ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
15.12.2021 | 00:32

Ήθελα να τα πω και εδώ

Είμαι 23 χρονών κοπέλα. Έχω σταματήσει να αισθάνομαι συναισθήματα εδώ και αρκετό καιρό... μια ουδέτερότητα προς την χαρά μπορώ να πω. Γενικά έχω περάσει κάποια οικογενειακά (φωνές και προσβολές από τους γονείς μου, που πλέον δεν τους νιώθω ότι είναι γονείς μου) τα οποία με έφεραν σε αυτή την θέση. Μου έχουν πει ειδικοί ότι έχω κατάθλιψη, αλλά είναι ωραίο να μην σε αγγίζουν πράγματα. Είμαι ευγνώμων για όσα έχω, για τις φιλίες μου, για το σκυλάκι μου, για ένα τηλέφωνο που θα κάνω και θα συζητήσω. Γενικά έχω μια ανάγκη για εξωτερίκευση των σκέψεων μου, νιώθω πλήρης με το να εκφράζομαι. Απλώς έχω ξεχάσει πως είναι να νιώθεις συναισθήματα και ειδικά αγάπη. Θυμάμαι ήμουν πολύ συναισθηματική, συγκινιόμουν εύκολα, αλλά πλέον νιώθω ένα πάγωμα μέσα μου το οποίο φεύγει ανά διαστήματα όταν είμαι έξω με φίλους, αλλά έχει αλλάξει το μέσα μου από την ώρα που έπαθα κατάθλιψη και αυτή η αδιαφορία μου αρέσει. Θα ήταν καλό να μην είχα περάσει όσα είχα περάσει και να ένιωθα συναισθήματα, αλλά θεωρώ ότι με την ψυχρή λογική πάει μπροστά ο άνθρωπος. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι μακάρι οι δικοί μου να είχαν πεθάνει, για να μην τους θυμόμουν έτσι και κάποιες φορές σκέφτομαι τον θάνατο τους και με πιάνει μια ανακούφιση. (όχι διεστραμμένη χαιρεκακια) Δεν ξέρω πως σας φάνηκαν, ήθελα να τα γράψω κάπου και αν θέλετε μπορείτε να με κρίνετε ή οτιδήποτε.
6
 
 
 
 
σχόλια

Σε καμία περίπτωση δε θέλω να σε κρίνω. Νομίζω πως δεν εχεις κατάθλιψη αλλά θες καινούργιο κόσμο για να χτίσεις μια καινούργια οικογένεια και αυτό παίρνει χρόνο. Υποτίθεται πως περνάμε από τη βιολογική μας οικογένεια στη καινούργια μας, αυτή που φτιάχνουμε και συ έχεις τραυματιστεί γιατί η μετάβαση αυτή χάλασε. Δώσε χρόνο στη ζωή να επουλώσει και να ανθήσει κάτι καινούργιο. 23 είσαι ακόμη μικρή και ευαίσθητη. Σε καμιά 10αρια χρόνια θα χεις πιο σκληρό πετσί και θα μπορείς να διαχειριστείς πράγματα πιο εύκολα και πιο γόνιμα. Όπως και να χει ζήσε την ηλικία σου γιατί δε γυρνάει πίσω.

Δεν είμαι κριτής για να σε κρίνω, αλλά δεν μου φάνηκε καθόλου ωραίο το να εύχεσαι να πεθάνουν οι γονείς σου. Μου φάνηκε απαίσιο! Ξέρεις τι είναι να θάβεις το γονιό σου και να τον βλέπεις πεθαμένο μέσα σε ένα φέρετρο; Άλλαξε σκέψη και προσπάθησε να λύσεις ό,τι θέματα έχεις μαζί τους. Μην έρθει κάποια στιγμή το αναπόφευκτο και εύχεσαι να μην ευχόσουν τέτοια λόγια, που πλέον δεν διορθώνονται πια!

Το φυσιολογικό είναι κάποια στιγμή στη ζωή σου να βλέπεις πεθαμένο και να θάβεις τον γονιό σου. Το πρόβλημα είναι όταν ο γονιός θάβει (κυριολεκτικά ή μεταφορικά) το παιδί.

Για αυτό της είπα να λύσουν τα θέματα που έχουν. Αναπόφευκτο είναι και θα συμβεί αργά ή γρήγορα δυστυχώς. Η ουσία είναι, να μη μετανιώσει για κάτι που δεν διορθώνεται και της μείνει βάρος μελλοντικά. Τη συζήτηση τη πηγαίνεις αλλού με την τελευταία σου πρόταση. Και τα δύο είναι τραγικά. Ο θάνατος είναι πόνος και δεν έχει ξεχωρίσματα.

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Δεν είμαι της άποψης πως ότι κ αν σου κάνουν οι γονείς, δεν παύει να είναι γονείς σου. Όχι. Όμως χάνεις το δίκιο σου όταν εύχεσαι να τους δεις πεθαμένους. Ή τα βρίσκεις μαζί τους ή απομακρύνεσαι. Με καθαρή συνείδηση.

Scroll to top icon