Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Τι αλτρουισμος ειναι αυτος. Μόνο προξενιό που δεν του εκανες. Έχεις ξενερώσει αλλά φοβάσαι να χωρίσεις. Μην φοβάσαι, καντο.
Χωρισε τον δεν υπαρχει κανενασ λογοσ να χανετε τα χρονια σασ και οι δυο
Έχεις συμβιβαστεί. Νιώθεις σιγουριά στη σχέση αυτη. Ωστόσο δεν αρκεί αυτό, είναι ππλυ λίγη η ζωή μας για να βρισκόμαστε σε καταστάσεις που δεν μας γεμίζουν. Καλύτερα να ψάξεις να βρεις κάτι/ κάποιον που πραγματικά να σε γεμίζει.
Δεν βλέπω να τα περνάς και τόσο καλά. Κρίμα είναι να κρατάς πίσω έναν άλλον άνθρωπο αλλά και εσένα από το να βρείτε το πραγματικό σας ταίριασμα!
Σκέφτεσαι όλα αυτά μέσα στη σχέση σου αλλά μπορείς ταυτόχρονα να "νιώθεις και να περνάς καλά" ; Πώς το καταφέρνεις ;;
Παρόλα αυτά αν νιώθεις ότι δε μπορείς να ανταπεξέλθεις σε αυτή τη σχέση, σταματάς να τον ταλαιπωρείς και αποχωρείς, ώστε να βρεθούν "άλλα, πιο κατάλληλα άτομα για τον συγκεκριμένο άνθρωπο" που θα του χαρίσουν την ευτυχία.
