Εδώ και 15 μέρες,οι γονείς μου έχουν πάει στον τόπο καταγωγής του πατέρα μου για κάποια θέματα που πρέπει να τακτοποιήσουν,και θα λείψουν για ακόμα ένα μήνα.Τώρα που είμαι μόνη,το αγόρι μου μένει εδώ.Κάποιες φορές,μόλις τελειώσει απ'τη δουλειά του,πηγαίνει για λίγο απ'το σπίτι του για να δεί τους δικούς του κλπ,αλλά μένουμε μαζί.Περνάμε πολύ καλά,συνεννοούμαστε σε όλα,ζούμε στιγμές της καθημερινότητας μας που δέν είχαμε μέχρι τώρα την ευκαιρία να ζήσουμε,και γενικά όλα πολύ καλά σε όλους τους τομείς!Το αγόρι μου θέλει πολύ να με βοηθάει στις δουλειές του σπίτιου,ακόμα και στο μαγείρεμα,μάλιστα 3 φορές με δική του πρωτοβουλία και χωρίς να μου πεί κάτι,έχει ψωνίσει τρόφιμα,κρεατικά,και γενικά ότι χρειάζεται ένα σπίτι.Εμένα μου φτάνει που είμαστε μαζί,που περνάμε καλά και τα βρίσκουμε σε όλα,και δέν θέλω τίποτε άλλο πραγματικά,και πολύ περισσότερο να ξοδεύεται γιατί δέν υπάρχει λόγος.Όσον αφορά στα ψώνια,λογαριασμούς,και οτιδήποτε προκύψει ή χρειαστώ,το έχουμε κανονίσει με τους γονείς μου πρίν φύγουν,και με λίγα λόγια είμαι καλυμμένη οικονομικά.Εν τω μεταξύ,έκανε και κάτι που αυτό πραγματικά με τσάντισε:Πήρε τους λογαριασμούς των δύο κινητών που έχω,και πήγε και τους πλήρωσε κρυφά.Αυτό πιά ήταν μία καλή αφορμή να κάνουμε μία συζήτηση σχετικά με το θέμα,και μου είπε ότι εκείνος θεωρεί πως πρέπει να συνεισφέρει σε όλα,και ότι αυτό που ζούμε τώρα,είναι μία "πρόβα" για το πώς θα ζούμε όταν θα παντρευτούμε.Εντάξει,μ'αυτό το τελευταίο που μου είπε κόλλησα,και περισσότερο γιατί έδειχνε να το εννοεί.Μου αρέσει που συμπεριφέρεται με υπευθυνότητα,αλλά όχι πιά και τόσο.Είμαι 23 και φέτος τελειώνω τη σχολή μου,κι εκείνος 28,και μου φαίνεται κάπως αστείο να λέμε τέτοια.Ίσως να μήν πρέπει να ασχοληθώ περισσότερο με αυτό που είπε γιατί πολλά λέμε και τελικά άλλα κάνουμε,αλλά έχω δίκιο που προβληματίστηκα και το πήρα λίγο "στραβά";