35 χρονων εχω φτασει και παραμενω ακομη ενας μαλθακος,αδυναμος,με χαμηλη αυτοεκτιμηση και αυτοπεποιθηση αντρας.Μεγαλωσα σε ενα οικογενειακο περιβαλλον που ο πατερας ηταν συναισθηματικα απομακρος,απορροφημενος απο την δουλεια,με τα οποια προβληματα κουβαλουσε απο εκει και τα εφερνε μεσα στο σπιτι μας,αυταρχικος και απολυτος και κρυος προς εμενα,απο μικρος ειχαμε διαφωνιες,συγκρουσεις και ειχα φοβο απεναντι του.
Η μητερα απο την αλλη,επικριτικη,αυταρχικη επισης ως ενα βαθμο,δεν μπορουσε να αντιληφθει γιατι ειμαι λιγοψυχος,γιατι πληγωνομαι ευκολα,γιατι δεν μπορω να παρω πρωτοβουλιες και τη ζωη στα χερια μου.
Το αποτελεσμα σημερα ειναι να ειμαι 35 ετων,να μην εχω φιλιες,να μην πηγαινω διακοπες,να μην διασκεδαζω,να μην εχω σχεσεις,φλερτ και σεξουαλικη ζωη με γυναικες,να νιωθω αποτυχημενος σε σπουδες,δουλεια,προσωπικη και κοινωνικη ζωη.
Οκ,ξερω οτι θα μου πειτε,πηγαινε σε ψυχολογο,σε ψυχιατρο,βρες φιλους,κανε το ενα η το αλλο,εχω κανει αυτες τις κινησεις,χωρις να εχω παρει την βοηθεια που θα επιθυμουσα ομως.