ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κουράγιο, ειλικρινά δεν έχω κάτι άλλο να πω. Είσαι υπέροχη ψυχή, μην ξεχνάς να φροντίζεις και τον εαυτό σου και να κάνεις και πράγματα που σε ευχαριστούν και σε ηρεμούν όσο μπορείς.

Λυπάμαι τόσο πολύ, μόνο όσοι το ζούμε καταλαβαίνουμε, τα ίδια βιώνω με μπαμπά μου, μόνο αυτός με νοιάζει και εχω αφήσει τα πάντα για να είμαι όσο μπορώ πιο πολύ μαζί του, συνέχεια! Καλή δύναμη και μακάρι μέσα σε όλο αυτό να βρεις μια κοπέλα να σε νιώθει να σε καταλαβαινει και να σε βοηθά σε όλο αυτο

Δεν νομίζω ότι υπάρχει καμία γυναίκα που θα σε χαρακτηρίσει μαμακια επειδή προσέχεις την άρρωστη μητέρα σου. Είναι αυτονόητο αυτό.
Πραγματικά απο τις πιο δύσκολες ασθενειες η άνοια αλλά νομίζω ότι θα χρειαστείς και βοήθεια δεν γίνεται να είσαι όλη μερα μαζί της. Το ξέρω από γνωστό που το αντιμετωπισε με την δική του μητέρα. Καλο κουραγιο ευχομαι και μακάρι να βρεθεί και μια σύντροφος όπως το επιθυμείς.

Καλό κουράγιο.
Ναι, το έχω περάσει. Η αδερφή της γιαγιάς μου, επειδή έπινε από νέα. Και ζούσε ολομόναχη.Ταλαιπωρία 8 χρόνια για την ίδια και τους υπόλοιπους από μας...
Πρώτα, έβγαινε με τις νυχτικιές στο δρόμο και τη γύριζαν οι γείτονες πίσω. Μετά που την κρατάγαμε σπίτι, χτύπαγε πόρτες και μας κοψοχόλιαζε μες στη νύχτα, γιατί ήθελε να φύγει και να γυρίσει στο δικό της. Έβλεπε την απέναντι πολυκατοικία και την πέρναγε για άσπρο πλοίο που ήρθε να την πάρει.
Στο τέλος (κακώς) τη δέναμε στο κρεβάτι. Η ζωή μας, είχε γίνει αφόρητη.
Τελικά δε γινόταν άλλο και την κλείσαμε στο γηροκομείο που στο τέλος δεν αναγνώριζε ούτε οικεία πρόσωπα. Εκεί πέθανε (ή τη σκότωσαν) σε μόλις ένα χρόνο μέσα...
Όχι μαμάκιας, αδαμάντινος είσαι. Κάνεις αυτό που πρέπει.
Την κατάθλιψη πρόσεχε μόνο. Προσπάθησε να βρεις τρόπο και να αφιερώνεις δύο ώρες την ημέρα στον εαυτό σου.