ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παλιά πίστευα πως ο γάμος και η δημιουργία οικογένειας είναι μια σύμβαση. Μια ανοησία. Πλέον σκέφτομαι πως δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα από τη δημιουργία οικογένειας. Με τους δικούς μας όρους. Δεν είμαι υπέρ του θρησκευτικού γάμου αν και αν το επιθυμούσε η αγαπημένη μου θα το έκανα για το χατίρι της. Δεν είναι όμως ούτε εκείνη. Για οικογένεια το σκέφτεται ως κάποιο μελλοντικό σχέδιο όπως κι εγώ. Θα ήθελα όμως να κάνω παιδιά και να τους μάθω όσα μου αρέσουν. Να λέμε ότι αυτά τα έμαθε από τη μαμά, αυτά από τον μπαμπά. Είμαι κατά της πίεσης, τα παιδιά πρέπει να ακολουθούν το δρόμο και τις επιθυμίες τους αλλά είναι μαγικό όταν συμβαίνει να κληρονομούν κάποιο χάρισμα από τους γονείς τους και να τους αρέσει κάτι που τους το έμαθαν εκείνοι. Και η συγκατοίκηση χωρίς τις σφραγίδες του γάμου ωραία είναι απλά έχω αρχίσει να σκέφτομαι ότι με αυτή τη λατρεία που υπάρχει τώρα στη ζωή μου θα μπορούσα στο μέλλον αν όλα πάνε καλά και το επιθυμεί κι εκείνη να παντρευτούμε. Ασχέτως του αν συμβαίνει ή όχι, ξέρουμε σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα αν ένα πρόσωπο που μπαίνει στη ζωή μας είναι απλά μια περιπετειούλα ή θα βλέπαμε κάτι διαφορετικό μαζί του, το να προχωρήσουμε δηλαδή ένα βήμα παραπάνω. Ναι λοιπόν την σκέφτομαι ως μητέρα των παιδιών μου. Όχι με τον παραδοσιακό τρόπο του να φορτώσω σε εκείνη το μεγάλωμα των παιδιών ούτε της υποχρεωτικότητας και της ανάληψης ευθυνών. Είμαι κατά της υποχρεωτικότητας κάθε είδους. Αλλα είμαι πάρα πολύ ερωτευμένος μαζί της και η σκέψη μου καλπάζει. Σχεδόν συγκινητική η γενναιοδωρία της ζωής απέναντί μου.