Ξεπέρασε πρώτα τον πρώην και μετά κάνε κάτι με άλλον. Δε σου φταίει να γίνει πατερίτσα ένας άνθρωπος. Να είσαι ειλικρινής από την αρχή.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Ξεπέρασε πρώτα τον πρώην και μετά κάνε κάτι με άλλον. Δε σου φταίει να γίνει πατερίτσα ένας άνθρωπος. Να είσαι ειλικρινής από την αρχή.
Δεν είσαι έτοιμη για σοβαρή σχέση, το νιώθεις και το λες και μόνη σου. Λύσε πρώτα τα προβλήματα σου και αν ακόμα ενδιαφέρεται, τα ξαναλέτε.
Φυσικά και έχει σημασία που σε χώρισε αυτός διότι αν τον χώριζες εσύ δεν θα έκανες το ποστ.
Να είσαι ειλικρινής με τον καινούριο φίλτατο ώστε να ξέρει τι παίζει. Γενικά πάντως αν έχεις θεματάκια /κατάλοιπα με πρώην, πρέπει να λυθούν πρώτα.
Βέβαια ανάλογα και το πρόβλημα. Πχ αν είσαι κολλημένη τότε καλό είναι να μην μπλέξεις με άλλον. Αν το πρόβλημα είναι θέμα εμπιστοσύνης, τότε με ειλικρίνεια πάνω απ'όλα μπορείτε να προχωρήσετε μαζί και αν όλα πάνε καλά μεταξύ σας θα ξεπεραστεί.
Ισχύει, ναι! Πρόσφατα έβγαινα για λίγους μήνες με έναν τύπο που είχε χωρίσει εδώ και 3 χρόνια από την πρώην του. Η πρώην του ήταν φάση bossy princess, απαιτήσεις στο θεό από τον άντρα και πορτοφόλι αυτή ποτέ να μη βγάλει να πληρώσει κλπ. Τον έκανε ό,τι ήθελε απ' ότι φάνηκε. Και το παιδί αυτό έβλεπε παντού χειριστικότητα ή εξουσία. Μέχρι που έλεγε ότι αν η γυναίκα είναι καλή στο σεξ, δεν είναι πολύ καλό αυτό, γιατί έτσι σκλαβώνει τον άντρα και μετά η ίδια είναι σε θέση να αποφασίσει αν θα συνεχίσει μαζί του ή όχι, οπότε της δίνει δύναμη και αποδυναμώνει τον άλλον. Έλεος κάπου. Και αυτό που αμέλησε να μου πει εξαρχής ήταν ότι η πρώην αυτή τον απάτησε, όχι μόνο τον χώρισε. Αυτό τα ανατρέπει όλα και προφανώς ο άλλος δικαιολογημένα έβλεπε παντού δυνάμει χειριστικότητα και δυνατότητα να πληγώσει. Και τελικά τι έγινε? Παρά την όλη ειλικρίνειά μου και την υπομονή μου που δεν ήταν τόσο εκδηλωτικός μαζί μου και που χρειαζόταν χρόνο κι άλλα τέτοια κλασσικά όταν κάποιος δεν πολυγουστάρει τελικά, χωρίσαμε γιατί δεν έβλεπα να πηγαίνει κάπου. Και τι νομίζεις? Μετά από μένα έμαθα ότι τα έφτιαξε με μία που στο στυλ έμοιαζε με περιγραφές της πρώην του δυστυχώς. Πού πας βρε Καραμήτρο! Τζάμπα η ψυχοθεραπεία που είχε κάνει, τζάμπα τα χρόνια μόνος του, όλα τζάμπα. Η άλλη βαμμένη ξανθιά ντεμέκ μπίζνες γούμαν, μανικιούρ στην εντέλεια κάθε μέρα, θέλει καλά ρεστοράν και διακοπούλες σε Αζόρες και Μαγιόρκα, αλλά να βγάλει πορτοφόλι ούτε γι' αστείο. Εγώ μια χαρά κερνούσα τουλάχιστον και του έκανα και κανένα δωράκι, η άλλη μάλλον ίδιας κοπής με την πρώην του θα ήταν. Άσ' το βρε κορίτσι μου. Αν σε χώρισε κάποιος που θεοποίησες, δεν έχει σημασία το πόσο καλό παιδί θα βρεις. Ο εγκέφαλός σου έχει εθιστεί σε αυτό το μοτίβο και έχει ριζώσει η πίστη ότι αν ο άλλος αξίζει, θα σου φερθεί σαν λαλάκας, όπως κάτι τύποι νομίζουν ότι αν η άλλη είναι μπιτς, πάει να πει ότι έχει υψηλά στάνταρ και κάνουν κωλοτούμπες δίπλα της. Μείνε μόνη και βρες μετά κάποιον που να μοιάζει στον πρώην σου για να έχεις λίγο δράμα ν' ασχολείσαι.
Δεν καταλαβαινω. Πως θα ειναι πιο σοβαρο αφου δεν τον πολυθελεις και το μυαλο σου θα ειναι αλλου?