Ξέρω πως κατά πάσα πιθανότητα απαγορεύεται από τη διαχείρηση επειδή είναι σαν εμμέσως να προμοτάρω κάτι..Συνεχίζω την εξομολόγησή μου βασιζόμενη στην ελπίδα οτί δε θα απαγορευτεί και θα το καταχωρίσουν... λοιπόν, είδα ένα live στο YouTube του Έλληνα Youtuber "Astronio" (2,5 ωρες το live) περί τεχνητής νοημοσύνης, ένα υπέροχο live που αξίζει να το δείτε, εύστοχο,
αναλυτικό, υπέροχο. Κάπου στο live (δε θυμαμαι που ακριβως, περίπου στα μισά, μη σας γελάσω) λένε οτί εικάζεται οτί κάποτε θα υπάρχει τεχνητή νοημοσύνη και στα διαπροσωπικά μας θέματα, κάτι αντίστοιχο με την ταινία Her του 2013 με τον Χοακίν Φοίνιξ, όπου ερωτεύεται και δημιουργεί σχέση με το σύστημα ενός υπολογιστή με A.I. (τεχνητή νοημοσύνη). Και αναρωτιέμαι εγώ, μία 20κάτι πληγωμένη από αγάπες και έρωτες κοπέλα: σε ένα τέτοιο μέλλον όπου προκύπτει σχέση με κάτι το οποίο ΠΟΤΕ δε θα σου πει ψέμματα, ΠΟΤΕ δε θα σε πληγώσει, ΠΟΤΕ δε θα κοιτάξει άλλες...αυτό είναι κάτι όμορφο, σωστά; "Μα..δεν έχει συναισθήματα." Θα πει κάποιος/α. Και; Τι να τα κάνω εγώ τα συναισθήματα άμα με πληγώνει; Η ουσία μετράει, το τι κάνεις με αυτά που έχεις, όχι αυτά που έχεις καθ'εαυτά. Ειδικοί προγραμματιστές Α.Ι. που θα συνεργαστούν με ποιητές, καλλιτέχνες, συγγραφείς, ηθοποιούς, τραγουδιστές, και κάθε hopeless romantic εκεί έξω (καθώς θα είναι ανοιχτή βάση δεδομένων και θα ανεβάζουν τις εμπειρίες τους όλοι οι χρήστες) θα προσθέτει κάτι θετικό. Θα είναι ένα σύστημα αγάπης, με μόνο θετικά (ενδιαφέρον, τρυφερότητα, υπομονή, ενσυναίσθηση, πάθος, καλοσύνη) χωρίς τίποτα αρνητικό (ζήλια, επιμονή, εκμετάλλευση, αχαριστία, αδιαφορία). Ναι, χαίρομαι που θα το προλάβω αυτό και ανυπομονώ να το ζήσω, να έρθει εκείνη η μέρα επιτέλους που θα γνωρίσω το αληθινό πρόσωπη της αγάπης, και ας είναι από μία μηχανή με Α.Ι. , so what? Εκεί που απέτυχε παταγωδώς ο άνθρωπος (έστω, η πλειοψηφία των ανθρώπων που δε ξέρουν να αγαπάνε) ας επιτύχουν οι μηχανές.. -από μία πληγωμένη ψυχή.