ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν έχεις ιδέα πόσες φορές το έχω σκεφτεί κεγώ αυτό. Όπως και το ανάποδο, να έχεις γνωρίσει τον λάθος άνθρωπο στην φαινομενικά σωστή στιγμή. Δυστυχώς αυτά τα πράματα δεν τα ορίζεις εσύ, απλά τυχαίνουν. Ούτε μπορείς να πεις στον άλλον "περίμενε να χωρίσω για να είμαστε μαζί" ούτε να γίνει η κατάλληλη γνωριμία όποτε εσύ το θέλεις. Πάντως (και αυτό για να σε παρηγορήσω) ποτέ δε θα μάθεις άμα ήταν όντως ο σωστός άνθρωπος, μπορεί στην τελική να ήσουν εσύ έτοιμος/η για σχέση και να ήταν και αυτός/η και αυτό που αρχικά έμοιαζε το ιδανικό, στη πορεία να αποδεικνυόταν εφιαλτικό, ποτέ δε θα το μάθεις όμως αυτό και επειδή δε θα το μάθεις, πάντα θα αναρωτιέσαι αν θα ήταν όλα όπως θα έλπιζες να είναι..

Και πώς συμπεραίνεις ότι θα μπορούσε να είναι το κατάλληλο άτομο, από τη στιγμή που δεν το έχεις γνωρίσει ουσιαστικά;

Καμία ευκαιρία δε χάνεται, δεν ήταν απλώς ο "σωστός" άνθρωπος. Εσύ απλά τον εξιδανίκευσες, επειδή δεν έτυχε να είσαστε μαζί.

Είναι ανήθικο και άδικο να λες κάτι τέτοιο διότι υπονοείς ότι ο/η σύντροφος σου εκείνη την χρονική στιγμή ήταν το λάθος άτομο για σένα, αν ας πούμε ήσουν ήδη σε σχέση. Άσε που τον/την υποβιβάζεις. Και γιατί ήσουν μαζί του/της τότε?
Επίσης, αν είσαι με κάποιο άτομο και πραγματικά τον/την γουστάρεις, ΔΕΝ κοιτάς αλλού.
Τώρα αν έπαιζε άλλο σενάριο, θεωρώ ότι και πάλι δεν μπορείς να ξέρεις αν ειναι το ιδανικό άτομο για σένα χωρίς να έχετε καν σχέση.
Από μένα τρως κόκκινη κάρτα...
λολ