Γεια σας !!
Πρώτη φορά αποφασίζω να γράψω δημόσια τι νιώθω.
Τον τελευταίο καιρό νιώθω ένα μεγάλο άγχος διότι έχω παραμείνει στάσιμος στα προσωπικά μου.
Ενώ στην εργασία μου είμαι αρκετά πετυχημένος και αναγνωρίσιμος δυστυχώς στα προσωπικά μου δεν έχω πάει καλά.
(Δεν μπορώ να αναφέρω το όνομα μου για ευνόητους λόγους)
Είμαι 28 ετών και δυστυχώς δεν έχω νιώσει πραγματική αγάπη από μια κοπέλα.. Ενώ προσφέρω τα πάντα δεν έχω ανταπόκριση.
Το ξέρω πως κάνω κάτι λάθος.
Ούτε κύκλο και παρέες έχω και παρότι έχω πάρα πολύ μεγάλη απήχηση στα media όσες γνωριμίες είχα από εκεί απεδείχθησαν σκάρτες.
Με πλησίαζαν καθαρά και μόνο για να επωφεληθούν για δικό τους σκοπό.
Είχα ξεκινήσει να κάνω διάφορες δραστηριότητες σε πολιτιστικά προγράμματα του δήμου που διαμένω αλλά εκεί συνήθως ήσαν άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.
Γνωρίζω πως το θέμα το έχω ο ίδιος διότι δυσκολεύομαι να προσεγγίσω κοπέλες και αυτό συμβαίνει λόγω των ενδιαφερόντων μου.
Μου αρέσουν οι κοπέλες που μπορούν να εκφραστούν, να τους αρέσει η ποίηση, ένα λουλούδι που θα προσφέρω, ένα τρυφερό χάδι, μια αγκαλία...
Όλα αυτά τα στερηθήκαμε, διότι στερηθήκαμε την αθωότητά μας...
Κοιτάζουμε πως θα αφαιμάξουμε τον άλλο και δεν τον σεβόμαστε ως πρόσωπο.
Είναι κάτι ώρες που στεναχωριέμαι αφάνταστα και μου λείπει ένα γυναικείο χάδι και μια αγκαλία...
Δυστυχώς όμως δεν μπορούμε να αλλάξουμε την νοοτροπία του κόσμου, οπότε μαθαίνουμε να επιβιώνουμε.
Με συγχωρείτε αν σας κούρασα.