ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε ξερω τι σημαινει η φιλια για καποιους ανθρώπους. Γνωριστηκαμε στη σχολή, αν και στο ιδιο ετος ξεκινήσαμε να κανουμε παρεα εντελως ξαφνικα στα τελευταια ετη. Γιναμε κολλητοι. Καθε μερα μαζι, βγαιναμε μιλουσαμε, αραζαμε για ωρες. Χρονια ειχα να νιωσω εναν ανθρωπο τοσο κοντα μου. Περασε ερωτες (με αλλους) αλλα ειχαμε ο ενας τον αλλον για σχεδον 2 χρονια. Ημασταν η βαση ο ενας του αλλου. Και ξαφνικα αρχισε να χανεται, μα εξαφανιζεται, να μη μιλαει για τη ζωη του. Μιλουσε με μια κοπελα μεσω Facebook (γνωστη φιλης του) και δε το ειχε πει σε κανεναν μας. 2 βδομαδες πριν μας ανοικοινωσει πως εχει "σχεση" μαζι της (ενω δεν ειχαν βρεθει καν απο κοντα") του εκανα ερωτικη εξομολογηση και η απαντηση του ηταν "τι θα κανεις γι αυτο". Καθολη τη διαρκεια αυτης της σχεσης σχεδον εξαφανιστηκε. Τωρα 1 χρονο μετα σχεδον βρηκε καινουργια "φιλη", "κολλητη" ολη τη παρεα του την εκανε περα, πλεον εχει καινουργιους φιλους. Πλεον εμφανιζεται στην παρεα ως guest. Το καλοκαιρι πηγαμε διακοπες, του εκανα μια συζητηση και κατεληξε να μου κανει επίθεση οτι ολοι οι υπολοιποι φταινε και οτι δε τον συμπαθει κανεις. Πλεον μας απέμεινε ενα like στο fb και μια ευχη στην κοινη συνομιλια. Περασα απο το σταδιο του θυμου, και της αγανακτησης πλεον ειμαι στο σταδιο της αποδοχής και της στεναχωριας. Αλλα δυσκολευομαι να δεχτω πως αυτος ο ανθρωπος που μια εποχη ηταν ο κολλητος μου, ο ανθρωπος που ερωτευτηκα για αυτο που ηταν και για αυτο που ημουν εγω μαζι του, χαθηκε απο τη ζωη μου ετσι. Μου λειπουν αυτα που εζησα μαζι του. Παρολαυτα δε μπορω να αγνοήσω τα γεγονοτα και οσο και αν με ποναει, ολη η παρεα πλεον ξερει πως αυτος ο ανθρωπος ηταν επιφανειακός, καιροσκοπος και εχει θεματα τα οποια κανεις δε μπορει να του λυσει. Μια ακομα φιλια λοιπον φτανει στο τελος της. Ειναι δυσκολη η αποδοχή...