ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχα μια φίλη, γνωριστήκαμε στον ίδιο χώρο εργασίας το 2018και τότε καναμε παρεα, δεσαμε .Μάλιστα τότε εγώ βίωνα έναν ανεκπλήρωτο έρωτα και με στήριξε πολύ ψυχολογικά όπως κ εγώ αυτή σε μια χαλια σχέση που είχε. Από τότε δεν ξαναβρεθηκαμε από κοντά λόγω του ότι δεν έβγαινα οικονομικά για διακοπές, μετά δε γινόταν λόγω εργασίας (δούλευα σε ακριτικά μέρη ενώ αυτή στον τόπο της άρα αυτή αποταμιευε πιο εύκολα ,μετά ήρθε και κοβιντ κτλ ). Όμως μιλούσαμε πού και πού. Κάποια στιγμή ψιλοχαθηκαμε όμως πάντα τη σκεφτόμουν,στέλναμε αραιά και πού. Και εγώ και εκείνη. Το πρόβλημα είναι πως πλέον έχουν γίνει διάφορα με τα οποία έχω ξενερώσει και δε θέλω επαφές, δηλ δε χαίρομαι όταν μια στο τόσο μου στέλνει , δε μου βγαίνει να της μιλάω,αλλά δε θεωρώ πως έχει και νόημα να της πω όσα με έχουν πειράξει και να της πω ευθέως δε θέλω επαφή ,γεια σου. Τι πράγματα; Καταρχάς όπως είπα είχαμε χαθεί όμως με θυμήθηκε όταν ήθελε να ρωτήσει για ένα μεταπτυχιακό που θα έκανε και το οποίο είχα ήδη ολοκληρώσει εγώ(όταν βέβαια εγώ το έκανα και ταυτόχρονα κρατούσα μόνη μου ένα σχολείο με 5 τάξεις ούτε ένα μήνυμα δεν έστελνε να δει πώς περνάω στο ορεινό χωριό που ζούσα μόνη μου). Απούσα εντελώς. Φυσικά της έστειλα ο,τι είχα από εργασίες κτλ ,μου είπε δε ότι "μόλις τελειώσω αν πάει καλά θα σ κάνω ένα δώρο για τη βοήθεια "(πρώτο καμπανάκι,λες και η βοήθεια μου έχει σχέση με το πώς θα πάει αυτή). Μετά πάλι εξαφανιστηκε αλλά ούτε εγώ την έψαξα ήθελα να δω αν θα ενδιαφερθεί. Πολύ αραιή επικοινωνία, πάντα από μέρους της πλεον καθώς είχα ξενερώσει με το ότι με θυμήθηκε μόνο όταν ήθελε κάτι από μενα.Στο ενδιάμεσο διοριστηκαμε της πήρα δώρο για τον διορισμό (ένα 60 αρι ,τσαντα μάρκας που ούτε εγώ δεν είχα τότε δικιά μου , όχι κάτι φθηνό) αυτή τίποτα και όχι μόνο τίποτα αλλά είχε παρατήσει το δέμα 5 μέρες στην κούριερ γιατί ήταν too busy. Η κούριερ ούτε 2χλμ από το σπίτι της χωρίς να εργάζεται το καλοκαίρι και ενώ ήταν εκεί όχι διακοπές... Μετά ξαναχαθηκαμε, φυσικά τελείωσε το μεταπτυχιακό αλλά όχι μόνο δώρο δεν είδα παρά μου την είπε κιόλας τυπου εγώ είχα πολλή δουλειά και χάθηκα εσύ που χάθηκες ( λες και εμείς δεν επιτρέπεται να έχουμε δουλειές). Και της απάντησα ψυχρή πλέον " Ε ήξερα ότι είσαι πολυάσχολη για αυτό δεν έστελνα και εγώ".