κοίτα συστατική επιστολή δε χρειάζεται γιατί τα 15 χρόνια μιλούν από μόνα τους. Γιατί δε φεύγεις; Κ να κοτσάρεις κ μια καταγγελία έτσι για το αντίο..
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
κοίτα συστατική επιστολή δε χρειάζεται γιατί τα 15 χρόνια μιλούν από μόνα τους. Γιατί δε φεύγεις; Κ να κοτσάρεις κ μια καταγγελία έτσι για το αντίο..
Δεν πιστεύω την ιστορία. Δε την πιστεύω, διότι ως άνθρωπος της εργασίας, γνωρίζω ότι στις εταιρείες, και μάλιστα σε εταιρείες που πραγματοποιούν επαγγελματικά ταξίδια κι αλληλεπιδρούν με συνεργάτες και πελάτες, υπάρχουν πολλοί μηχανισμοί που λειτουργούν αποτρεπτικά σε τέτοια θέματα. Μηχανισμοί όπως κώδικες δεοντολογίας, compliance managers, ανώνυμες καταγγελίες, επιβολή αυστηρών ποινών.
Οι διευθυντές έχουν το δικαίωμα να δίδουν και να κατανέμουν νέους ρόλους, καθήκοντα, αρμοδιότητες κι ευθύνες στο προσωπικό. Κρίνονται από τα αποτελέσματα. Φυσικά και μπορεί ένας διευθυντής να αναθέσει πιο light ρόλους για κάποιον που δυσανασχετεί με τα καθήκοντα που του ανατέθηκαν. Δεν είναι κακό αυτό. Είναι συνηθισμένη πρακτική στον κόσμο της εργασίας. Αν μου βρείτε εσείς διευθυντικό στέλεχος που να μην έχει αρμοδιότητα ανάθεσης καθηκόντων, τότε μιλάμε για κάτι πρωτάκουστο στο επιχειρείν.
Αν όμως, είστε βέβαιη ότι όντως συμβαίνουν αυτά τα οποία λέτε και θεωρείτε ότι υπάρχει η υπόνοια μισογυνισμού, τι σας εμποδίζει να απευθυνθείτε στη διοίκηση;
Αν ακόμη θεωρείτε ότι η εργασία σας αξίζει κάτι παραπάνω, μπορείτε να απευθυνθείτε στην αγορά εργασίας και να προσφέρετε τα προσόντα σας σε άλλον εργοδότη. Η αγορά είναι ελεύθερη, ευτυχώς, διορθώνει κι αυτορυθμίζει αυτά τα προβλήματα. Τα σύνορα παραμένουν ανοικτά, ευτυχώς.
Αν μου επιτρέπεις να σου πω δυο πράγματα. Είσαι 15 χρόνια λες στην εταιρεία. 15 χρόνια είσαι γιατί σίγουρα κανεις την δουλειά σου και είσαι απαραίτητη. Αλλά ποτε μα ποτε δεν φτάνει αυτό. Μην σου περάσει ξανά από το μυαλό ότι η διοίκηση θα παρει το μέρος σου σε οποία διαφωνία ή προστριβη. Ουτε φυσικά οι συνάδελφοι σου.
Στην επαγγελματική ζωή κάποια χέρια πρεπει να τα φιλάς και κάποια να τα δαγκωνεις. Η επαγγελματική σου εξέλιξη θα κριθεί στο αν ξέρεις ποια να φιλάς και ποια να δαγκωνεις.
Κάνε την δουλειά σου ως απλή υπάλληλος άριστα ώστε να φυγεις με άψογη συστατική επιστολή. Άλλη λύση δεν βλέπω. Θεωρώ δεδομένο ότι θα φυγεις.
Με την προυπηρεσία σου όλα θα παρουν τον δρόμο τους. Καλη τυχη ευχομαι.
“Με ειχε βάλει στο μάτι”
Κι εσύ έχασες της δουλειά σου; Τι γίνεται σήμερα;; Νόμιζα πως είναι déjà vu.
