ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βοηθάω κάθε μέρα τον παππού με διάφορες δουλειές ή απλώς περνάω κάποιες ώρες μαζί του για να έχει και αυτός λίγη παρέα μιας και κινητικά προβλήματα δεν του επιτρέπουν μετακινήσεις. Προσπαθώ κάθε μέρα μετά την δουλειά να περνάω και να μένω μαζί του για κάποιες ώρες, η συμπεριφορά του ωστόσο είναι απαράδεκτη, δεν είναι ποτέ ευγνώμων και όλο έχει παράπονα, αν τολμήσω να μην πάω μια μέρα όπως πχ τώρα που είχε θέμα υγείας το γατάκι που έχω υιοθετήσει και έπρεπε να ασχοληθώ μαζί του, την επομένη θα αντιμετωπίσω ειρωνείες και χλευασμούς και κάποιου είδους ψυχολογικού πολέμου τύπου «Ε βέβαια εσυ έχεις και το γατί να ασχοληθείς τώρα» . Πάνε χρόνια που τον βοηθάω αλλά τελευταία η συμπεριφορά του έχει γίνει ανυπόφορη και γώ νιώθω να πνίγομαι και ότι όλη αυτή η κατάσταση έχει αντίκτυπο και στην δίκη μου σωματική και ψυχική υγεία αλλά οι ενοχές και αξίες μου δεν μου επιτρέπουν να ρίξω μαύρη πέτρα πίσω μου. Δεν επιζητώ λύσεις όπως να τον βάλω σε οίκο ευγηρίας, ούτε λόγια συμπαραστάτης να πω την αλήθεια γιατί είμαι συνειδητοποιημένος ότι αυτή θα είναι η ζωή μου μέχρι να φτάσει η ώρα να μας αποχαιρετήσει. Δεν το εύχομαι αλλά είμαι πολύ κουρασμένος και ήθελα κάπου να τα πω. Υ.Γ: τα δυο του παιδιά έχουν πεθάνει, έχει 6 εγγόνια αλλά μονάχα εγώ έχω επιφορτιστεί με όλο το βάρος και τις ευθύνες.