ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παραδέχομαι,ότι αρχικά έκανα σχέση με το παιδί που είμαστε μαζί,για να μπώ στο μάτι κάποιου που τότε ήθελα πολύ και εκείνος με απέρριψε.Όλα αυτά τότε,γιατί τώρα τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.Στον άνθρωπο αυτό,γνώρισα την αγάπη,τη φροντίδα,το νοιάξιμο,το απόλυτο ταίριασμα στο σέξ,και έπειτα από 5 μήνες μαζί,τον ερωτεύομαι κάθε μέρα και περισσότερο.Όχι μόνο όταν είμαστε μαζί αλλά και στη σκέψη του και μόνο,πλημμυρίζει το "είναι" μου από ό,τι πιό όμορφο υπάρχει.Δέν μπορώ όμως να μήν παραδεχθώ και το εξής: Ότι απολαμβάνω την ξινίλα και την κατήφεια στο πρόσωπο του άλλου όσες φορές έχουμε βρεθεί στην κοινή παρέα εγώ με το αγόρι μου,κι εκείνος.Εχθές είχε το θράσος να μου στείλει στα social και καλά για να με ρωτήσει τί κάνω,και μετά μου είπε πως θα ήθελε να συναντιόμασταν για να μιλήσουμε,και ότι ποτέ δέν είναι αργά για να αλλάξουν κάποια πράγματα.Μου έδωσε πολλή καλή ευκαιρία να τον μπλοκάρω,όπως και έκανα.Το Χ που του έχω βάλει δέν είναι εκδικητικό,είναι ουσιαστικό,και είναι αποτέλεσμα όχι της απόρριψης,αλλά του τρόπου με τον οποίο έγινε και της γενικότερης συμπεριφοράς.Τώρα είμαι εντελώς αλλού,είμαι πλήρης σε όλα,και άν θα με ρωτούσε κάποιος άν εύχομαι και σε εκείνον το ίδιο και απαντούσα πως δέν με ενδιαφέρει ούτε το καλό ούτε το κακό του,δέν πιστεύω να θεωρούμουν κακιά.