Δε νομίζω ότι μπορείς να τη βοηθήσεις με κάποιο τρόπο. Την βοήθεια απο ειδικό ψυχικής υγειας, κάτι που ξεκάθαρα χρειαζεται , δε τη βλέπει καθόλου σαν επιλογή.
Αν δε θέλει η ίδια να αντιμετωπίσει τα θέματα της , τότε δε πρόκειται να αλλάξουν πολλά.
Δεν φέρεις κάποια υποχρέωση απέναντι της, μπορείς να προχωρήσεις και χωρίς εκείνη.
12.3.2023 | 13:22
Πώς αντιμετωπίζω άτομο με ψυχική διαταραχή
Μια από τις πολύ καλές μου φίλες (παρέα 10 χρόνια+) τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει διάφορα ζητήματα ψυχολογικής φύσης.. για τα οποία για καιρό δε μου είχε ανοιχτεί. Από όταν το έκανε την στήριξα αρκετά, ήμουν και ο μόνος άνθρωπος στον οποίο μίλησε και ένιωθα ακόμα παραπάνω την «ηθική υποχρέωση» για αυτό. Συμβουλές και συζητήσεις επί συζητήσεων. Χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα. Σταδιακά αυτό ήταν το μόνο θέμα συζήτησης και η φιλία έγινε καθαρά μονόπλευρη σαν να αποτελώ ψυχολόγο.. τα δικά μου θέματα, οι δικοί μου προβληματισμοί, δεν είχαν θέση στη συζήτηση. Ειδικά τον τελευταιο χρόνο άρχισε να αποκτά εμμονές, να νιώθει ότι κάποια συγκεκριμένα άτομα θέλουν το κακό της, την καταδιώκουν, την παρακολουθούν και γενικά θέλουν να τη βλάψουν. Ο κύκλος αυτών των ατόμων συνεχώς άνοιγε.. μέχρι που είδα ότι ξαφνικά με έχει μπλοκάρει από όλα τα μέσα, οπότε προφανώς μπήκα κι εγώ σε αυτό τον κύκλο. Το ζήτημα είναι πως το διαχειρίζομαι; Από τη μια όπως φαίνεται δε μπορώ να βοηθήσω.. όσες φορές την συμβούλευσα για επίσκεψη σε ειδικό η απάντηση είναι ότι είναι υγιής και ότι οι όποιες λάθος σκέψεις της απορρέουν από την αγνότητα - ανωριμότητα της. Επίσης οι γονείς της δεν φαίνεται να αναγνωρίζουν το πρόβλημα και όταν κάποιος τρίτος πολύ δικος τους άνθρωπος τους είπε συμβουλευτικά ότι πρέπει να επισκεφθεί ειδικό, μπήκε στη λίστα των «εχθρών». Την αφήνω να συνεχίσει μόνη της τη ζωή της, αναγνωρίζοντας ότι είναι «χαμένη υπόθεση» αν και την νοιάζομαι ουσιαστικά, ή προσπαθώ να την προσεγγίσω με κάποιο μήνυμα να δω γιατί αυτή η στάση απέναντι μου και τι μπορώ να κάνω;
5
