Αγαπητέ Απογοητευμένε, θεωρητικά, έχεις λόγο να νιώθεις όπως νιώθεις. Διαβάζεσαι ως ένας νέος με σχέδια (όχι απλώς όνειρα) και βλέψεις για το μέλλον σου, από την απόκτηση ενός αυτοκινήτου για την άνεσή σου (και μεγαλύτερες ευκαιρίες απασχόλησης) μέχρι και το άνοιγμα των ορίζοντών σου με ταξίδια. Είχες ένα χρονοδιάγραμμα στο μυαλό σου, εντός των οποίων όλα σου τα σχέδια έπρεπε να πραγματοποιηθούν, αλλά όταν δεν πήγε τίποτα όπως θα ήθελες, νιώθεις σα να έχεις μείνει στο μηδέν. Κοίτα, όμως, κάτι: τίποτα δεν χτίζεται από τη μια μέρα στην άλλη, και εσύ ήδη δεν μένεις στάσιμος. Εντάξει, σπουδάζεις και βρίσκεις δυσκολίες, μα τουλάχιστον θα ζοριστείς, θα πάρεις το πτυχίο σου και θα κλείσει αυτό το κεφάλαιο για σένα. Είσαι άνεργος και δεν έχεις μία; Παράλληλα με τις σπουδές ή μετά από αυτές, ακόμα και το ένα ευρώ που θα βγάλεις για σένα, θα είναι κέρδος. Δες αν μπορείς να πιάσεις έστω μερική απασχόληση και καμία δουλειά δεν είναι "πολύ χαμηλά" για σένα αν είναι να βγάζεις έστω και είκοσι ευρώ την εβδομάδα δικά σου. Όσο για την επιχείρηση, θα δεις τι και πώς. Η σχέση θα σου έρθει όταν λίγο-πολύ θα έχεις σταθεί στα πόδια σου, και είναι να έρθει ως συμπλήρωμα στη ζωή σου παρά σαν δεκανίκι στην τώρα πληγωμένη σου ψυχολογία. Μην έχεις στο μυαλό σου μια συγκεκριμένη προθεσμία για να εκπληρώσεις όλα όσα θα ήθελες. Ναι μεν να είσαι σαφής, αλλά πρέπει να παραμένεις ευέλικτος και να δέχεσαι και τα μικρά βήματα προς τους στόχους σου, όσο μάταια κι αν σου φαίνονται τώρα. Τις ειλικρινείς ευχές μου να πάνε όλα καλύτερα.