Δεν πειράζει, τώρα θα γραφτείς σε συνοικιακό γυμναστήριο και θα τρως και σουβλάκια χωρίς τύψεις χαχα
Ακόμη στο μάτι σ’ έχει πάντως αλλά όχι εκείνο το μάτι. Το άλλο το μάτι... της κουζίνας χαχα
Σ’ έκανε να βράζεις στο ζουμί σου...
Δεν καταλαβαίνω για ποιο διασυρμό αναφέρεσαι που έγινε. Δεν δέχτηκες απλά τη προτεινόμενη θέση που σου προσέφερε ο γελοίος και γλοιώδης εργοδότης σου και καλά έκανες.
Δίχως προκατάληψη. Πώς τεκμηριώνεται ότι πρόκειται για γελοίο και γλοιώδη εργοδότη; Διάβασα αρκετές φορές την εξομολόγηση και διατηρώντας πάντα μια μετριοπαθή προσέγγιση, δε μπορώ να τεκμηριώσω τον χαρακτηρισμό που δίδετε.
Προς X977
''Εγω δεν ανεχομουν τα γελοια γλοιωδη σχολια του ουτε ονειρευομουνα να του χαρισω τη δουλεια μου και να υποβιβαστω σε κάτι σαν βοηθος.''.
Αναφέρεται ότι είναι έτσι η συμπεριφορά του από το τρόπο του, εξ ου γελοίος και γλοιώδης.
Διαπιστώνω ότι υπάρχει μια ευκολία υιοθέτησης των χαρακτηρισμών επ' ωφελείας αυτού που παρουσιάζει την εξομολόγηση. Θεωρώ ότι πρέπει η στάση μας, ως σχολιαστές, να είναι όσο το δυνατόν ουδέτερη όσον αφορά τις περιγραφές και να εξετάζουμε προσεκτικότερα τα όσα διαβάζουμε.
Επιτρέψτε μου, λόγω εμπειρίας σε έκταση και βάθος σε θέματα εργοδοσίας και διαχείρισης προσωπικού να διατηρώ ισχυρές επιφυλάξεις για τη συγκεκριμένη εξομολόγηση, η οποία περιέχει αρκετά σημεία ασαφή και ανεπαρκώς αναλυμένα. Από αυτό που διαβάζω, δεν προκύπτει ότι μιλάμε για μπακάλικο ή καφε-ζαχαροπλαστείο. Είναι πιο μεγάλα τα μεγέθη και συνεπώς υπάρχουν πολυάριθμοι ενδοεταιρικοί μηχανισμοί και συσχετισμοί που λειτουργούν εξισορροπητικά και αποτρεπτικά για τέτοιες αδικίες.
Με εκτίμηση.
Το χειρίστηκες πολύ λάθος νομίζω. Ιδίως αν είσαι τόσα πολλά χρόνια σε αυτή την εταιρία. Το να μην συμπαθείς κάποιον συνάδελφο είναι απόλυτα λογικό. Εφόσον υπήρξαν και μειωτικά προς εσένα σχόλια/συμπεριφορές, θα έπρεπε να το γνωστοποιήσεις αυτό στους ανωτέρους σου για να επέμβουν.
Από κει και πέρα έπρεπε να φερθείς επαγγελματικά και εφόσον υπήρχαν κάποιες απαιτήσεις πχ ταξίδια κλπ να βάλεις τους όρους και να πας. Δεν μπορείς όμως να λες δεν γουστάρω αυτόν, άρα δεν το κάνω. Φυσικά και βρήκαν άλλο άτομο και λογικό να μην έχουν και την καλύτερη άποψη για σένα γιατί αυτά συζητιούνται.
Με λίγα λόγια έπαιξες το παιχνιδάκι του και αντί να τον βάλεις με τον τρόπο σου στην θέση του κέρδισε δυστυχώς αυτός.
Εννοείται να ψάξεις για άλλη δουλειά, και μελλοντικά όταν υπάρχει πρόβλημα στον εργασιακό χώρο το συζητάμε με το κατάλληλο άτομο για να βρεθεί λύση.
Πως τα κατάφερες έτσι? Συνήθως το αντίθετο συμβαίνει.
λολ