ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
1.10.2023 | 21:05

Συμβουλές και μπούχτισμα

Μπορεί να μοιάζει ανόητο αυτό που νιώθω, ίσως να είναι κιόλας αλλά θέλω να το πω να το βγάλω από μέσα μου. Μπούχτισα από συμβουλές ή απόψεις. Εντάξει κι εγώ γνώμη και άποψη εκφράζω κι όταν λέω ότι μπούχτισα δεν το εννοώ με θυμό. Απλά νιώθω κάπως. Να εξηγήσω τι εννοώ. Όταν είναι κάποιος άνθρωπος χωρίς φίλους και γενικά κοινωνικές σχέσεις, εννοώ στο σύνολο της ζωής του, πού και πού μπορεί να έχει περάσει κάποιες στιγμές με φίλους ή γνωστούς κτλ... αλλά γενικά εννοώ χωρίς παρέα τότε του λένε πως το σημαντικότερο πράγμα είναι να δίνεις εσύ αγάπη, να αφιερώνεις το χρόνο σου στους άλλους, να δίνεις χωρίς να σε νοιάζει αν θα πάρεις και διάφορα τέτοια. Ότι μόνο η δοτικότητα γεμίζει τον άνθρωπο, να μη σκέφτεσαι τις ελλείψεις, να μη μένουμε ανικανοποίητοι, να σκεφτόμαστε εμείς τι μπορούμε να κάνουμε για τους άλλους και το μπλα-μπλα συνεχίζεται. Το ίδιο και για τον έρωτα. Αν εκφράσεις ότι λυπάσαι που δεν έχεις έρωτα στη ζωή σου, ένα σωρό συμβουλές να μην είσαι δύσκολος κι απαιτητικός άνθρωπος, ότι αναζητάς το τέλειο. Δεν μπορούν να φανταστούν ότι σε κάποιους ανθρώπους δεν προκύπτει χωρίς να είναι δύσκολι ή απαιτητικοί. Ή το άλλο το να μην περιμένεις τον έρωτα και τη σημασία του άλλου για να νιώσεις ευτυχισμένος, να χαίρεσαι και να προσέχεις εσύ τον εαυτό σου, η δύναμη και η ουσία βρίσκεται σε όσα κάνεις εσύ για τον εαυτό σου. Εντάξει δεν βρίσκω κάτι κακό σε αυτές τις συμβουλές αλλά πραγματικά βλέπω γύρω μου ανθρώπους με φίλους, με παρέες, με έρωτες, να φιλιούνται, να χαίρονται τη ζωή τους παρ όλες τις δυσκολίες που υπάρχουν και σκέφτομαι ότι κάτι τέτοιοι γεμάτοι άνθρωποι θα δίνουν αυτές τις συμβουλές στους μόνους ανθρώπους. Οι μόνοι θα καταλάβαιναν το μαράζι, αποκλείεται να έλεγαν τέτοιες συμβουλές που μοιάζουν παρμένες σαν από λυσάρι ζωής. Οπότε βλέπω εσάς στους δρόμους και στις κοινωνικές εκδηλώσεις που πηγαίνω που φιλιέστε κι αγκαλιάζεστε και κάνετε φιλικά χτυπήματα στην πλάτη κι είμαι εγώ παραδίπλα ο μόνος, πάντα διακριτικός και ήρεμος. Ναι πού και πού θα συναντήσω κι εγώ κάποιον γνωστό ή γνωστή, ένα πατ-πατ χτύπημα στην πλάτη θα το νιώσω. Αλλά εννοώ γενικά είμαι αυτός ο μόνος γύρω σας ή δίπλα σας, ο διακριτικός τύπος που βλέπετε επί χρόνια παντού μόνο. Αυτός που φροντίζω να κρατάω μια διακριτική απόσταση από το χώρο σας, που είμαι λίγο παραδίπλα αλλά κοιτάω να μην κολλάω δίπλα σας, ξέρετε ποιός. Το λέω έτσι λίγο γραφικά αν και είναι κάτι που ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Θα μου πείτε ''και τι σ' εμποδίζει να έχεις κι εσύ φίλους κι έρωτα στη ζωή σου;'' Ας πούμε ότι τίποτα δεν με εμποδίζει, μια χαρά είμαι, έτσι κι αλλιώς οι γνωστοί μου πιστεύουν πως έχω γεμάτη ζωή σε όλους τους τομείς, μού το έχουν εκφράσει αρκετές φορές άλλωστε ότι έτσι φαίνομαι (χα, χα, πού να ήξεραν) Αυτά από εμένα, τον μόνο τύπο κάπου δίπλα σας μες στην πόλη.
7
 
 
 
 
σχόλια

Όλοι οι άνθρωποι θα περάσουν σε κάποια φάση της ζωής τους τη μοναξιά, είναι αναπόφευκτο. Δεν είσαι ο μοναδικός άνθρωπος πάνω στη γη που το βιώνει. Προσπάθησε να συναναστρέφεσαι με άτομα που είναι στην ίδια φάση με σένα για να νιώθεις πιο άνετα. Εγώ αυτό κάνω γιατί δε θέλω να μου δημιουργούνται αρνητικά συναισθήματα.

