ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.3.2024 | 17:00

Σημείο μοναξιάς

Έχω φτάσει σε τέτοιο σημείο μοναξιάς που δεν μπορώ να γράψω γι' αυτή με τρόπο που να με βοηθήσει. Δηλαδή παλιά πίστευα ότι θα μπορούσα να γράψω κάτι, ένα πεζό, ένα ποίημα, ένα στίχο κι αυτό κάπως θα μου πάρει το βάρος. Και το είχα κάνει. Πλέον δεν μου έρχεται τίποτα στο μυαλό, θα επιθυμούσα απλώς να γεμίσω εκατό σελίδες με τη φράση ''είμαι μόνος'' και να εννοώ εκατομμύρια πράγματα μέσα από αυτές τις δύο λέξεις. Η σημαντικότερη σύμφωνα με τη γνώμη μου μεταπολιτευτική Ελληνίδα ποιήτρια όταν τη ρώτησαν γιατί ονόμασε το βιβλίο της απόντες και ποιοί είναι αυτοί είχε δώσει την υπέροχη απάντηση: ''Ξέρουν αυτοί. Θα ήθελα να είχα τα κότσια να έβαζα μόνο τον τίτλο και μέσα λευκές σελίδες αλλά δεν θα έβρισκα εκδότη''. Πόσο τη νιώθω. Είναι ακριβώς ό,τι αισθάνομαι. Διαβάζω πράγματα κι από σύγχρονους συνομήλικούς μου ανθρώπους που με συγκλονίζουν, είναι σαν να τα γράφει η ψυχή μου κι έρχονται στιγμές που απορώ αν όντως είναι τόσο μόνοι. Γιατί αυτό νιώθω, ας ακουστεί παράλογο, ότι είμαι ο μοναδικός μόνος της Αθήνας, αυτός που όπου πάω είμαι ο όρθιος (ή σπάνια καθιστός) μόνος.
9
 
 
 
 
σχόλια

Άλλο "είμαι μόνος", άλλο "νιώθω μόνος", άλλο "ζω μοναχικά". Και άλλο το "άσχημα" ή "όμορφα". Σε κάθε περίπτωση σημασία έχει πώς νιώθεις για αυτό που βιώνεις, είτε ανάμεσα σε άλλους είτε όχι. Η αίσθηση της μοναξιάς είναι προσωπικό συναίσθημα και εξαρτάται πλήρως από αυτόν που το διαχειρίζεται. Αν λοιπόν νιώθεις άσχημα από αυτό, εσύ θα βρεις τις άμυνες που σε βοηθούν την κάθε περίοδο να ανταπεξέλθεις. Όπως είχες κάποτε κάνει, με το παράδειγμα του γραψίματος που αναφέρεις αρχικά.

Μπορείς να διευκρινίσεις πως εννοείς το "μόνος"; Δηλαδή είσαι μόνος εννοώντας χωρίς παρέες και άτομα να μοιράζεσαι τα συναισθήματα και τις εμπειρίες σου ή αισθάνεσαι εσωτερική μοναξιά ενώ περιτριγυρίζεσαι από ανθρώπους που ίσως δεν σε καταλαβαίνουν;

Η εσωτερική μοναξιά δεν έχει καμία σχέση με πραγματική μοναξιά.
Μπορεί να νιώθει ο κάθε άνθρωπος ό,τι θέλει αλλά πραγματική μοναξιά είναι η ολοκληρωτική μοναξιά.
Νόμιζα ότι γινόταν ξεκάθαρο και σαφές από την εξομολόγηση και τις αναφορές που περιέχει.
Πραγματική μοναξιά είναι χωρίς ανθρώπους να μιλήσεις. Ολόκληρες μέρες, εβδομάδες ή μήνες στη σιωπή με το λαιμό να στεγνώνει από την αφωνία.
Αυτό είναι ολοκληρωτική μοναξιά, αυτό ζω.
Εκτός αν χαιρετηθώ με κανα γείτονα στο δρόμο για κανα λεπτό και τέρμα.
Δεν υπάρχει μοναξιά αληθινή αν σε περιτριγυρίζουν άνθρωποι που ίσως δεν σε καταλαβαίνουν. Αυτό που γράφεις εσύ δηλαδή.
Και αληθινή μοναξιά δεν είναι η απομόνωση που είναι επιλογή.
Είναι το να ζεις μέσα στον κόσμο μέσα στην πόλη αλλά μόνο ως άτομο.
Και πολλά χρόνια, πάνω από πέντε, πάνω από δέκα.
Δεν έχει σχέση με την απομάκρυνση για σύντομο χρονικό διάστημα από παρέες ή τον χωρισμό προτού κάποιος προχωρήσει σε επόμενη σχέση.
Όλοι λένε ότι νιώθουν μοναξιά αλλά δεν είναι έτσι.
Όπως και όλοι αν καθυστερήσουν να φάνε στην ώρα τους κάποια μέρα μπορούν να ισχυριστούν ότι θα πεθάνουν της πείνας ή ότι ξενηστικώθηκαν ή ότι πεινούν σαν λύκοι.
Αληθινή πείνα όμως νιώθουν μόνο οι άστεγοι κι όσοι δεν έχουν στ' αλήθεια να φάνε τίποτα.
Επίσης κάποιοι μπορεί να πουν ότι κρυώνουν επειδή ξέχασαν να κλείσουν τη μπαλκονόπορτα ή επειδή βγήκαν μες στο κρύο με κοντομάνικο.
Αληθινό κρύο νιώθουν όμως επίσης μόνο οι άστεγοι.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη μοναξιά.
Στην αληθινή ολοκληρωτική μοναξιά βουτηγμένοι είμαστε λίγοι.
Οι άλλοι άνθρωποι είναι μόνοι μαζί με άλλους. Άρα όχι μόνοι.

