ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόνο κακό δεν είναι το να φύγεις από μια σχέση, απ' την οποία όχι μόνο δεν παίρνεις αυτά που θέλεις, μα και ο άλλος δεν φαίνεται να πολυκαίγεται αν φύγεις ή όχι. Βεβαιώσου, όμως, ότι δεν το κάνεις μόνο και μόνο για να νοιαστεί ο άλλος ξαφνικά επί χωρισμού, αλλιώς με το πρώτο παρακάλι από μεριάς του θα σου μπει στο μυαλό και θα σκεφτείς επανασύνδεση στο πι και φι. Και κάτι ακόμα: όσο και να το θέλουμε, δυστυχώς δεν υπάρχει προγραμματισμός στο ξενέρωμα. Δεν γίνεται να πεις "εντός ενός μήνα θ' απομακρυνθώ συναισθηματικά," δεν λειτουργεί έτσι. Πρέπει να ξενερώσεις εντελώς, και τότε η όποια απομάκρυνση θα λειτουργήσει αβίαστα από μεριάς σου, θα σου βγαίνει έτσι χωρίς καν να το συνειδητοποιείς. Όταν ξενερώνεις, δεν θες να κάτσεις λεπτό, δεν θες ούτε να σ' ακουμπάει ο άλλος (γιατί ναι, το σεξουαλικό είναι πρωτίστως εγκεφαλικό), θέλεις άμεσα να βρεθείς single (ή τουλάχιστον όχι άλλο σε σχέση μαζί του). Όσο το σκέφτεσαι με όρους "άλλον ένα μήνα ν' απομακρυνθώ και τελειώσαμε," σημαίνει ότι ακόμα δεν σου έχει φύγει τελείως και ίσως προσπαθείς να κερδίσεις χρόνο μπας και ξυπνήσει ο άλλος και σ' εκτιμήσει. Spoiler alert: not gonna happen. Το πολύ-πολύ ν' αντιδράσει παίζοντάς το πληγωμένη καρδιά αν του ταράξεις τα νερά φεύγοντας, γιατί τον ξεβολεύεις (πού να πάει τώρα να ψάχνει πάλι σεξ με κάποια καλόψυχη και βολικιά κιόλας), αλλά μέχρι εκεί. Κάθε σχέση περνάει τις κρίσεις της και σίγουρα δεν γίνεται ένα ζευγάρι να είναι πάντα με τα ροζ γυαλάκια μεταξύ τους. Ωστόσο, στην περίπτωσή σου, μάλλον αναδρομικά βλέπεις ότι ο άνθρωπος αυτός απ' την αρχή δεν σε υπολόγιζε και κατέβαλε σχεδόν μηδαμινές προσπάθειες για να είστε μαζί. Άλλο το να συνηθίζετε σε μια σχέση, να διέρχεστε από φάσεις και να γίνεστε όλο και πιο ανθρώπινοι και οικείοι ο ένας για τον άλλον και άλλο το να καταλήγεις για τον άλλον μόνο δεδομένη και χρήσιμη σαν μια σφουγγαρίστρα.

2 χρονια παραμενεις με εναν ανθρωπο που δε σε ικανοποιει. Κ προσπαθεις να κανεις τα παντα για να λειτουργησει το μεταξυ σας. Το οτι προσπαθεις τοσο απεγνωσμενα να λαβεις αγαπη απο αυτο τον ανθρωπο μαλλον σημαινει οτι πιθανοτατα δεν την παιρνεις απο πουθενα αλλου. Το προβλημα σου λοιπον εχει βαθυτερες ριζες. Το προβλημα σου ξεκινα απο το οτι μαλλον δεν νιωθεις ολοκληρωμενη κ ευτυχισμενη σε αλλες πτυχες της ζωης σου (φιλιες, οικογενεια, οικονομικα, επαγγελματικα) κ γι αυτο εχεις αγκιστρωθει απο τον συντροφο σου γιατι θεωρεις οτι ειναι ο μονος που σου προσφερει καποια ψιχουλα χαρας. Κ οσο κ αν ολα πανε σκατα μεταξυ σας δεν μπορεις να τον αφησεις γιατι μετα απλα δεν θα εχεις ουτε αυτα τα ψιχουλα χαρας. Οποτε συμβιβαζεσαι με το λιγο, γιατι αν αφησεις κ αυτο το "λιγο" να φυγει, δεν θα εχεις τιποτα.