Κοίτα αν είσαι εσύ οκ με το να είσαι κάπως πιο κλειστός σαν άνθρωπος που είναι το κακο; Άλλωστε, δεν χρειαζόμαστε πολλά στη ζωή μας, 1-2 καλούς φίλους ,την οικογένεια μας και να είμαστε καλά.

Οι συμβουλές δεν λύνουν το πρόβλημα ουτε και η συζήτηση. Τα προβλήματα θέλουν πράξεις και δράση και υποψιάζομαι ότι δεν συμβαίνει στην περίπτωση σου γιατί κι εγώ είμαι έτσι όπως περιγράφεις πάνω κάτω αλλά όταν κοινωνικοποιουμαι μια χαρά βρίσκω παρέα. Εννοείται ότι δεν γίνεται η παρέα να μετατραπεί σε φιλιά αμεσως όμως για να φτάσεις εκει πρέπει να προσπαθησεις για αυτό. Εσύ προσπαθείς η απομονωνεσαι μετα;

Δεν μιλάω για έντονη επιμονή αλλά για προσπάθεια. Δηλαδη να μην έχεις παθητική στάση όπως το να στέκεσαι δίπλα αλλά να λες μια καλησπέρα και να ανοίγεις συζήτηση για κάτι σχετικό με την περίσταση στην οποία βρίσκεσαι. Δεν γίνεται να είσαι εντελώς μόνος παντού και παντα εκτός αν ζεις σε σπηλιά. Οποτε απλα φωναξε με. :) Σιγουρα λοιπον θα έχεις γείτονες,γνωστούς , θα είσαι θαμώνας σε ένα στέκι, θα πηγαίνεις σε μια δραστηριότητα(;) θα εργάζεσαι και γενικως θα συναντάς ανθρώπους καθημερινά στην ρουτίνα της ζωής σου. Το άλλο ζήτημα είναι να έχεις και κάτι να συζητήσεις που σημαινει οτι πρεπει να εχεις και ενδιαφέροντα, δραστηριότητες κλπ. Εγώ πάντως θεωρώ ότι σου λείπει το θάρρος και η αυτοπεποίθηση και εκεί πρέπει να εστιάσεις. Μου θυμίζεις μια τσινια με μια γυναίκα (ξανθιά ) που νόμιζε ότι όλα της πήγαιναν στραβα επειδή ήταν χοντρή και σχημη και υστερα από ένα μαγικό έβλεπε τον εαυτό της στον καθρέπτη αδύνατο και πανέμορφο αλλά στην πραγματικότητα ήταν ίδια. Η στεβλη εικόνα της πανέμορφης που μπορούσε να είχε ότι ήθελε την οδήγησε στο να καταφέρει να πετυχει όσα ονειρευοταν απλά και μόνο επειδή η εικονα αυτη της έδινε αυτοπεποίθηση. Θεωρώ ότι αυτό είναι το πρόβλημα σου . Το ότι δεν είσαι ξανθιά και πανέμορφη. Αστειεύομαι, θεωρώ ότι σου λείπει το θάρρος.

Εντάξει. Υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν τα ποτηρι μισογεματο και άλλοι μισοάδειο. Όπως είπα είμαι πάνω κάτω σαν κι εσάς, προφανώς και το προσώποποιησα αφού μιλάτε για τον εαυτό σας. Ναι στο θέατρο η στο σινεμά δεν μπορείς να πιάσεις κουβέντα αλλά όπως καταλαβαίνετε εκεί δεν πάει κανεις για να μιλήσει αλλά να παρακολουθήσει την παράσταση/ταινία. Στην συναυλία όμως μια χαρά μπορείς να πιάσεις κουβέντα αλλά όπως είπα χρειάζεται και λίγο θάρρος. Δεν το παίζω συμβουλατορας ανεφερα και πιο πανω οτι είμαι περιπου σαν κι εσάς αλλά όταν κοινωνικοποιοιουμαι βρίσκω παρέα. Εν πασει περίπτωση εάν δεν θέλετε συμβουλές μπορείτε να κλείνετε και τα σχόλια ώστε να το καταλαβαίνουμε οι υπολοιποι. Ας πω κι εγω απλά ,έχετε δίκιο, έτσι είναι όπως τα λετε ,κανενας δεν μας θελει,μόνοι μας γενιομαστε μόνοι μας πεθαίνουμε ας δεχτουμε τα πραγματα οπως ειναι..Καλή συνέχεια

Χίλια χρόνια κλάψα.

Το πρόβλημα είναι σε σένα. Δεν ακούς, δεν επεξεργάζεσαι τις συμβουλές, τις ακολουθείς τυφλά, χωρίς διάκριση και, επιπλέον, κάνει κρα ότι ψάχνεσαι να προσκολληθείς.

Η έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων φταίει και η άρνηση σου να τις εξελίξεις. Ναι, θα μιλήσεις με τη διπλανή παρέα και θα πεις κάτι τετριμμένο. Από την αντίδραση τους θα καταλάβεις αν
σε παίρνει να συνεχίσεις. Αν όχι, δεν επιμένεις, δοκιμάζεις αλλού.

Όσο προκαταλαμβανεις την άρνηση των τρίτων, τόσο θα την εισπράττεις.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon