ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.7.2022 | 20:29

Δέν μου αρέσουν οι εκπλήξεις

Εχθές είχα γενέθλια,έκλεισα τα 22.Αυτή τη φορά ήθελα να είναι διαφορετική αυτή η ημέρα,και γιατί τα 2 προηγούμενα χρόνια δέν γιόρτασα λόγω των περιορισμών εξαιτίας του κορωνοιού,αλλά και επειδή φέτος τελείωσα και πήρα το πτυχίο μου.Μόνο οι γονείς μου και ο αδελφός μου μου ευχήθηκαν,και όλη την ημέρα δέν με πήρε ούτε μου έστειλε κανείς.Η κολλητή μου,οι άλλοι φίλοι μου,ακόμα και το αγόρι μου...ούτε φωνή ούτε ακρόαση.Ειδικά με το αγόρι μου,είχα κάτι νεύρα,που με το ζόρι κρατήθηκα και δέν τον πήρα να του τα ψάλλω που το ξέχασε.Ώσπου γύρω στις 9 παρά το βράδυ,κι ενώ ήμουν στο δωμάτιο μου ξαπλωμένη και χάζευα στο τάμπλετ,χτύπησε το θυροτηλέφωνο.Δέν έδωσα σημασία,και αμέσως μετά,ακούω το κουδούνι της πόρτας,ακούω φωνές και γέλια,βγαίνω,και τί να δώ;Είχαν έρθει η κολλητή μου,το αγόρι μου και άλλοι φίλοι,με τούρτα,λουλούδια και δώρα.Τελικά,όλο αυτό το είχαν κανονίσει η μητέρα μου με την κολλητή μου,για να μου κάνουν έκπληξη! Έπαθα σόκ.Ήρθαν ξαφνικά εκεί που δέν το περίμενα,κι εγώ εμφανίστηκα μπροστά τους με ένα σορτσάκι και ένα τιραντάκι,με τα μαλλιά πιασμένα κοτσίδα,και κάπως στον κόσμο μου.Τα μαύρα μου τα χάλια δηλαδή.Άν φανταστείτε τον εαυτό σας στη θέση μου,θα καταλάβετε νομίζω.Τέλος πάντων,αφού πέρασε λίγη ώρα,έσβησα τα κεριά,ο μπαμπάς μου παρήγγειλε πίτσες,ψητά,μπύρες,άνοιξε κρασιά,και γενικά έγινε ένας χαμούλης και περάσαμε πολύ ωραία.Η αλήθεια είναι όμως ότι εγώ,καθ'όλη τη διάρκεια της βραδιάς ήμουν κάπως μαγκωμένη και αμήχανη,επειδή δέν μπορούσα να ξεπεράσω το ξαφνικό της φάσης.Το αγόρι μου το κατάλαβε,και όλο το βράδυ προσπαθούσε να με κάνει να χαλαρώσω.Όταν κάποια στιγμή του είπα ότι θέλω να πάω να ντυθώ κάπως καλύτερα,μου είπε να μείνω όπως είμαι και να νιώσω άνετα με αυτά που φοράω.Τελικά,όλα κύλησαν πολύ καλά και μιά χαρά.Σήμερα μιλήσαμε με το αγόρι μου και κάναμε μία κουβέντα σχετικά με τα χθεσινά,και μου είπε ότι στεναχωρήθηκε που με είδε να μήν χαίρομαι απόλυτα με αυτό που συνέβη.Μου είπε ότι θέλει να είμαι χαρούμενη και να απολαμβάνω κάθε καλό που συμβαίνει,και ότι δέν θέλει να σκέφτομαι επίμονα άν είμαι σωστά ντυμένη και τί φοράω και άν έχω βαφτεί κλπ,και ότι όσο πιό απλή είμαι,είμαι πιό όμορφη.Μετά πήγα να μιλήσω και με τη μητέρα μου για το θέμα,φυσικά κατάλαβε κι εκείνη ότι εχθές ήμουν κάπως έξω από τα νερά μου,και το μόνο που μου είπε είναι ότι λυπάται πολύ που δέν αφήνω τον εαυτό μου να χαρεί και τον λοκάρω εγώ η ίδια, και ότι θα πρέπει να σκεφτώ και να αναθεωρήσω κάποια πράγματα.Μετά και από τα λόγια της μητέρας μου,να πώ την αλήθεια,θορυβήθηκα.Δέν είμαι σε καμία περίπτωση control freak,απλά δέν μου αρέσει να με πιάνουν εξ'απήνης.Είμαι η μόνη που δέν της αρέσουν οι αφνίδιες καταστάσεις;Είμαι αχάριστη που δέν ένιωσα τόσο καλά και άνετα με το χθεσινό γεγονός;Τί πάει λάθος με εμένα;
7
 
