Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Τέτοια ποστ μου προκαλούν cringe. Χωρίς παρεξήγηση βέβαια.
Το ούσα straight που λες τι φάση?!
Όλοι κάνουμε τέτοιες ονειροσκέψεις :/
Γεια σου! Τι όμορφη και τρυφερή η εξομολόγησή σου! Πραγματικά με άγγιξε, γιατί σε καταλαβαίνω. Είναι ένας συνάδελφος στη δουλειά μου που μου αρέσει, αλλά ξέρω πως δεν πρόκειται ποτέ να γίνει κάτι ή να γυρίσει να με κοιτάξει. Τον βλέπω μόνο στα κρυφά κι αυτό κάπως μου αρκεί. Αλλά θα ήθελα κι εγώ να ζήσω μαζί του αυτήν τη στιγμή που περιγράφεις, να κλέψω ένα δίωρο από τη ζωή του και απλώς να τον κοιτάζω και να τον ακούω να μου μιλάει. Τεσπα... Ελπίζω τουλάχιστον εσύ να τα καταφέρεις!
Κάνε το βήμα, ποτέ δεν ξέρεις!
Υπέροχο αυτό που έγραψες. Αυτό το ξημέρωμα αναζητούσα και εγώ κάποτε αλλά δεν ήρθε ποτέ. Περσινά ξινά σταφύλια θυμήθηκα πάλι.
Καλό είναι να σκεφτόμαστε και τα αισθήματα του άλλου ατόμου όμως. Αυτό που θες είναι τόσο όμορφο αλλά η άλλη μπορεί να θέλει και περισσότερα που όμως εσύ δεν θα τα δώσεις και τελικά το μόνο που θα συμβεί είναι να πληγώσεις έναν άνθρωπο. Η απόφαση είναι δική σου αλλά πριν γίνει το οτιδήποτε μπορείς και να το συζητήσεις μαζί της. Είμαι ομοφυλόφιλη σε επαρχία. Το ποσό δύσκολο να βρεις έναν άνθρωπο να κάνεις σχέση δεν περιγράφεται. Γιατί ευτυχώς είμαστε πολλές που δεν αναζητούμε μόνο σεξ.
