Μόνιμο μέχρι να κλείσουν.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Μόνιμο μέχρι να κλείσουν.
Ε, καλά. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ν' απαντάς εγκαίρως, τύπου "μωρέ ας βρω εγώ πρώτα δουλειά στο αντικείμενό μου, που να πληρώνει κιόλας καλύτερα από θέση πωλήτριας, και βλέπουμε άμα σας αφήσω." Αυτό που ζητάνε αφοσιωμένους καριερίστες σε τέτοιες θέσεις εργασίας, με ξεπερνάει. Να θες να της πεις, κυρία μου, μια δουλειά ψάχνουμε που να μας πληρώνει και να μας βγάζει από το σπίτι ίσαμε μην τρελαθούμε απομονωμένοι στην ανεργία· δεν ερχόμαστε με σκοπό να δουλέψουμε εδώ ως το τέλος της ζωής μας για να γράφει η ταφόπλακά μας "RIP καλύτερη βοηθέ πωλήτριας." Έλεος. Ελπίζω, τουλάχιστον, εσύ να βρήκες ή να βρεις σύντομα το δρόμο σου, μακάρι.
Νόμος: μην πιστεύεις ποτέ ο,τι λέγεται σε μια συνέντευξη. Τα μισά είναι υπερβολές και βάλε.
Άμα ήθελε αφοσίωση (λέμε τώρα, η ζήλεια την έφαγε), ας πλήρωνε κάτι παραπάνω από βασικό... ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ.
Η κατάληξη της επιχείρησης ενδέχεται να μην έχει καμιά σχέση με το σενάριο που έχεις στο μυαλό σου. Αυτό, που κρίνετε και σχολιάζετε χωρίς να έχετε πλήρη εικόνα της κατάστασης είναι αστείο. Απροπό, μια χαρά το σκέφτηκε η κυρία και δεν σε πήρε, όσο και αν εσένα δεν σε συνέφερε.
Ήθελε μόνιμο προσωπικό για 3 μήνες.