 
 
 
σχόλια

Sorry αλλά εγώ δεν τις κατάλαβα ποτέ τέτοιου είδους απαιτήσεις. Με έχουν πάρει κάμποσες φορές να μου χώσουν μπινελίκια επειδή… ξέχασα γενέθλια και γιορτές και μου φαίνεται όχι απλώς κωμικό αλλά και κάπως τραγικό. Κωμικοτραγικό δηλαδή. Τα τελευταία χρόνια δεν θυμάμαι ούτε τα δικά μου τα γενέθλια, το θυμάμαι συνήθως αφού θα έχουν περάσει. Καλά γιορτές δεν θυμάμαι καθόλου γιατί έχω 5-6 μέσα στον χρόνο και δεν όρισα ποτέ καμία. Ούτε ξέρω τις ημερομηνίες γιατί δεν το έχω και με τις ημερομηνίες γενικά. Με παίρνουν κάτι φορές και ρωτάνε… “γιορτάζεις σήμερα; χρόνια πολλά” και απαντάω “δεν ξέρω, μπορεί”. Αλλά έτσι έχω μαζέψει αρκετές ευχές, κάποιες από τις οποίες τις έχω διπλές, τριπλές κλπ. κι αν κάποιος θέλει μπορούμε να ανταλλάξουμε :P (σαν τα χαρτάκια…).
Ίσως έχει να κάνει με το ότι μεγάλωσα σε ένα σπίτι που δεν δίναμε μεγάλη σημασία σε αυτά. Γιορτή ήταν κάθε μέρα! :)
Αλλά έχω προσέξει πως άτομα που απαιτούν να θυμάσαι τα γενέθλια ή τη γιορτή τους και τσαντίζονται αν δεν το κάνεις, δεν θυμούνται ποτέ κανενός άλλου πέραν του εαυτού τους…