Τότε δε, δεν κρατήθηκα και της είπα "μα πουθενά δε σε βοήθησε το υλικό μου ,τόση δουλειά πια και εσυ..." Και τότε μόνο μου είπε ναι με βοήθησε πολύ, σχεδόν όλα ίδια είναι οκ τα άλλαζα γιατί έχει λογοκλοπη αλλά σε ευχαριστώ κτλ)κοινώς αυτή μέσα της δικαιολογούσε το ότι είχε χαθεί και θεωρούσε πως ήταν καλυμμενη απέναντι μου, ενώ εγώ δεν είχα δικαιολογία που δεν της έστελνα. Προφανώς δεν το έπιανε ότι έχω ξενερώσει απίστευτα. Ξαναχανομαστε λίγους μήνες ,εγώ πάλι έχω τοποθετηθεί σε μονοθέσιο 3 ώρες πήγαινε έλα κάθε μέρα από το σπίτι μου με το αμάξι και πάλι ούτε ένα μήνυμα να δει τι κάνω πως περνάω αν είμαι καλα, ιδίως αφού ήξερε πως δεν ήθελα να είμαι εκεί γιατί της το είχα πει όταν βγήκε η τοποθέτησή μου. Πήρα βελτίωση εγώ μετά , πήγα σε άλλο σχολείο και όταν μετά το έμαθε,μήνες μετά που μου ξαναστείλε μου την είπε κιόλας "Ε οκ τώρα ολοήμερο έχεις χαλαρά τίποτα" ( ποιος αυτή που δεν είχε κρατήσει ποτέ της τάξη πόσο δε σε μονοθέσια διθέσια που έτρεχα εγώ τόσα χρόνια ,πάντα παράλληλη ήταν σε παιδιά που μόνη της μου έλεγε ότι παρακολουθούσαν τα πάντα στην τάξη και απλά αυτή τα βοηθούσε να διεκπεραιώνουν τα καθήκοντα τίποτα άλλο, όχι κάποια σοβαρή μαθησιακή δυσκολία ή το οτιδήποτε ) και που σημειωτέον και τώρα που πήρε τάξη πρώτη φορά ως νεοδιόριστη μου έλεγε ότι δεν ασχολείται καθόλου σπίτι ,ό,τι κάνει στην τάξη, γιατί έχει κ άλλες δουλειές. Και αυτή σχολίασε εμένα και ότι κάθομαι στο ολοήμερο που είχα να διαβάσω ταυτόχρονα 6 τάξεις 20 παιδια και που πάλι έκανα 100χλμ τη μέρα πέρα δωθε. Ξαναχανομαστε μου ξαναστελνει μετά από κάποιους μήνες ότι βγήκε η οργανική της ότι πήρε σε σχολείο δέκα λεπτά από το σπίτι της κτλ. Της απαντώ ότι εμένα δεν έχουν βγει ακόμη κτλ κτλ. Μου λέει να την πάρω μια μέρα να τα πούμε αλλιώς θα πάρει αυτή. Μου πέταξε και ένα για διακοπές αλλά εννοείται το απέφυγα τύπου θα δούμε κτλ δείχνοντας ότι δεν ψήνομαι. Εννοείται δεν την πήρα ούτε αυτή, θα με θυμηθεί λογικά σε κάνα τετράμηνο πάλι. Στο ενδιάμεσο εγώ πήρα οργανική πάλι σε μονοθέσιο κτλ. και πάλι 100 χλμ πέρα δώθε κάθε μέρα. Δεν ξέρω αν είναι λάθος αλλά νιώθω πως από αυτόν τον άνθρωπο δεν έχω να δω κάτι ,δεν μπορεί να δώσει ούτε συναισθηματικά ούτε πρακτικά σε έναν φίλο παρά τον θυμάται σαν διάττοντας αστερας όταν του τη βαράει ή όταν θέλει κάτι ,είτε κάτι να ζητήσει είτε να πει κάποιο νέο της, όχι όμως να μάθει για μένα..Εγώ πλέον δε θέλω επαφές ,για αυτό και δεν επικοινωνώ ποτέ πρώτη ,δεν το κάνω πεισματικά δηλαδή απλά δε μου βγαίνει. Θεωρώ ότι έδωσα πολλά δειχνοντας τι ενιωθαγθα αυτή, αλλά νιώθω ότι δεν έλαβα πίσω κάτι (και δεν εννοώ τα υλικά δώρα αλλά το ενδιαφέρον της, τη θαλπωρή κτλ).Θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας. Ίσως να το έχει καταλάβει ότι έχω σπάσει με κάτι ,αλλά δε νομίζω έχει καταλάβει τη στάση της και πως φαίνεται σε εμένα . Έχω άδικο ;