλλο ενα πτυχιο(φπψ) αναξιοποιητο.
Δεν με παιρνει να κανω αλλες ανοησιες.
Ο χρονος πιεζει.
Ειμαι 33. Να τα παρατησω και να παω να γινω πωλητρια στο εξωτερικο αφου εν τελει ειμαι
μια αποτυχια;;
Ή να επιμεινω. Αξιζει;
Εχω χασει τον υπνο μου διοτι νιωθω να εχω καταστρεψει την ζωη μου.
(Με συγχωρειτε που ακουγομαι τρικυμια εν κρανιω.
Πραγματικα ειμαι σε μεγαλο μπερδεμα.)