Έχω μια απορία. Ακούω πολλές φορές πως ο έρωτας έρχεται με τον καιρό, ότι οι σχέσεις δημιουργούνται ακόμα και χωρίς να υπάρχει απόλυτος έρωτας και αρκεί απλώς η έλξη και το να περνάς καλά με τον άνθρωπο που επιλέγεις.
Κι ότι σιγά-σιγά έρχεται ο έρωτας.
Μάλιστα αρκετοί λένε πως δεν είναι και προαπαιτούμενο ο έρωτας για να δημιουργηθεί μια σχέση, άλλα πράγματα παίζουν ρόλο, η χημεία κτλ... κι ο έρωτας έπεται.
Δηλαδή για να το πούμε καθαρά το αρχικό στάδιο στη γνωριμία και τη δημιουργία σχέσης είναι η εμφάνιση και στη συνέχεια για την προοπτική σχέσης και τη διατήρησή της ο καλός χαρακτήρας κι ο αλληλοσεβασμός.
Αν σε κάποιους ανθρώπους διαχρονικά δεν έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον (σχεδόν) ποτέ, πώς μπορούν αυτοί να ζήσουν τον έρωτα;
Αν δηλαδή δεν έχουν όμορφη εμφάνιση η οποία είναι το κυρίαρχο στοιχείο για την πρώτη γνωριμία ή αν έχουν λέγειν αλλά δεν ενδιαφέρεται το άλλο άτομο να ακούσει τι έχουν να πουν, τότε πώς θα προκύψει ο έρωτας;
Θα πουν πολλοί πως για όλους υπάρχει ταίρι, εντάξει, το ξέρουμε, θεωρητικά συμφωνώ.
Αλλά αν στην καθημερινότητα δεν προκύπτει ποτέ έρωτας, τότε ποιός ο λόγος;
Ίσως να υπάρχει το ταίρι κάποιου και να βρίσκεται στο Κολοκοτρωνίτσι ξέρω γω ή στα σύνορα της χώρας σε κάποια απομακρυσμένη περιοχή ή στο εξωτερικό.
Αν δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ εκεί που ζει κάποιος; Τότε τι γίνεται;