Πήγα μια μικρή βόλτα αρκετά έξω απο το χωριό μου σε κάτι ερημιές με το αμάξι ως ένα σημείο και μετά με τα πόδια, ως φυσιολάτρης άλλωστε, σε κάτι χωράφια και δάση, κάνω και συλλογή μανιταριών στις εξορμήσεις μου, ήταν μετά το χριστουγεννιάτικο τραπέζι (τούμπανο η κοιλιά απο το πολύ φαγητό). Είχα απομακρυνθεί αρκετά απο το αυτοκίνητο μέσα σε κάτι δάση όταν άκουσα σε κοντινή απόσταση κάτι σαν γρυλισματα αλλά σίγουρα δεν ήταν σκυλιά, όπως κατέληξα πρέπει να ήταν αγριογούρουνα που μάλωναν. Αρχίσω να τρέχω γρήγορα προς το αυτοκίνητο, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, σκεφτόμουν πως εάν τα έβλεπα πίσω μου να σκαρφαλωνα σε κανα δέντρο αλλα οι δυνάμεις μου είχαν κοπεί, μετα το πήγα περπατώντας, με τούτα κ με κεινα έφτασα στο αμάξι κατάκοπος. Σκέφτομαι πως καλό είναι να μην ξαναπαω μόνος για μανιτάρια στα βουνά, θα μπορούσα να είχα πάθει καρδιά απο την ταραχή και μετά απο τόσο φαγητό, τουλάχιστον βρήκα ενα σπάνιο μανιτάρι που δεν το είχα ξαναβρεί