ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.3.2023 | 16:43

Πως θα την πεισω?

Καλησπερα σε ολους, ολες και ολα! Ακολουθει σεντονακι αλλα θα ηθελα την αποψη σας! Ειμαι με μια κοπελα (θα την λεω Σ. για λογους συντομιας) εδω και 3 χρονια, την οποια την αγαπω, με αγαπα και γενικα παμε παρα πολυ καλα αφου κανουμε και σχεδια πολλα για το μελλον! Εχουμε εννοειται μικροπραγματακια που μας ενοχλει ο ενας στον αλλον αλλα ειναι σχετικα ασημαντα! Θελω να μοιραστω το ενα που με ενοχλεί για να δω αν ειμαι λαθος εγω ή η κοπελα ή και οι δυο! Καταρχας να πω οτι γενικα δεν ειμαι ατομο που δινω βαση τοσο στην εξωτερικη εμφανιση (τουλαχιστον οχι τοσο σωματικα)! Οταν πρωτογνωριστηκαμε λοιπον (ακριβως πριν την πανδημια), εγω ημουν γενικα ενα φυσιολογικα γυμνασμενο ατομο (οχι κατι το υπερβολικο, απλα αθλητικο σωμα), ενω η Σ. ειχε αρκετα παραπανησια κιλακια (περιπου +10 απο τα λεγομενα φυσιολογικα συμφωνα με τον δείκτη μαζας) κατι που δεν με πειραζε καθολου! Μεσα στην πανδημια λοιπον μεσα σε ενα χρονο, γενικα και οι δυο πηραμε αρκετα κιλακια (εγω εφτασα τα +7 η Σ. +10 επιπλεον) λογω ελειψης ασκησης, τρωγαμε κιολας κλπ οποτε δεν ηθελε και πολυ! Καποια στιγμη αρχες του καλοκαιριου προπερυσι ('21), μαλωσαμε γιατι δεν της ειχα πει (!) οτι ειχε παχυνει (δεν της εκανε ενα μαγιο), που οντως δεν την ειχα πει τιποτα ποτε κατι γιατι δεν ηθελα να νιωσει ασχημα, αλλα βρηκα και τον μπελα μου! Απο τοτε λοιπον εχουμε προσπαθησει να χασουμε κιλα και οι δυο, μονο που ενω εγω το εχω παρει αποφαση η Σ. οχι! Αρχικα πηγαμε σε διαιτολογο, εκει καταφερα και εχασα ολα τα κιλα που ειχα παρει (αφου ακολουθουσα τις οδηγιες του) ενω η Σ. καταφερε μεχρι 3 κιλα! Εγω διατηρηθηκα για καποιο καιρο στα κιλα μου, η Σ. καπου το εχασε και ξαναπηρε τα κιλα αντι να χασει κι αλλα! Δοκιμασε 2-3 δραστηριοτητες και να προσεχει οσο μπορει το φαγητο, ομως ενω εχανε 2-3 κιλα καθε φορα, μετα τα παραταγε και τα ξαναεπαιρνε! Αποτελεσμα βεβαια ειναι να με παρεσερνε και εμενα (ειμαι γλυκατζης και εγω, δεν μπορω να αντισταθω) και ξαναπηρα 3-4 κιλακια τα οποια βεβαια τα ξαναεχασα πριν καποιους μηνες! Εν παση περιπτωση, η ουσια ειναι οτι αυτη την στιγμη βρισκεται στα +20 κιλα (+10 απο τοτε που την γνωρισα) εγω στα +3 (γιατι παλι παρασυρθηκα) κατι που με ενοχλει λιγο αφου νιωθω οτι απο την μια προσπαθω μονος μου να διατηρησω το σωμα μου, ενω η Σ. δεν την πολυ νοιαζει να διατηρησει το δικο της και ειμαστε μολις 3 χρονια μαζι και νεοι ανθρωποι χωρις παιδια κλπ! Αν σταματησουμε απο τωρα να προσεχουμε τον εαυτο μας, στα 40-50 μας τι θα κανουμε? Τις το εχω πει με τροπο οτι δεν μου αρεσει που δεν προσεχει το σωμα της, ναι μεν το αποδεχεται και θελει και αυτη να χασει κιλα αλλα δεν παιρνει σοβαρα την αποφαση να προσπαθησει! Στην αρχη νομιζα οτι εγω εχω το θεμα και οτι η ιδια πιστευει οτι νιωθει καλα με το σωμα της αλλα στην ουσια δεν νιωθει γιατι σε καποιες ακυρες στιγμες, δοκιμαζει καποια παλιοτερα ρουχα (2-3 χρονων πισω) και επειδη δεν της κανουν την πιανει το παραπονο και κλαιει.... σε αλλες φασεις μου λεει απο μονη της (χωρις να της εχω πει κατι εγω για καιρο) οτι "μου υποσχεται" οτι θα χασει κιλα και φυσικα δεν.... ε δεν ξερω τι αλλο να κανω πια για να την πεισω! Δεν θελω να την πιεζω (αν και μου εχει πει οτι θελει πιεση, αφου στο παρελθον πριν με γνωρισει ειχε κιλα και τα εχασε με πιεση απο το οικογενειακο της περιβαλλον) αλλα δεν θελω να το κανω γιατι εκτος οτι νιωθω και εγω ασχημα, η ιδια αλλες φορες αντιδρα ασχημα, αλλες καλα... Γενικα σε ολους μας αρεσει το φαγητο αλλα πρεπει να εχουμε και ενα οριο! Το μονο που εχω σκεφτει προς το παρον ειναι να κοψουμε (τουλαχιστον εγω αν και δεν το χρειαζομαι, με την ελπιδα να με ακολουθησει) το φαγητο και ιδιαιτερα τα γλυκα απο εξω οταν πχ βγαινουμε για καφε... Προσωπικα δεν νομιζω οτι ειμαι υπερβολικος ουτε θελω να αποκτησει κανενα αθλητικο σωμα κλπ, δεν εχω τετοιες απαιτησεις, αλλα τουλαχιστον να προσπαθησει να φτασει οσο ηταν οταν γνωριστικαμε (οπως το εκανα και εγω δηλαδη 2 φορες τα τελευταια 3 χρονια)! Εσεις τι αλλο προτεινετε και γενικα ποια ειναι η αποψη σας?
3
 
