Επίσης δεν ξέρω κατά πόσο αξίζει να της καρφώσεις κάποια λογική. Δεν είναι ένα εύπλαστο μικρό παιδάκι που θα της μάθεις πώς φέρονται. Το ανησυχητικό είναι ότι είναι μάνα και φοβάμαι για το τι αρχές έχει το παιδί της.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Επίσης δεν ξέρω κατά πόσο αξίζει να της καρφώσεις κάποια λογική. Δεν είναι ένα εύπλαστο μικρό παιδάκι που θα της μάθεις πώς φέρονται. Το ανησυχητικό είναι ότι είναι μάνα και φοβάμαι για το τι αρχές έχει το παιδί της.
Δε σου κρύβω ότι γέλασα όταν η 'φιλη' σου έκανε ώρα να βρει το πορτοφόλι της. Βρε παιδιά μιλάμε για τα αυτονόητα. Θεωρώ ότι αν ήσασταν καρδιακές φίλες θα έπρεπε να κεράσεις και το πρώτο φαγητό. Άντε εντάξει το κερασες την πρώτη και ας μην ήσασταν φίλες τόσα χρόνια. Έφερε πέντε πράγματα από Ελλάδα και θεώρησε ότι έπρεπε να τη βγάλει τζάμπα όσο κάτσει εκεί; Ήταν αστείο που σε μια τσάντα δεν έβρισκε το πορτοφόλι και ακόμα πιο αστείο το ότι είπε κιόλας ότι ήταν ακριβά αυτά που έφερε σαν να λέει ότι πρέπει να της βγάλεις τα χρήματα όσων σου έφερε. Δεν το πιστεύω αυτό από μια γυναίκα που μεγαλώνει και παιδί. Κατάλαβες τι είναι οπότε κόψε πέρα .
Ε αφού την κερασες ήδη μια φορά πόσες να την κεράσεις! Πάντως το ότι δεν ρώτησε τίποτα για σένα δείχνει τον χαρακτήρα της
Σε νιωθω απολυτα βρισκομενος και εγω στο εξωτερικο τα τελευταια 5 χρονια.
Να εισαι σιγουρος πως ειναι μεροδουλι μεροφαι και πως θα ειναι απο αυτους που πηγαινουν διακοπαρες στην Μυκονο και φλεξαρουν αλλα μετα κλαιγονται για τα 600 ευρω που θα παιρνουν, τις απαραδεκτες συνθηκες εργασιας και τις απληρωτες υπερωριες. Δε χρειαζεσαι συναναστροφες με τετοιους ανθρωπους, εξαιτιας τους φυγαμε απο την Ελλαδα.
Η κοπέλα απλώς σου απέδειξε ότι παρά τη γνωριμία σας από το πανεπιστήμιο, δεν ήταν ποτέ φίλη σου και τώρα είδες το γιατί. Δυστυχώς, τα ίδια βιώνουν και δυο φίλες μου μένοντας στο εξωτερικό. Όταν πηγαίνω να τις δω, πάω και πληρώνω κρυφά για εκείνες (και τρώω βρίσιμο), γιατί θα με πάνε βόλτα, θα μου κάνουν ξενάγηση και την προηγούμενη φορά μού πλήρωσαν το δείπνο, παρόλο που δεν το περίμενα και είχα σχέδιο να πληρώσω εγώ. Η μαγεία σε όλο αυτό είναι ότι καμία μας δεν το έχει δεδομένο ότι θα την κεράσουν. Αντίθετα, η καθεμία θέλει να κάνει κάτι ευχάριστο για την άλλη! Κι όμως, πολλοί δεν το βλέπουν έτσι. Πρόσφατα τη μία απ' τις φίλες μου την επισκέφτηκε μία άκυρη, μια παλιά γνωστή από προηγούμενη δουλειά στην Ελλάδα, κάτι τέτοιο. Η κοπέλα εκείνη έτυχε κι αυτή να περνάει απ' την πόλη τους γιατί έκανε οδικό ταξίδι με πρακτορείο. Και τα ίδια κι αυτή, κάθισε, έλεγε "δεν πεινάω και τόσο, αλλά αν πάρεις να φας, θα φάω," και εν τω μεταξύ αράδιαζε τα προβλήματά της. Κι όταν ήρθε η ώρα να πληρώσουν, όχι μόνο δεν έκανε κίνηση να βγάλει πορτοφόλι, αλλά ούτε ευχαριστώ δεν είπε όταν η φίλη μου πλήρωσε για εκείνη (με μισή καρδιά πλήρωσε, αλλά το έκανε χωρίς να πει τίποτα). Λεφτά για οδικό ταξίδι και σουβενίρ με τις τσάντες μια χαρά είχε η άλλη, αλλά για το φαγητό της βρήκε σπόνσορα, να εξοικονομήσει χρήματα. Έτσι σε κάνει να νιώθεις, όσο καλή καρδιά κι αν είσαι. Έκτοτε, λοιπόν, που η φίλη μου λαμβάνει μήνυμα από καμιά παλιά, ξεχασμένη γνωστή στο στυλ: "Τι κάνεις κοπέλα μου, καλά είσαι; Που λες, σκέφτομαι να έρθω στην πόλη σου και λέω να βρεθούμε," η φίλη μου προφασίζεται το οτιδήποτε, αρκεί να μη βρεθούν. Γιατί πολύ απλά ξέρει ότι τη θυμήθηκε η άλλη επειδή οσμίζεται δωρεάν ξεναγό και κινητό meal voucher, όχι επειδή ήταν τίποτα επιστήθιες φίλες που κάνουν το αμάν να βρεθούν. Μ' εμένα είναι αλλιώς και μέχρι κι οι κατηφείς "κρύοι, βόρειοι" σερβιτόροι βάζουν τα γέλια όταν είμαστε με τα πορτοφόλια σαν στις ξιφομαχίες και πολεμούμε για την πρωτιά στην πληρωμή του λογαριασμού. Αυτό, όμως, επειδή είμαστε φίλες πραγματικές. Επίσης, δεν το έχουν όλοι στην κουλτούρα τους αυτό. Ξέρω ένα παιδί από την Πολωνία που όταν έρχονται να τον δουν οι γνωστοί του απ' τη χώρα του, θα πληρώσουν ο καθένας για τον εαυτό του, κανείς δεν περιμένει να πληρώσει ο expat Πολωνός μόνο και μόνο επειδή έκανε την τύχη την καλή σε μια "πλουσιότερη" χώρα. Ξέρουν πολύ καλά ότι ο μεγαλύτερος μισθός έρχεται και με μεγαλύτερα έξοδα, σε αντίθεση με κάτι δικούς μας που όντως νομίζουν ότι ο expat Έλλην κολυμπά στο χρυσάφι και ξαφνικά σε θυμούνται αν είναι να κανονίσουν διακοπές στα μέρη σου (δωρεάν ξενάγηση, δείπνο, μέχρι και φιλοξενία, ό,τι έχεις ευχαρίστηση και θα σου κλαφτούν ανάλογα με την πονοψυχία σου).
1. μια έξοδος γ καφε κ πολύ θ ήταν 2. Δηλαδή ποσο έχει μια ταχίνι κλπ τ βαρος σε χρυσό? 3. Το ΟΧΙ πρέπει ν τ χρησιμοποιείς συχνότερα