Κατά τη γνώμη μου, ακόμα και μ' αυτή την έκπληξη, δεν έπρεπε να αμελήσουν να σου ευχηθούν οι φίλοι σου και το αγόρι σου. Δεν είχες ρε παιδί μου κι εσύ διακόπτη για να περάσεις απότομα από το "μ' έγραψαν όλοι κανονικά" στο "ουάου, τι σούπερ έκπληξη, τους αγαπώ." Την ημέρα των γενεθλίων σου περιμένεις να σε θυμηθούν μες στη μέρα οι λίγοι και καλοί (χωρίς υπενθύμιση στο Facebook), αλλά όταν δεν συνέβη αυτό, σ' έπιασε μια μελαγχολία, γιατί ένιωσες παραμελημένη, κάτι που μετά δύσκολα διορθωνόταν, παρά την καλή καρδιά όλων. Με άλλα λόγια, στην προσπάθειά τους να σου φτιάξουν τη βραδιά, σου χάλασαν την υπόλοιπη μέρα, η οποία δικαιωματικά ήταν all about you. Στη θέση τους θα το οργάνωνα καλύτερα, θα το έκανα έτσι ώστε ναι μεν θα ευχόμασταν στη φίλη μας το πρωί, αλλά αν εκείνη μας ρωτούσε μήπως θα θέλαμε να μαζευτούμε ανήμερα να το γιορτάσουμε, θα σκαρφιζόμασταν ο καθένας μια δικαιολογία (δεν είναι και δύσκολο, καλοκαίρι είναι, όλοι για μπάνια πήγαν). Και το βράδυ, έτσι όπως θα σε είχε πείσει η μαμά σου να βάλεις ένα ωραίο φορεματάκι, να βαφτείς και να καθίσετε οικογενειακώς στο μπαλκόνι για μια γενεθλιάτικη πάστα και μια αναμνηστική φωτό μαζί... ντριν το κουδούνι και ήρθαν όλοι και γίνεται το μεγάλο πάρτυ! Τουλάχιστον εσύ θα ένιωθες ήδη μες στη μέρα ότι σου είχε δοθεί η ανάλογη προσοχή, θα ένιωθες ότι η μέρα ήταν δική σου, όποτε θα είχες χτίσει μια πιο καλή διάθεση. Συγνώμη για το σεντόνι, αλλά θέλω να σου περιγράψω την οπτική σου, γιατί μου φαίνεται ότι ένιωσες άβολα που δεν χάρηκες όσο περίμεναν από σένα και τώρα δεν ξέρεις πώς να το εξηγήσεις για να μη φανείς "η ξινή." Οπότε, το πρόβλημά σου δεν ήταν η σπιτική σου εμφάνιση (μια χαρά σέξυ είμαστε και άβαφες με σορτσάκι και κότσο), αλλά ήταν η έλλειψη εορταστικής διάθεσης ανήμερα, επειδή οι φίλοι σου και ο δικός σου δεν είχαν φερθεί με τρόπο που θα περίμενες από εκείνους μια τόσο ιδιαίτερη μέρα. Και τέλος, παίζει ρόλο το κατά πόσο μπορείς να βάλεις στη θέση των άλλων τον εαυτό σου. Π.χ. προσωπικά, σε μια τέτοια περίπτωση εγώ θα ξεχνούσα πολύ εύκολα την υπόλοιπη μέρα και θα χοροπηδούσα απ' τη χαρά μου στο τραπέζι που μου το οργάνωσαν έτσι, γιατί αυτόματα η ενσυναίσθησή μου θα μ' έκανε να νιώθω πόσο προσχεδιασμό και χρόνο, πόση τρέλα και αγάπη για μένα είχαν βάλει για να μου κάνουν την έκπληξη. Θα φώναζα κιόλας "σατανάαααδες, ήθελα να σας σφάξω μες στη μέρα, αλλά τώρα σας αγαπώ ρεεε" αν ήταν να ξεθυμάνω κιόλας. Είμαι άτομο που πιάνω εύκολα το vibe και προσαρμόζομαι γρήγορα χωρίς προσπάθεια. Δεν είναι όλοι έτσι, όμως, και δεν είναι κακό. Για κάποιους σαν εσένα δεν λειτουργεί ο "mood OFF/ON" διακόπτης. Εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία σου πρωτίστως, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Βρες τα λόγια να μιλήσεις στο αγόρι σου, για να ξέρει. Αν ισχύει αυτό που περιγράφω εδώ, εξήγησέ του το έτσι. Για να καταλάβει ότι η έκπληξη ήταν σούπερ για σένα, απλώς σου πήρε όλη τη βραδιά για να "ξεπαγώσεις" μετά από μια ολόκληρη μέρα που είχες υποθέσει τα χειρότερα. Πρέπει να κατανοούμε τη διαφορετικότητα της ψυχοσύνθεσης, κάτι που στα 22 μας δεν πιάνουμε οι περισσότεροι.

Θα μπορουσες ανετα να εξαφανιστεις για 10 λεπτα , να πας να φτιαχτεις κι επειτα να περασεις καλα. Τα απροοπτα ειναι τα καλυτερα δεν λενε?

Θεωρώ ότι σπαστηκες βασικά που δε σου έστειλαν όλη τη μέρα όσοι περίμενες να σου στείλουν,οι ίδιοι δηλαδή άνθρωποι που οργάνωσαν και την έκπληξη αργότερα. Αυτό θεωρώ επηρέασε καταλυτικά την περαιτέρω διάθεσή σου το υπόλοιπο βράδυ
Μείνε στην έκπληξη και στο ότι σε θυμήθηκαν οι αγαπημένοι σου και μην ταλαιπωρείς άλλο με σκέψεις τον εαυτό σου 🙂

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon