Αρχικά ήταν να γράψω "σιγά τη δυσκολία στην επικοινωνία," αλλά μετά το ξανασκέφτηκα για σένα. Αυτό που σε πειράζει δεν είναι η ίδια του η εξαφάνιση εκείνες τις 2-3 μέρες, αλλά το γιατί εκείνος δεν νιώθει την ανάγκη να σε βρει, έστω και με ένα μηνυματάκι ή ένα τηλεφώνημα δεκάλεπτο, απλά να δει τι κάνεις. Αν αυτό του είναι "καθήκον" αντί για ανάγκη από μεριάς του, τότε σαφώς και πιέζεται αν το απαιτείς εσύ. Στο διήμερο ή τριήμερο που δεν σε βλέπει, θα ήθελες στο ενδιάμεσο να σε πάρει ένα τηλέφωνο ή ν' ανταλλάξετε ένα μήνυμα που δεν δεσμεύει σε συνέχεια κουβέντας, οτιδήποτε να σας φτιάξει τη διάθεση και να φανερώσει ότι σκέφτεστε ο ένας τον άλλον. Απ' τη συμπεριφορά του, διακρίνω μια ανάγκη του να κρατάει τη ζωή του παντελώς χωριστά από σένα όταν δεν είστε μαζί. Δεν είναι απαραίτητα κρυφή ζωή. Μπορεί να μη δεν θέλει να κολλάει με το τηλέφωνο μαζί σου όταν είστε χώρια και να θεωρεί ότι έχει προτεραιότητα η δουλειά του και οι ασχολίες του. Ή μπορεί να νομίζει ότι δεν έχεις κάτι ενδιαφέρον να του πεις αν ανταλλάξετε τα τυπικά "καλημέρα/καληνύχτα" και "γεια, τι κάνεις." Στην τελική, να σου πω και την αλήθεια, ακόμα κι αν είχατε μηνύματα και τηλέφωνα ο ένας με τον άλλον απ' την αρχή της σχέσης, αυτά θα ξέφτιζαν ούτως ή άλλως μετά από ενάμιση χρόνο και θα καταλήγατε πάλι στην περισσότερη επικοινωνία από κοντά και λιγότερη από απόσταση.