 
 
 
σχόλια

Δεν είναι τόσο απλό. Το βάρος μας οφείλεται σε ένα μεγάλο βαθμό στα γονίδια, χωρίς να ξεχνάμε την επίδραση του περιβάλλοντος. Σκέψου ότι εσύ προσπαθείς να χάσεις πχ 15 κιλά και να τα διατηρήσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ότι πας γυμναστήριο να γίνεις τουμπανο και πρέπει να κολλήσεις στο δεδομένο πρόγραμμα. Ή ότι παίρνεις την απόφαση να διαβάζεις για να πάρεις το phd. Πόσο εύκολο θα σου ήταν; Ένα άτομο που είναι υπέρβαρο πρέπει να κάνει αντίστοιχη προσπάθεια. Δεν είναι ότι "αφήνει τον εαυτό του" (αν και παίζουν ρόλο ψυχολογικοι παράγοντες). Δεν τρώει παραπάνω επειδή είναι "αδύναμος χαρακτήρας" πχ. Αν η Σ. είχε περισσότερα κιλά πριν την γνωρίσεις, είναι πιθανόν η τάση της να είναι γύρω από αυτά τα κιλά. Ούτε και θα έχει μακροχρόνια αποτελέσματα να την πιέσεις. Ούτε βέβαια έχει νόημα να κατηγορεί εσένα που δεν της είπες ότι παχυνε πχ.

Επειδή το φαι δεν έχει να κάνει πάντα με το φαι ,αλλά με τη ψυχολογία μας και πού νιώθουμε έλλειψη στη ζωή μας, θα έλεγα να ασχοληθεί με την ψυχολογία της πρώτα και να δει αν υπάρχει κάποια σύνδεση με το πόσο τρώει. Άλλη ιδέα είναι να αποκλείσει τη δίαιτα από το μυαλό της και να νιώσει ανέμελη ,γιατί καμιά φορά το να σκεφτόμαστε εμμονικα ότι πρέπει να ήμασταν αλλιώς και μην νιώθουμε όμορφες μας κάνει να στεναχωριομαστε και έπειτα να τρώμε ακόμα περισσότερο για να ξεχάσουμε τα αρνητικά αυτά συναισθηματα, οπότε λειτουργεί ανάποδα. Γενικά να εστιάσει στην ευτυχια της και όλα θα ακολουθήσουν με μικρά βήματα . Προτείνω οι στόχοι -βηματα να έχουν θετικές λέξεις πχ Να κάνω μισή ώρα περπάτημα τη μέρα , να τρώω δύο σαλάτες τη μέρα, να τρώω περισσότερη πρωτεινη. Όταν οι λέξεις είναι αρνητικές ,εννοώ με απαγόρευση και "μην-δεν" πχ να μην τρώω γλυκά κλπ ,κάπως λειτουργεί άσχημα σε μένα ας πούμε , επικεντρώνομαι στην έλλειψη και στο "απαγορευμένο " και το θέλω παραπάνω. Γενικά δες το σαν έναν εθισμό . Θέλει πρώτα θετικές συνήθειες για να αντικαταστήσει την συνήθεια του να τρώει πολύ. Να κάνει ένα πρόγραμμα για το τι συνήθειες άλλες Θέλει να προσθέσει στη μέρα της. Θέλει υποστηρικτικό περιβάλλον. Θέλει ευχαρίστηση από άλλους τομείς της ζωής του ατόμου ώστε να μην την ψάχνει όλη στο φαι. Θέλει να μην κρίνει τον εαυτό της στο παρόν καθόλου. Να το δει σαν συνήθειες που θα ήταν όμορφο να διαμορφώσει, χωρίς να ασχολείται με το αποτέλεσμα και το σώμα ,αυτά θα έρθουν μόνα τους. Και θέλει πειθαρχεία στο να κάνει την γυμναστική της και το μαγείρεμα της στο σπίτι ακόμα και όταν βαριέται. Να βρει ομορφιά στο να τα κάνει αυτά επίσης να μην είναι με το ζόρι.

έχεις 10000 δίκια Αυτό μ τ κλάματα της τύπισσας οικτρό κ προβληματικό ΔΕΝ βλέπω μέλλον μ την καμία, θ βρεις πλήθος άλλα θέματα εμπρός σου Καναπές ντοκτορα είναι απαραίτητος γ τ θέματα της φίλης σου που είναι αλλα απ αυτό της μασας

Scroll to top icon