ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όσο μεγαλώνω τόσο πιο δύσκολα κάνω φιλίες. Φέτος που ήρθα στην Αθήνα, έχω μονάχα μια φίλη που ξέρω από παλιά. Όλοι οι υπόλοιποι θεωρώ και νιώθω πως κοιτάνε την βολή τους. Πριν λίγο μάλιστα « τσακώθηκα» με μια από αυτές τις φιλες/συναδέλφους, διότι ενώ ήθελε να την φιλοξενήσω σπίτι μου, τις επόμενες μέρες, όταν της πρότεινα χθες να βγούμε για ποτό μετά από δυο μήνες που έχω να την δω , μου απάντησε μετά από δέκα ώρες λέγοντας μου ότι δεν έβλεπε το κιν ( ενώ το έχει σκουλαρίκι) και σήμερα ενώ ετοιμάστηκα και την περίμενα να έρθει σπίτι μου, για τη φιλοξενία που λέγαμε και για να πάμε σε μια συναυλία που κανονίσαμε, ήρθε 2 ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ. παει η συναυλία. Όταν της είπα ότι όλα αυτά εγω δε τα δέχομαι γιατί αρχικά τα θεωρώ ΑΓΕΝΙΑ, μου είπε ότι μιλάω πολυ λαθος και θα το μετανιώσω. ΡΕ ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ. Άντε γεια