Καλησπέρα φίλοι των εξομολογησεων ...να ξέρατε μόνο πόσο κουράγιο παίρνω από τις ιστορίες που μοιράζονται εδώ και πειρνω κουράγιο να σηκωθώ.
Είμαι παντρεμένη με πολιτικό εδώ και 3χρονια αλλά γνωριαΟμασταν αλλά 5χρονια νωρίτερα.εχουμε εδώ και 2χρονια ένα υπέροχο ζουμπουρλουδικο πλασματακι την κόρη μας και θέλω να ελπισω ότι θα μπορέσουμε να την κάνουμε ευτυχισμένο παιδάκι και καλό άνθρωπο μαζί....αν και το βλέπω λίγο δύσκολο στο να γίνει από κοινού και από τους δυο μας καθώς ο σύζυγός μου έχει εδώ κ;ι κ;ποιους (αρκετούς μήνες)που μου μιλάει άσχημα και πάντα με θεωρεί το απόλυτο τίποτα κ ένα από τους πιο άχρηστους ανθρώπους στην ζωή του .έχει σταματήσει να με σέβεται αποκαλοντας με με πολλά διαφορετικά επίθετα...και δεν ενδιαφερεται σχεδόν ποτέ στο να έχουμε μια χαρούμενη διάθεση στο σπίτι (όταν βρίσκεται σε αυτό)το ξέρω ότι κάποιων το μυαλό θα πάει στο ότι θέλει να χωρίσουμε γτ μπορεί να έχει άλλη ή να βαρέθηκε κλπ ...δυστυχώς υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα από αυτά κάποιου τρίτου προσώπου ...θεωρεί ότι οι γονείς μου δεν τον σεβάστηκε;ν πότε και ότι χώνουν την μύτη τους για το τι κάνουμε εγώ κ;ι εκείνος στο σπίτι μας ....(εδώ να σημειώσω ότι έχει χάσει τους γονείς του και τους δύο νέους και δη την μητέρα του απο τροχαίο πριν 3χρονια)είναι λοιπόν ένα θέμα αυτό των γονιών μου που εν μέρη με βρίσκει σύμφωνη κ έτσι έβαλα τα όρια στους γονείς μου για να είμαστε οκ ...το θέμα είναι όμως ότι μπορεί σε οτιδήποτε και ν κ;νουμε να τσακωνόμαστε κ εννοείται να είμαι εγώ αυτή που φταίει πάντα ή εκείνη που ειμαι η τρελή ...σας ρωτάω εγώ τώρα θα μπορούσε κανείς να ανεχτεί ακραίες συμπεριφορές όπως τσακωμούς μπροστά στο παιδί (ακόμη κ τις φωνές συγκαταλέγω )να κάθεται και να ακούει βρισιές χοντρές ....(πολύ χοντρές)προς το πρόσωπο του και όχι μόνο αποκαλοντας με ακόμη και μπ...ρδη κ.α ...να μην ενδιαφέρεται πότε αν εσύ θα είσαι κάθε σουκου σαν το γαϊδούρι φορτωμένη με 10σακουλες απτό σούπερ ένα πακέτο μωρομαντηλα και το μωρό να κοιμάται και να σου λέει ότι δεν κάνεις και τίποτα ...ενώ πολλή την εβδομάδα τρέχεις γτ περνούμε όλα από τα χέρια σου το παιδί από τον παιδικό και η δουλειά ως το μεσημέρι?και να γυρνάει στο σπίτι και να βρίζει επειδή έχεις μια ντουζινα ασιδερωτα από την περασμένη εβδομάδα και κάθε φορά που θα γίνει στραβή ή δεν θα συμφωνεί μαζι σου για; Κάποιον λόγο θα γίνεται έξω φρενών θα βγαίνει έξω όποτε γουστάρει θα πηγαίνει γυμναστήριο θα κάθεται για ουζακι; Κ;ι γενικώς θ; Κανει μια φυσιολογική ζωή κ όταν του λες ότι αισθάνομαι ότι είμαι απλά ένα σκουπίδι γτ έτσι με κανει να νιώθω να σου λέει ότι πρέπει να αλλάξεις τον χαρακτήρα σου να σταματήσεις να φοβάσαι να βγεις στον κόσμο και να μην είσαι τόσο ξενερωτη σαν καμία γριούλα 85ετων ...λοιπόν είναι πολλά αλλα ακόμη αλλά δεν με παίρνει ο χρόνος να τα γράψω...το μόνο πράγμα που θα σας πω είναι ότι σε κάποια φάση πίστεψα ότι όντως είναι ένα κατακάθι και σκουπίδι στην ζωή...μια ξενερωτη που το μόνο που με νοιάζει είναι τι να φάει κ πως θα ναι το παιδί . μπορεί να έγινε και αυτό ....αλλά πραγματικά παλεύω με τον εαυτό μου να σηκωθώ ψηλά και να μην επιτρέψω σε κανέναν όποιος και να ναι και όση σημασία για την ζωή μου ναχει...να μου συμπεριφέρεται έτσι ..και να βλέπω ναναι τύπος και υπογραμμως σε ξένους.χρειαζομαι πραγματικά συμβουλες από όλους σας για το πώς να κινηθώ με όλο αυτό γτ δεν θέλω να είναι δυστυχισμενο το παιδάκι μου που σήμερα είναι ακόμη 2ετων .προσπάθησα να πάω με τα νερά και της πλευράς του και να δω τα πράγματα και έξω από εμάς σαν τρίτος .αντικειμενικά ..τοθρμα μου είναι ότι βλέπω ότι όποια προσπάθεια και να γίνεται από πλευράς μου(ακόμη και να μιλήσω κ μιλήσουμε κ μαζί σε ειδικό)είναι δώρον αδωρον.και ενώ υπάρχουν περίοδοι που είμαστε καλά ή έτσι δείχνει μπορεί να τσακωθούμε αλλά σοβαρά ακομηκαιγια ένα απλό θέμα (πχ τώρα το σουκου Πρωτομαγιάς ενώ η μικρή ανέβασε 39.5 και πήγαμε νοσοκομείο κ μας έδωσαν αντιβίωση εκεινος ήρθε την άλλη μέρα 21:00 να πάμε βόλτα έξω το παιδί )και απάντησα ομορφατο τονίζω ....μετρημένα ότι καλύτερα να μην την βγ;Λος έξω αφού είχε πριν μια μέρα πυρετό και έγινε Τούρκος..ο οποίος καβγάς πάντοτε καταλήγει στο ότι είμαι μια που....να που δεν υπολογίζω τίποτα και τον πιέζω κ;ι εγώ δεν θέλω να κάνω πράγματα μαζί όλοι μας σαν οικογένεια κλπ κλπ...ακούω εσάς ρε παιδιά πως μπορώ ...(αν μπορώ)να σώσω την σχέση μου ....και προπάντων να κερδίσω πάλι τον σεβασμό και τον ενθουσιασμό του