Μην το λες. Όταν δεν σε καταλαβαίνουν οι γύρω σου, όταν δεν εκπέμπετε στο ίδιο μήκος κύματος, όταν δεν έχετε κοινά ενδιαφέροντα κλπ πάλι δύσκολο είναι. Γιατί μπορεί να συμπαθείς κάποιον αλλά αν δεν έχετε τι να συζητήσετε, μοναξιά δεν είναι κι αυτο; Τέλος πάντων. Συγγνώμη αν γίνομαι αδιάκριτος αλλά πόσων χρόνων είσαι; Δουλεύεις; Τι θα ήθελες να κάνεις για να μην είσαι πια μόνος;

Αγαπητε φιλε, εχεις δικιο. Αυτη ειναι η πραγματικη μοναξια. Ποσο σε καταλαβαινω και ποσο λυπαμαι. Ροδα ειναι και γυριζει. Αργα ή γρηγορα θα γυρισει και για σενα, το ευχομαι να βρεις μια ζεστη αγκαλια.

Σε ευχαριστώ πολύ!! Και σε σένα εύχομαι να βρεις αυτό που πραγματικά ψάχνεις και να μην αισθάνεσαι μόνος. Αλλά χρειάζεται και πράξεις. Προσπάθησε για αυτό που θέλεις, μόνο με αποφασιστικότητα και πράξεις μπορείς να αλλάξεις τη ζωή σου.

Προς εκφράσου ελεύθερα: Δεν έγραψα εγώ το ανώνυμο σχόλιο των 11:09.
Εγώ έγραψα την εξομολόγηση και στη συνέχεια σου απάντησα με το πρώτο ανώνυμο σχόλιο των 06:42.
Ωραία τα λες, μια ζωή αυτό μου έλεγαν όταν απομακρύνονταν από κοντά μου, ολόιδια η φράση, καρμπόν, αυτό που γράφεις: ''Και σε σένα εύχομαι να βρεις αυτό που πραγματικά ψάχνεις και να μην αισθάνεσαι μόνος.''
Απλώς θα ξαναπώ ότι έχει τεράστια διαφορά το να αισθάνεται κάποιος μόνος από το να είναι.
Προσωπικά είμαι μόνος χρόνια πολλά. Δεν αισθάνομαι μόνος, έχω πάψει ακόμα και να το αισθάνομαι.
Ωραία αυτά τα περί αποφασιστικότητας και πράξεις που λες αλλά δε γίνεται αν δεν δίνονται ίσες ευκαιρίες γνωριμίας σε όλους.
Τέλος πάντων, μεγάλη συζήτηση. Τι σημαίνει δηλαδή πράξεις και αποφασιστικότητα;
Μήπως είναι μια πιο κομψή έκφραση για το να πάει κάποιος να φορτωθεί με το ζόρι στη ζωή κάποιου;
Να ζητιανεύει ψίχουλα προσοχής και φιλίας κι έρωτα και αγάπης;
Γιατί αν βλέπεις ότι μια ζωή δεν υπάρχει ενδιαφέρον τότε για ποιές πράξεις και αποφασιστικότητα μιλάμε;
Τέλος πάντων ,δεν έχει νόημα περαιτέρω ανάλυση.
Ευχαριστώ. Γειά.

Σιγουρότατος. Το βλέπω κι από εδώ μέσα που αδυνατούν να καταλάβουν για τι πράγμα μιλάς ενώ θεωρητικά όλοι είναι μόνοι και μόνες εδώ μέσα αλλά κι αν τύχει και κάνω κάποια συζήτηση με κάποιο άτομο έξω όπου μοναξιά θεωρούν ό,τι δεν είναι μοναξιά.
Οπότε ναι είμαι σιγουρότατος.

Scroll to top icon