Για εμένα δεν θα ήταν τόσο σημαντικό να μη θέλει ο σύντροφος μου να συμμετέχω σε συναντήσεις με την παρέα του (ή να μη με θέλει οποιοσδήποτε οπουδήποτε βασικά) αλλά να μην έχει την ευθύτητα να μου το πει.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Για εμένα δεν θα ήταν τόσο σημαντικό να μη θέλει ο σύντροφος μου να συμμετέχω σε συναντήσεις με την παρέα του (ή να μη με θέλει οποιοσδήποτε οπουδήποτε βασικά) αλλά να μην έχει την ευθύτητα να μου το πει.
Απλά δε σε θέλει για να τσιλιμπουρδισει ανενόχλητος.
Η παρέα θα έχει άλλες κοπέλες ή θα είναι καθαρά αντροπαρέα; Αν ισχύει το πρώτο, επιβάλλεται να πας υπό την έννοια ότι και άλλοι φίλοι θα είναι με τις συντρόφους τους, αν είναι μόνο αντροπαρέα, τότε μάλλον για αυτό «δεν πιέζει» γιατί προφανως δεν θέλει ο ίδιος να «πιεστεί». Πάντως, από μόνη σου μην βγάζεις τον εαυτό σου «εκτός». Αν δεν σε θέλει στην εκδρομή, θα πρέπει να «πιεστεί» και να στο πει. Μην του το κανεις εύκολο. Πρέπει να τον φέρεις στην διάολο η θέση να σου πει να μην πας. Εκεί θα δεις το θράσος του κ θα κρίνεις αρκετά πράγματα. Εκτός κ όπως είπα, πρόκειται για αντροπαρέα κ θα ήθελαν να πάνε μόνοι τους.