Ξεκινησα να βγαινω προσφατα με ενα παιδι. Εχει καλα στοιχεια στο χαρακτηρα του κ περναμε ωραια. Yπαρχει ομως ενα μικρο θεμα (ελπιζω να καταλαβετε πως το εννοω), η διαφορα οικονομικης καταστασης. Εγω εχω μια δουλεια με αρκετα καλες απολαβες κ αυτο μου δινει τη δυνατοτητα να κανω ταξιδια (που ειναι το παθος μου) αρκετα συχνα. Μην φανταστειτε οτι βγαζω κανενα τρελο ποσο, ειναι καλα για την εποχη συγκριτικα με ατομα της ηλικιας μου (30) αλλα γενικα κανω κ καλη διαχειριση, δεν αγοραζω συνεχεια καινουργια ρουχα, καλλυντικα κλπ. Προτιμω να ξοδευω ο,τι λεφτα βγαζω σε ταξιδια.
Εκεινου η οικονομικη του κατασταση δεν του επιτρεπει να ταξιδεψει στο εξωτερικο πανω απο δυο φορες το χρονο και αν. Κ απ ο,τι εχω καταλαβει, επειδη δεν εχει την οικονομικη δυνατοτητα να κανει τετοια ταξιδια συχνα τα εχει καπως απομυθοποιησει, προτιμαει δηλαδη να ξοδευει τα λεφτα του αλλου.
Για μενα το να ταξιδευω ειναι πολυ σημαντικο, μου δινει ζωη το να μαζευω νεες εμπειριες, να γνωριζω νεες κουλτουρες κλπ και στενοχωριεμαι που το λεω, αλλα το οτι δεν θα μπορω να κανω κατι τετοιο μαζι του με κανει να εχω δευτερες σκεψεις για το αν θα μπορουσαμε να ειμαστε μακροπροθεσμα μαζι. Σιγουρα μπορω να κανω ταξιδια με φιλους, οικογενεια κλπ αλλα θα ηθελα να μπορω να κανω κ μαζι του γιατι τα ταξιδια σε δενουν.
Κακα τα ψεματα, το να μην ειναι η οικονομικη κατασταση ενος ζευγαριου παρομοια μπορει να δημιουργησει προβλημα στη σχεση, ειδικα οταν ο αντρας βγαζει λιγοτερα. Εγω προσωπικα με χαρα κερνουσα πρωην συντροφους μου οποτε τυχαινε απλα εχω καταλαβει οτι οι περισσοτεροι αντρες δεν θελουν αυτο να συμβαινει συχνα, νιωθουν μειονεκτικα. Παρεμπιπτοντως θεωρω οτι αυτο ειναι λαθος, με την ιδια λογικη που ειναι νορμαλ ενας αντρας να κερναει την κοπελα του, πρεπει να κερνανε κ οι κοπελες τους συντροφους τους.
Τελοσπαντων, δεν θα τον χωριζα γι' αυτο το λογο, απλα νιωθω οτι καποιες φορες περιοριζομαι σ αυτα που κανουμε μαζι, που γενικα δεν με πειραζει, απλα μια στο τοσο θελω να παω κ σε ενα λιγο πιο ακριβο εστιατοριο κ δεν τολμαω να το πω γιατι ξερω οτι μπορει να μην του περισσευουν. Κ ξερω οτι αν προτεινα να κερασω δεν θα δεχοταν. Καταλαβαινω απολυτα οτι δεν του περισσευουν, απλα αναρωτιεμαι αν θα κουραστω καποια στιγμη να βαζω στην ακρη τις επιθυμιες μου για να ικανοποιω τις δικες του. Ποια ειναι η λυση σε αυτο?