Αν νιώθεις ότι θες ψυχολόγο, προτείνω να πας. Και δεν χρειάζεται να το πεις σε κάποιον ότι "ξέρεις πάω ψυχολογό" άμα δεν το θες να το πεις. Μερικά πράγματα είναι για τον εαυτό μας μόνο.
Πήγαινε, θα βοηθήσει πάρα πολύ, στις μέρες μας ειδικά θα ήταν πολύ βολικό να είχαμε όλοι πλάι μας έναν ψυχολόγο. Και πρέπει να σταματήσει κι αυτή η προκατάληψη του '80 για τους ψυχολόγους, λες και είναι ντροπή να πηγαίνεις.
Πρώτον αυτό.
Δεύτερον όσο σκλήρο και αν είναι δεν γίνεται να κρατάμε όλους τους ανθρωπους στη ζωή μας, μόνο και μόνο για να μην είμαστε μόνοι. Περισσότερο μοναξιά νιώθουμε όταν δεν είναι κατάλληλοι για εμάς. Οπότε αν δεν σε ικανοποιούν οι φιλοι σου, απομακρύνσου και μπορείς να κάνεις νέους (θα πάρει χρόνο και θα χρειαστεί υπομονή αλλά έτσι πάει η ζωή).
Βρες κάτι που μπορεί να σε χαροποιήσει επίσης, για να γεμίζεις τη καθημερινότητα σου. Ίσως απλά να είναι μια φάση όλο αυτό. Πριν κάνεις βέβαια οτιδήποτς αυτά, σκέψου τον ψυχολόγο όντως.