Οποτε πρεπει να ξεκινησεις πρωτα να λυσεις τα βαθυτερα προβληματα που υπαρχουν στη ζωη σου. Αρχικα μαθε να μην εξαρτας την ευτυχια σου απο εναν κ μονο ανθρωπο ειτε αυτος ειναι φιλος, ειτε συντροφος. Η ευτυχια σου πρεπει να προκυπτει απο ενα συνολο πραγματων, απο το να εχεις μια δουλεια που σε κανει χαρουμενη, απο το να εχεις γυρω σου ανθρωπους που σε στηριζουν κ σε κανουν καλυτερο ανθρωπο, απο το γενικα να κανεις πραγματα που σε ευχαριστουν. Αν δεν τα εχεις ολα αυτα, τοτε θα αγκιστρωνεσαι για παντα απο συντροφους ελπιζοντας οτι θα δωσουν λιγο νοημα στη βαρετη ζωη σου. Αλλα δεν ειναι δικη τους υποχρεωση να σε κανουν ευτυχισμενη. Ειναι δικη σου υποχρεωση.
Οποτε αντι να αποδεχεσαι παθητικα ο,τι συμβαινει στη ζωη σου, κανε κατι για να αλλαξεις ο,τι δε σε κανει χαρουμενη. Αν η δουλεια σου δε σε ικανοποιει δες τι επιλογες εχεις ωστε να το αλλαξεις αυτο (αλλαξε πολη, χωρα, αντικειμενο, κανε εκπαιδευση σε κατι, αποκτησε παραπανω προσοντα). Αν δεν εχεις φιλους προσπαθησε να διευρυνεις τον κυκλο γνωριμιων σου, γινε πιο κοινωνικη, βγες εξω, μιλα σε ανθρωπους. Γιατι αυτη τη στιγμη γλυκια μου δεν εισαι ευτυχισμενη. Κ απο κει ξεκινουν ολα σου τα προβληματα. Κρατας αυτο το συντροφο στη ζωη σου απο φοβο, οχι απο αγαπη. Φοβο οτι αν σου φυγει κ αυτος θα μεινεις εντελως μονη σου. Λυπαμαι που νιωθες ετσι. Αλλα ειναι στο δικο σου χερι να αλλαξεις ο,τι δε σου αρεσει. Δεν προκειται κανενας συντροφος να σε κανει ευτυχισμενη αν εσυ απο μονη σου δεν νιωθεις ευτυχισμενη.

Αφού από την αρχή είδες red flags, γιατί το συνέχισες?
Tragic.

Περνάω ακριβώς το ίδιο μα ακριβώς !!! Σήμερα πήρα την ίδια απόφαση του ενός μήνα . Δε πιστεύω ότι θα αλλάξει διότι οι πράξεις με τα λόγια δε συμβαδίζουν . Με προσβάλει καθημερινά . Μου δίνω όμως ένα μήνα να αρχίσω εγώ να αγαπάω τον ευατο μου με την ίδια ένταση που αγαπώ και συγχωρώ κάθε φορά. Όσο καθόμαστε τόσο πιο δύσκολο να είναι . Πρέπει να σταθούμε για τον ευατο μας να μη το βασανίζουμε και να μην αφήνουμε κανένα να μας εκμεταλλεύεται διότι η αγάπη κανονικά είναι όμορφο συναίσθημα .Αυτοί δε ξέρουν να αγαπάνε και εμείς έχουμε προβλήματα εξαρτήσης . Υπάρχουν και καλοί άνθρωποι έξω. Εφόσον η κατάσταση δεν αλλάζει πρέπει να αλλάξουμε εμείς